Trying to learn how to translate from the human translation examples.
From professional translators, enterprises, web pages and freely available translation repositories.
de commissie werd erop gewezen dat zelfstandig optreden op tariefgebied niet langer als een gebruikelijke algemene marktpraktijk kan worden beschouwd.
it has been brought to the commission’s attention that independent rate action can no longer be considered as a common general market practice.
ook in het zuiden van zweden en het zuiden van oostenrijk ontstaan door de instandhouding van een enkel tariefgebied onvoldoende locatiespecifieke signalen.
southern sweden and southern austria also suffer from a lack of locational signals for generation due to the maintenance of a single price area.
het koninkrijk spanje en de portugese republiek worden gemachtigd om het taric niet toe te passen tot aan het einde van de in de toetredingsakte voorziene periodes van toepassing voor de overgangsmaatregelen op tariefgebied.
the kingdom of spain and the portuguese republic are hereby authorized not to apply the taric for the periods during which the transitional arrangements pertaining to tariff matters provided for in the act of accession to the community apply.
artikel 13 het koninkrijk spanje en de portugese republiek worden gemachtigd om het taric niet toe te passen tot aan het einde van de in de toetredingsakte voorziene periodes van toepassing voor de overgangsmaatregelen op tariefgebied.
article 13 the kingdom of spain and the portuguese republic are hereby authorized not to apply the taric for the periods during which the transitional arrangements pertaining to tariff matters provided for in the act of accession to the community apply.
op grond van artikel 35 van de special economic zones rules van 2006 wordt echter van een bedrijf in een bijzondere economische zone niet verlangd dat het iedere invoer in verband brengt met uitvoer, overdracht naar andere bedrijven of verkoop in het binnenlands tariefgebied.
however, at no point in time is a sez unit required to co-relate every import consignment with its exports or transfers to other units, or with its sales in the domestic tariff area, according to rule 35 of the special economic zones rules of 2006.
uit de ervaringen met de deregulering van de postmarkten blijkt dat handhaving en verbetering van deze dienst verenigbaar zijn met een geleidelijke invoering van concurrentie, op voorwaarde dat de leverancier van de universele dienst op commercieel en tariefgebied de nodige flexibiliteit bezit om binnen het kader van de concurrentiewetgeving te reageren.
experience of deregulation of postal markets shows that there is no contradiction between the maintenance and improvement of this service and the gradual introduction of competition, provided the universal service provider has the necessary commercial and pricing flexibility to respond within the bounds of competition law.
overeenkomstig het desbetreffende artikel van het hop 2009-2014 wordt echter van een exportgericht bedrijf niet verlangd dat het iedere invoer in verband brengt met zijn uitvoer, overdracht naar andere bedrijven, verkoop in het binnenlandse tariefgebied of voorraden.
however, ‘at no point in time [an eou] shall be required to co-relate every import consignment with its exports, transfers to other units, sales in dta or stocks’, as the relevant section of the hop i 2009-2014 states.
overeenkomstig het desbetreffende artikel van het handboek hop i 09-14 wordt echter van een exportgericht bedrijf op geen enkel ogenblik verlangd dat het iedere invoer in verband brengt met zijn uitvoer, overdracht naar andere bedrijven, verkoop in het binnenlandse tariefgebied of voorraden.
however, ‘at no point in time an eou shall be required to co-relate every import consignment with its exports, transfers to other units, sales in dta (“domestic tariff area”) or stocks’, as the relevant section of the hop i 09-14 states.
aanvankelijk moesten de tarieven op langeafstandslijnen gelijklopen met die van het spoorvervoer in tweede klasse, zoals onder meer blijkt uit de departementale richtlijn van 19 december 1988 (d.c. iii div 32 nr. 3846), waarin staat te lezen: „overwegende dat vele houders van overheidsconcessies voor buslijnen verzoeken hebben ingediend voor een tariefverhoging; overwegende dat de afgelopen tijd geen algemene bepalingen op tariefgebied meer zijn gepubliceerd; in afwachting van nieuwe richtsnoeren […] wordt bepaald dat de [regionale diensten] de concessiehouders rechtstreeks toestemming verlenen om bij de exploitatie van hun buslijnen een tariefverhoging door te voeren zodat deze afgestemd worden op de tarieven die ente ferrovie dello stato (fs) in de 2e klasse van het spoorvervoer hanteert, plus de exprestoeslag indien het gaat om buslijnen die via de snelweg lopen [zoals in deze zaak het geval blijkt]; […] het spreekt voor zich dat er geen tariefverhoging mag worden toegepast voor de buslijnen waarvoor voornoemd tarief reeds geldt.” volgens simet blijkt uit deze passages dat zij geen tarieven mocht berekenen die hoger liggen dan die van de staatsspoorwegmaatschappij ente ferrovie dello stato (fs) in 2e klasse van het spoorvervoer (zijnde het laagste tarief dat de staatsspoorwegmaatschappij berekent).
this is supported by the ministerial memo of 19 december 1988 (d.c. iii div 32 no 3846), which states ‘whereas many companies with concessions for public bus services have petitioned for fare increases; whereas no general directives on fares have been issued recently; pending new directives […] [regional offices] may directly authorise concession holders to implement for the services they operate an increase in the fares to align them on the level of prices of the state railway company, ferrovie dello stato (fs), for second-class rail travel, plus the ‘express’ supplement if the services use the motorways [as in the case in question]; … obviously there should not be any fare increase in cases where the fare level referred to above is already applied.’ according to simet, these steps demonstrate that it was not allowed to set fares that were higher than the fare for second-class rail travel (i.e. the lowest fare charged by ferrovie dello stato).