Results for lilipat na kami ng tirahan ngaung 28 translation from English to Tagalog

lumipat na kami ng tirahan
lumipat na kami ng tirahan sa ibang bayan

hanggang lumipat kami ng tirahan
labing isangtaon ang agwat

umuuwi na kami ng gabi
pinapalayas kami sa aming tinitirhan

busy ako kasi lilipat na kami sa i ang bahay
lilipat na kami sa bagong bahay

pandirihan na kami ng mag tao
pandirihan na kami ng tao

nagpasukat na kami ng aming uniform
magpapatahi po aq ng uniform

sa pagkat kami po ay dumiretso na sa probinsya at dina po kami nakauwi sa maynila dahil naabutan na kami ng lockdown
sa pagkat kami po ay dumiretso na sa probinsyaat kami po ay dina muna nakabalik ng manila

pede pong magayos na kami ng gamit namin later.at magpadala bukas sa agency po namin.pwede rin pong makuha namin ung sahod namin ng 2 weeks
pede pong magayos na kami ng gamit namin mamaya.at magpahatid bukas sa agency po namin.pwede rin pong makuha namin ung sahod namin ng 2 weeks

sa ganad na ganitong oras mga 10:50 ng umaga galing kaming ng housing pabalik na kami ng planta sa di sinasadyang pangyayari na may tumalsik na bato sa aming windshield na nag resulta ng maliit na basag ang aming salamin
tumalsik ang bato sa sasakyan

nong ako ay elementary palang isa akong bata na mahilig mag laro ako ang tipo na bata na kahit walang baon sa pera basta makapag laro lang sa paaralan ay ayos lang at puro ako pawis non lalo pagtanghali kasi puro laro lang ako seguro yong batang walang kaayos ayos sa sarili dahil walang may nagaasikaso sayo pag tanghali hindi tulad ng iba na may mga nanay sa kasama basta masaya nong akong ay elementary palang kasi madami kang kaibigan at ka kilala hanggang sa maka graduate na kami ng grade 6 hindi ko naman masasabi na nag bago na lahat ang muka at sarili ko ganon parin basta masaya ako sa aking naging buhay elementary
nong ako ay elementary palang isa akong bata na mahilig mag laro ako ang tipo na bata na kahit walang baon sa pera basta makapag laro lang sa paaralan ay ayos lang at puro ako pawis non lalo pagtanghali kasi puro laro lang ako seguro yong batang walang kaayos ayos sa sarili dahil walang may nagaasikaso sayo pag tanghali hindi tulad ng iba na may mga nanay sa kasama basta masaya nong akong ay elementary palang kasi madami kang kaibigan at ka kilala hanggang sa maka graduate na kami ng grade 6 hin

ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin ay nung nawala kami ng aking mga kaibigan dahil sa pagbabike dahil naggala kami na hindi namin alam kung saan kami pupunta kase may nagsama samin na lalaki nanaka bike din sumama kami sa kanya dahil akala namin ay ituturo nya kung saan ang bahay ng isa namin kaibigan at habang nag babike kami ang bigla nyang binilisan mag bike at dahil mga bata pa kami hindi namin sya na habol hang kami ay na wala dumaan kami sa daan na walang kabahay bahay at wala kaming mapagtanongan hanggang pinagpatuloy namin ang pag babike hanggang mag nakita na kaming mga bahay at mga tao at nag tanong kami kung nasan na kami at ang sabi ni kuya na pinagtanungan namin ay nasa indang kami kay kwit at tinanong namin kung san ang daan papuntang mendez at tinuloy na namin ang pagbabike hanggan kaming lahat ay na kauwi ng ligtas pero benenta ng tatay ko ang aking bike dahil kung saan saan nadaw nila ako hinanap yun lang ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin
ang hindi ko makakalimutan na nangyari sakin ay nung nawala kami ng aking mga kaibigan dahil sa pagbabike dahil naggala kami na hindi namin alam kung saan kami pupunta kase may nagsama samin na lalaki nanaka bike din sumama kami sa kanya dahil akala namin ay ituturo nya kung saan ang bahay ng isa namin kaibigan at habang nag babike kami ang bigla nyang binilisan mag bike at dahil mga bata pa kami hindi namin sya na habol hang kami ay na wala dumaan kami sa daan na walang kabahay bahay at wala ka

children's playgroundtagapagsalaysay: bagong lipat lang sila evren sa lungsod ng baybay. dahil dito kailangan din niyang lumipat ng paaralan. sa pasukan ay hindi naging problema sa kanya ang pakikihalubilo sa iba dahil sadyang pala-kaibigan ang binata. sa unang markahan ay isa siya sa mga top students ng kanilang klase. masipag kasi siyang mag-aral at ito ay ang una sa listahan niya ng mga prioridad. guro: congratulations sa’yo evren! evren: salamat po sir! tagapagsalaysay: nang humantong ang ikalawang markahan ay patuloy pa rin siyang nagsusunog ng kilay kada gabi. ngunit isang araw, habang pauwi na siya kasama ang kanyang barkada ay kinulit siya ng mga ito na maglaro ng dota na matagal na niyang hini-hindian. valerian: pre kahit isang laro lang. subukan mo lang naman. lath: oo nga pre. tara! tagapagsalaysay: hinatak siya agad ng kanyang mga kaibigan kaya wala na siyang ibang nagawa kundi sumama. evren: isang laro lang pre ah. mag-aaral pa kasi ako para sa pasulit natin bukas. lath: o sige. tagapagsalaysay: nagsimula na silang maglaro ng dota. ang sinabing isang laro ni evren ay nasundan pa ng isa hanggang sa sila ay naabutan na ng gabi. ang pag-aaral para sa kanilang pasulit ay nawaglit na sa kanyang isipan. tagapagsalaysay: kinabukasan ay kalahati lang ang nakuha niyang tamang sagot sa kanilang pasulit. sa puntong iyon nagsimula ang pagbaba ng grado ni evren at ang pagka-adik niya sa dota. napansin ito ng kaniyang guro kaya kina-usap siya nito pagkatapos ng klase. guro: evren, napapansin ko na bumababa na ang iyong mga grado at hindi ka na nakakakuha ng mataas na iskor sa mga pasulit ko. evren: pasensiya na po sir. hindi na po kasi ako nakakapag-aral ng maayos sa gabi. guro: at bakit naman? evren: eh kasi sir naglalaro po kami ng mga kaibigan ko ng dota at minsan naaabutan na kami ng gabi. guro: hindi talaga mabuti iyang paglalaro niyo niyan eh naaapektuhan ang pag-aaral niyo. kaya simula ngayon unahin mo muna ang iyong pag-aaral kesa diyan sa dota. evren: opo sir guro: kaya mo ‘yan pagsubok lang yan evren. sige na pumunta ka na sa aklatan tutulungan ka ng isa mong kaklase. evren: ho? sino po? guro: basta sige na pumunta ka na doon baka naiinip na ‘yon. tagapagsalaysay: habang papunta si evren sa aklatan ay lingid sa kanyang kaalaman na si faith ang tutulong sa kanya na mag-aral. ito ay isa rin sa mga top students ng kanilang klase at unang araw pa lang ng pasukan ay nagandahan na talaga siya dito pero hindi niya ito masyadong pinansin dahil inuna niya ang kanyang pag-aaral. faith: o evren, andiyan ka na pala. evren: faith? faith: ako nga. halika na simulan na natin para maaga tayong maka-uwi. evren: okay lang naman kung ako lang mag-isa ang mag-aaral baka naaabala kita. faith: hindi naman, tsaka pinapabantayan ka sa ‘kin ni sir baka daw kasi hindi ka mag-aaral at pupunta ka lang sa kompyuter shop para magdota. evren: ah sige. tagapagsalaysay: iyon ang simula ng pagtaas ulit ng grado ni evren at ang pagiging magkaibigan nila ni faith. isang araw hindi na talaga kaya ni evren na hindi siya nakakapaglaro ng dota kaya inilabas niya ang kaniyang frustrasyon sa kaibigan. evren: faith talaga bang hindi ako pwedeng maglaro ng dota? alam ko na importante ang pag-aaral pero tao din naman ako may karapatan din akong sumaya. faith: hindi naman sa ganon. pwede ka namang maglaro pero gawin mo sa tamang oras. maglaan ka ng oras sa pag-aaral at paglalaro. evren: sige gagawin ko ‘yan tagapagsalaysay: natutunan ni evren ang pagdisiplina sa sarili at kung paano ibalanse ang kanyang oras sa pag-aaral at paglalaro. natapos niya ang high school bilang salutatorian at si faith naman ang valedictorian. lahat tayo ay dumadaan sa mga pagsubok nasa iyo lang kung haharapin mo ito o magpapatalo ka lang. magtiwala ka sa iyong sarili. malalampasan mo ito kung ikaw ay pursigido at may tiwala sa diyos.
tagapagsalaysay: bagong lipat lang sila evren sa lungsod ng baybay. dahil dito kailangan din niyang lumipat ng paaralan. sa pasukan ay hindi naging problema sa kanya ang pakikihalubilo sa iba dahil sadyang pala-kaibigan ang binata. sa unang markahan ay isa siya sa mga top students ng kanilang klase. masipag kasi siyang mag-aral at ito ay ang una sa listahan niya ng mga prioridad. guro: congratulations sa’yo evren! evren: salamat po sir! tagapagsalaysay: nang humantong ang ikalawang markahan ay patuloy pa rin siyang nagsusunog ng kilay kada gabi. ngunit isang araw, habang pauwi na siya kasama ang kanyang barkada ay kinulit siya ng mga ito na maglaro ng dota na matagal na niyang hini-hindian. valerian: pre kahit isang laro lang. subukan mo lang naman. lath: oo nga pre. tara! tagapagsalaysay: hinatak siya agad ng kanyang mga kaibigan kaya wala na siyang ibang nagawa kundi sumama. evren: isang laro lang pre ah. mag-aaral pa kasi ako para sa pasulit natin bukas. lath: o sige. tagapagsalaysay: nagsimula na silang maglaro ng dota. ang sinabing isang laro ni evren ay nasundan pa ng isa hanggang sa sila ay naabutan na ng gabi. ang pag-aaral para sa kanilang pasulit ay nawaglit na sa kanyang isipan. tagapagsalaysay: kinabukasan ay kalahati lang ang nakuha niyang tamang sagot sa kanilang pasulit. sa puntong iyon nagsimula ang pagbaba ng grado ni evren at ang pagka-adik niya sa dota. napansin ito ng kaniyang guro kaya kina-usap siya nito pagkatapos ng klase. guro: evren, napapansin ko na bumababa na ang iyong mga grado at hindi ka na nakakakuha ng mataas na iskor sa mga pasulit ko. evren: pasensiya na po sir. hindi na po kasi ako nakakapag-aral ng maayos sa gabi. guro: at bakit naman? evren: eh kasi sir naglalaro po kami ng mga kaibigan ko ng dota at minsan naaabutan na kami ng gabi. guro: hindi talaga mabuti iyang paglalaro niyo niyan eh naaapektuhan ang pag-aaral niyo. kaya simula ngayon unahin mo muna ang iyong pag-aaral kesa diyan sa dota. evren: opo sir guro: kaya mo ‘yan pagsubok lang yan evren. sige na pumunta ka na sa aklatan tutulungan ka ng isa mong kaklase. evren: ho? sino po? guro: basta sige na pumunta ka na doon baka naiinip na ‘yon. tagapagsalaysay: habang papunta si evren sa aklatan ay lingid sa kanyang kaalaman na si faith ang tutulong sa kanya na mag-aral. ito ay isa rin sa mga top students ng kanilang klase at unang araw pa lang ng pasukan ay nagandahan na talaga siya dito pero hindi niya ito masyadong pinansin dahil inuna niya ang kanyang pag-aaral. faith: o evren, andiyan ka na pala. evren: faith? faith: ako nga. halika na simulan na natin para maaga tayong maka-uwi. evren: okay lang naman kung ako lang mag-isa ang mag-aaral baka naaabala kita. faith: hindi naman, tsaka pinapabantayan ka sa ‘kin ni sir baka daw kasi hindi ka mag-aaral at pupunta ka lang sa kompyuter shop para magdota. evren: ah sige. tagapagsalaysay: iyon ang simula ng pagtaas ulit ng grado ni evren at ang pagiging magkaibigan nila ni faith. isang araw hindi na talaga kaya ni evren na hindi siya nakakapaglaro ng dota kaya inilabas niya ang kaniyang frustrasyon sa kaibigan. evren: faith talaga bang hindi ako pwedeng maglaro ng dota? alam ko na importante ang pag-aaral pero tao din naman ako may karapatan din akong sumaya. faith: hindi naman sa ganon. pwede ka namang maglaro pero gawin mo sa tamang oras. maglaan ka ng oras sa pag-aaral at paglalaro. evren: sige gagawin ko ‘yan tagapagsalaysay: natutunan ni evren ang pagdisiplina sa sarili at kung paano ibalanse ang kanyang oras sa pag-aaral at paglalaro. natapos niya ang high school bilang salutatorian at si faith naman ang valedictorian. lahat tayo ay dumadaan sa mga pagsubok nasa iyo lang kung haharapin mo ito o magpapatalo ka lang. magtiwala ka sa iyong sarili. malalampasan mo ito kung ikaw ay pursigido at may tiwala sa diyos.