Results for sana di na lang ako ng paunli mat... translation from Tagalog to English

sasakay na lang ako ng bus
sasakay ba ako ng bus

gagawa na lang ako ng paraan
i don't want to force you

mag aaral na lang ako ng mabuti
you have a sore throat

hihingi na lang ako ng update sa inyo
hihingi lang ako ng update sa inyo

kumain na lang ako ng hapunan ko ngayon
i just eat my dinner now

dahil late ako, nagpalinis na lang ako ng kuko
pastime

ako ay naghihintay na lang ako ng sayo manood ako ng movie uwian
i'm just waiting for you

pupunta na lang ako dyan pag di na bussy
i'll just be there

wala na ako trabaho dito dahil uuwi na ako ng pilipinas nag aantay na lang ako ng tocket ko
i'm no longer here because i'm going home to the philippines

eh bakit hindi mo na lang ako inimbita bilang isang kaibigan sa halip na kumuha ako ng trabaho bilang cater waiter?
why couldn't you have invited me as a friend instead of me having to get a job as a cater waiter?

kung gusto mo igrab mo na ako ng masasakyan tapos bayadan mo na ipasund mo na lang ako dito sa taytay rizal
how can i go to you without me having money to pay for my carkhu

bakit nag message ka pa diba galit ka sakin kasi nag message lang ako pag nag hihingin ako ng cards. tapus ngayon mag message ka ng ganyan sakin ano ibig mo sabihin sa ginagawa mo ngayon kaya di na ako mah message huli na ito. kasi baka ano pa masabi mo!
why are you still texting, aren't you mad at me because i only message when i ask for cards. then now you can message me like that what do you mean by what you are doing now so i will not message you too late. because what else can you say!

overview lyrics listen other recordings tao dinsyon sa para sa pumangkita magkita kayo ng paumanhin hindi mo alam kung gaano ka kaibig-ibig na hahanapin ko sa iyo sabihin mo na kailangan ko sabihin mo na inihiwalay ko sa iyo sabihin mo sa akin ang iyong mga lihim at tanungin mo ako ng iyong mga katanungan oh balikan natin ang simula ng pagpapatakbo sa mga bilog, paparating na mga buntot heads sa isang agham bukod sa sinuman walang sinabi na madali ito ay isang kahihiyan para sa amin na bahagi walang sinabi sinabi na madali walang sinuman na sinabi na ito ay magiging mahirap oh ibalik mo ako sa simula simula na lang ako ng gue
come up to meet you tell you i'm sorry you don't know how lovely you are i had to find you tell you i need you tell you i set you apart tell me your secrets and ask me your questions oh let's go back to the start running in circles, coming up tails heads on a science apart nobody said it was easy it's such a shame for us to part nobody said it was easy no one ever said it would be this hard oh take me back to the start i was just gue

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan