Results for autoantilichamen translation from Dutch to English

autoantilichamen
autoantibodies

autoantilichamen ne
autoantibodies

vorming van autoantilichamen
autoantibody formation

aanwezigheid van autoantilichamen letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties ne
injury and poisoning

hoge bloedwaarden voor lactaatdehydrogenase aanwezigheid van autoantilichamen in het bloed
high blood measurements for lactate dehydrogenase autoantibodies present in the blood

van volwassen patiënten werd op meerdere tijdstippen serum getest op autoantilichamen.
adult patients had serum samples tested for autoantibodies at multiple timepoints.

werkzaamheid bij patiënten seropositief voor autoantilichamen (rf en/of anti-ccp)
efficacy in autoantibody (rf and or anti-ccp) seropositive patients

immunodeficiëntie; common variable, met autoantilichamen tegen b- of t-cellen
common variable immunodeficiency with autoantibodies to b- or t-cells

'common variable'-immunodeficiëntie met autoantilichamen tegen b- of t-cellen
common variable immunodeficiency with autoantibodies to b- or t-cells

klinische symptomen zijn afhankelijk van de lokalisatie van de immuuncomplexen, samen met de specificiteit van de autoantilichamen.
clinical symptoms depend on the localization of the immune complexes, along with the specificity of the autoantibodies.

op verschillende tijdstippen tijdens de reumatoïde artritis onderzoeken i-v werden serummonsters van de patiënten getest op autoantilichamen.
patients had serum samples tested for autoantibodies at multiple time points in rheumatoid arthritis studies i−v.

bij sle vallen sommige van deze antilichamen in plaats daarvan de eigen cellen en organen van het lichaam aan (autoantilichamen).
in sle, some of these antibodies attack the body’s own cells and organs instead (autoantibodies).

therapie met abatacept leidde niet tot een toename van de aanmaak van autoantilichamen waaronder antinucleaire en anti-dsdna-antilichamen vergeleken met de placebogroep.
abatacept therapy did not lead to increased formation of autoantibodies, i.e., antinuclear and anti- dsdna antibodies, compared with placebo.

benlysta wordt gebruikt als aanvullende behandeling voor systemische lupus erythematosus (sle) bij volwassenen bij wie autoantilichamen zijn aangetoond en bij wie de ziekte ondanks standaardbehandeling nog erg actief is
benlysta is used as an add-on treatment for systemic lupus erythematosus (sle) in adults with a positive autoantibody test whose disease is still highly active despite standard treatment.

er zijn zeldzame meldingen geweest van patiënten, inclusief reumafactorpositieve patiënten, die andere autoantilichamen hebben ontwikkeld in samenhang met een lupusachtig syndroom of uitslag welke qua klinische presentatie en biopsie vergelijkbaar is met subactieve huidlupus of discoïde lupus.
there have been rare reports of patients, including rheumatoid factor positive patients, who have developed other autoantibodies in conjunction with a lupus-like syndrome or rashes that are compatible with subacute cutaneous lupus or discoid lupus by clinical presentation and biopsy.

in ahus-onderzoek c10-003 was de respons op soliris vergelijkbaar tussen patiënten met en zonder geïdentificeerde mutaties in genen die coderen voor complement-regulerende factoreiwitten of autoantilichamen tegen factor h.
in ahus c10-003, responses to soliris were similar in patients with and without identified mutations in genes encoding complement regulatory factor proteins or auto-antibodies to factor h.

de meest gerapporteerde bijwerkingen zijn reacties op de injectieplaats (waaronder pijn, zwelling, jeuk, rood worden en bloeding op de insteekplaats), infecties (waaronder infecties van de bovenste luchtwegen, bronchitis, blaasontsteking en huidinfecties), allergische reacties, vorming van autoantilichamen, jeuk en koorts.
the most commonly reported adverse reactions are injection site reactions (such as pain, swelling, itching, reddening and bleeding at the puncture site), infections (such as upper respiratory infections, bronchitis, bladder infections and skin infections), allergic reactions, development of autoantibodies, itching, and fever.