Você procurou por: om die boot met 'n trekker in die water te... (Africâner - Inglês)

om vir die goddelose partydig te wees, om die regverdige in die gereg weg te stoot, is nie goed nie.
it is not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.

'n watertoring word gebou sodat water gestoor kan word. dis gewoonlik op 'n hoogte sodat daar genoeg druk is om die water te kan versprei.
a water tower or elevated water tower is a large elevated water storage container constructed to hold a water supply at a height sufficient to pressurize a water distribution system.

en die visse in die nyl sal doodgaan, sodat die nyl sal stink. en die egiptenaars sal vergeefs trag om die water uit die nyl te drink.
and the fish that is in the river shall die, and the river shall stink; and the egyptians shall lothe to drink of the water of the river.

hy moet 'n heilige linnerok aantrek en 'n linnebroek moet oor sy vlees wees en met 'n linnegordel moet hy hom gord en 'n linnetulband moet op sy hoof wees. dit is heilige klere; en hy moet sy liggaam in die water bad en dit aantrek.
he shall put on the holy linen coat, and he shall have the linen breeches upon his flesh, and shall be girded with a linen girdle, and with the linen mitre shall he be attired: these are holy garments; therefore shall he wash his flesh in water, and so put them on.

daar was geen manier om die water te drink nie. hy draai die een kant toe en dan die ander . hy het van die kant af beweeg, sy bek was net te groot . hy was so dorstig dat hy gestop en gerus hetc
there was no way to drink the water. he turned one way and than the the other .he moved from side his beak was just too big .he was so thristy he stopped and rested

eendag het 'n aap 'n piesang daar was 'n jakkals naby die meer en die aap sien jakkals die jakkals sê vir die aap,kyk daar is 'n aap met 'n groter piesang die jakkals was om slordig te wees en mislei hy aap in die geloof dat daar 'n aap met 'n groter piesang in die voorkant van hom , meanwhlie dit was net die ape besin in die water gulsig,die aap te gryp wat hy gedink het was 'n groter piesang deur dit te doen, sodat hy byna verdrink die morele van die storie blyk te wees deciving en nooit te wees
one day a monkey had a banana there was a fox nearby the lake and the monkey saw fox the fox said to the monkey,look theres a monkey with a bigger banana the fox was being crafty and fooled he monkey into beliving that there was a monkey with a bigger banana infront of him , meanwhlie that was just the monkeys reflection in the water being greedy,the monkey to grab what he thought was a bigger banana by doing so he almost drowned the moral of the story is appearances can be deciving and never be

george is 'n nuuskierige aap, was in die treinstasie saam met die man met 'n geel hoed en saam met hul vriendin mev needleman. hulle het kaartjies gaan haal en george was alleen, almal was haastig om die trein te haal of koerante te koop om te lees en lekkernye toe eet.
george is a curious monkey , was in the train station with the man with a yellow hat and with their friend mrs needleman. they went to get tickets and george was alone, everyone was in a hurry to catch the train or buying newspapers to read and treats toe eat.

dus, as ons ons vullis in die water gooi, kry ons waterbesoedeling en die diere in die water vrek, sodat ons skoon moet wees, want ons gebruik ook die water om tee te maak, gebruik ons die water vir baie goed, so ons het dit nodig gehad julle om die water skoon te hou omdat dit ons mense lewendig hou
so when we throw our rubbish into the water we get water pollution and the animals in the water die so we have to be clean because we use that water too to drink to make tea we use that water for a lot of stuff so we needed so you to keep the water clean because it keep us humans alive

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,