Results for naghiwalay ng landas translation from Tagalog to English

nalihis ng landas
wayward

buod ng landas ng pagibig
buod ng landas ng pagibig

hindi ako maliligaw ng landas
you will not be led astray

ano ang naligaw ng landas elemento
ano ang misguided elements

bakit kayo naghiwalay ng dating asawa mo
bakit kayo naghiwalay ng dati mong kinakasama

naligaw ng landas ng dahil sa pag-ibig
misguided because love

kard katalog tagalog ng landas ay isang pagbasa
kard katalog tagalog ng landas sa pagbasa

kung ako'y mawawalan ng landas sa buhay,dahil iyon sa droga
lost track

nag papasalamat sila dahil hindi sila naligaw ng landas o hindi naging bulakbol
they are thankful because they did not go astray or become flowers

o karunungan ng aming diyos na kataastaasan, na gumagabay sa paglikha ng kapangyarihan at pag-ibig; dumating upang turuan kami ng landas ng kaalaman
o wisdom of our god most high, guiding creation with power and love; come to teach us the path of knowledgeath

ang grupo ng pagkapribado sa mit media lab ay bumubuo ng safepaths, isang plataporma sa paggamit ng mga teknik sa pagpanatili ng pagkapribado kapag nangongolekta at gumagamit ng datos sa sangandaan ng landas o lokasyon upang sundan ang pagkalat ng covid-19.
the privacy group at mit media lab has been developing safepaths, a platform for using privacy-preserving techniques when collecting and using location or path intersection data to track the spread of covid-19.

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay