Results for korrigeerimiskorras translation from Estonian to Dutch

3.7 artikli 4 lõike 2 punkt a: Ühendkuningriigi korrektsioon. kõnealune lõik sisaldab üleminekumeetmeid, mille kohaselt Ühendkuningriik säilitab artikli 4 lõike 1 kohaldamisest tulenevatele korrektsioonidele lisaks fontainebleaus antud õigused. kõnealust makset tuleb siiski aastani 2011 sammhaaval vähendada: 2008. aastal on see 2 miljardit eurot, 2009. aastal 1,5 miljardit eurot, 2010. aastal 1 miljard eurot ja 2011. aastal 0,5 miljardit eurot. kõnealuseid makseid ei arvestata üldises korrigeerimiskorras ja praktikas jätkatakse nende rahastamist praegu kehtiva finantskorra kohaselt, mille järgi Ühendkuningriik rahastamises ei osale ja saksamaa, hollandi, austria ja rootsi osa on piiratud 25%ga nende tavalisest osamaksest (vt punkt 2.4.3 ja 2.4.4). komisjoni seisukohalt peaksid uued rahastamismeetmed, mille kohaselt rahastamist vähendatakse järgjärguliselt neljas etapis, pehmendama üldise korrigeerimiskorra mõju Ühendkuningriigile. Ühendkuningriik sai perioodil 1997–2003 netotagasimakseid keskmiselt 4,5 miljardit eurot aastas. Üldise korrigeerimiskorra raames saaks riik aastas keskmiselt 2,1 miljardit eurot. soovitatud üleminekumeetmed annaksid keskmiseks aastamakseks 3,1 miljardit eurot (fontainebleau pluss üldine korrigeerimiskord).3.7.1 komisjoni ettepanek on silmnähtavalt mitmesuguste elementide seoste arvestamise tulemus, mis peab silmas eelnevaid käike, vajalikku läbipaistvust ja poliitilist otstarbekust. pole esimene kord, kui lepitakse kokku ühiste eeskirjade erandeis — seda tunnistavad nii vanad kui uued ühinemislepingud. väljaspool seisvale ja asjast puutumata vaatlejale võib kõnealuste eeskirjade heakskiitmine tunduda raske. ent reaalsus, millega me arvestama peame, võib veenda otsustajaid pakkuma tasakaalustatud lahendusi, mis on eelkõige läbipaistvad ja hästi põhjendatud. kõnealusel juhul ei piisa üksnes tasakaalu leidmisest punktis 1.4 nimetatud õiglase kasu ja solidaarsuse vahel, vaid läbirääkijatel peab olema eriline poliitiline vaist, et arvestada euroopa avaliku arvamusega, seda eelkõige uutes liikmesriikides.
3.7 artikel 4, lid 2, sub a): de correctie voor het verenigd koninkrijk. dit lid bevat een overgangsnorm, volgens welke het verenigd koninkrijk, naast het recht op de correcties uit hoofde van het voorgaande lid, de "fontainebleau-rechten" tot 2011 behoudt, maar wel in afnemende mate: 2 miljard euro in 2008, 1,5 in 2009, 1 in 2010 en 0,5 in 2011. deze betalingen zouden worden vrijgegeven op grond van het acm: in feite zouden ze gefinancierd blijven volgens de huidige normen op grond waarvan het verenigd koninkrijk niet bijdraagt in de financiering en het aandeel van duitsland, nederland, oostenrijk en zweden beperkt is tot 25% van hun normale aandeel (zie par. 2.4.3 en 2.4.4). de commissie meent dat deze nieuwe regels leiden tot een vermindering van de financiële impact van het acm voor het verenigd koninkrijk in vier geleidelijke fasen. de laatste jaren (1997-2003) ontving het verenigd koninkrijk jaarlijks gemiddeld een nettocorrectie van 4,5 miljard euro, terwijl het met het acm jaarlijks gemiddeld 2,1 miljard euro zou ontvangen. de voorgestelde overgangsmaatregelen brengen het totale gemiddelde bedrag (fontainebleau plus acm) op 3,1 miljard euro per jaar.3.7.1 de voorgestelde regeling is klaarblijkelijk het resultaat van een combinatie van diverse elementen, waarin rekening is gehouden met de situatie in het verleden, de noodzaak tot transparantie en politieke wenselijkheid. het is zeker niet de eerste keer dat er afwijkingen op algemene voorschriften worden ingevoerd: dit bewijzen de oude en nieuwe toetredingsverdragen. voor buitenstaanders en niet rechtstreeks betrokkenen is het misschien moeilijk om de onderhavige normen te aanvaarden, maar de realiteit, die niet over het hoofd kan worden gezien, kan het de besluitvormers juist doen lijken om evenwichtige, maar bovenal doorzichtige en goed gemotiveerde oplossingen voor te leggen. in dit geval is er niet alleen een compromis nodig tussen "evenredig rendement" en solidariteit, dat in par. 1.4 ter sprake kwam, maar dienen de onderhandelaars ook een bijzondere politieke gevoeligheid aan de dag te leggen en oog te hebben voor de publieke opinie in europa, met name in de onlangs toegetreden landen.