Results for victus translation from Latin to Italian

victus
νικημένος

victus est
sei stato visto

victus esset
prudente

veni , vidi, victus
je suis venu, je l'ai vu, je conquis

vulneratus non victus
wounded not defeated

victus est ab octaviano
È stato sconfitto da ottaviano

celeri bello victus erat
è stato sconfitto

mente et corpore nunquam victus
anima mai sconfitti

multi quos, parvo contentos, tenuis victus et cultus delectat
contento di poco

confusus est moab quoniam victus est ululate et clamate adnuntiate in arnon quoniam vastata est moa
moab prova vergogna, è in rovina; urlate, gridate, annunziate sull'arnon che moab è devastato

adnuntiate in gentibus et auditum facite levate signum praedicate et nolite celare dicite capta est babylon confusus est bel victus est marodach confusa sunt sculptilia eius superata sunt idola eoru
«proclamatelo fra i popoli e fatelo sapere, non nascondetelo, dite: babilonia è presa, bel è coperto di confusione, è infranto marduch; sono confusi i suoi idoli, sono sgomenti i suoi feticci

m. licinius crassus collega cn. pompei magni in consulatu, contra parthos missus est et a surenā victus est et postea cum filio interfectus est
non c'era grande genio senza un misto di follia

caesar, rediens ex gallis victor, statuit poscere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senatu marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimittere et ad urbem redire. propter quam iniuriam ab arimino, ubi milites suos congregatos tenebat, adversus patriam cum exercitu venit. consules cum pompeio, senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugerunt et in graeciam traiecerunt. itaque caesar, in vacuam urbem ingressus, dictatorem se fecit; inde hispanias petiit, ubi exercitus validissimos et fortissimos cum tribus pompei legatis superavit. inde regressus, in graeciam transiit ut adversus pompeium et senatum dimicaret. primo proelio victus ac fugatus est; deinde in thessalia apud pharsalum, productis utrimque ingentibus copiis, dimicaverunt. cum pugnatum esset ingenti contentione, ad postremum pompeius victus est et castra eius direpta sunt. fugatus alexandriam petiit ut a rege aegypti, cui ipse tutor a senatu datus erat, propter iuvenilem eius aetatem, in hospitium acciperetur. qui, fortunam magis quam amicitiam secutus, caput eius obtruncavit et ad caesarem misit. quo conspecto, caesar lacrimas fudisse dicitur, tanti viri sortem miseratus.
i consoli verranno immediatamente in città