Sie suchten nach: mengapa (Malaysisch - Tamilisch)

"mengapa kamu tidak menjawab?"
"உங்களுக்கு என்ன (நேர்ந்தது)? நீங்கள் ஏன் பேசுகிறீர்களில்லை?" (என்றும் கேட்டார்.)

dan juga pada waktu malam; maka mengapa kamu tidak mahu memikirkannya?.
இன்னும் இரவிலும் கூட(ச் செல்கிறீர்கள். இதைக்கொண்டு) நீங்கள் நல்லறிவு பெற மாட்டீர்களா?

maka (mengapa kamu masih berdegil?) tidakkah kamu melihat apa yang kamu tanam?
(இப்பூமியில்) விதைப்பதை நீங்கள் கவனித்தீர்களா?

"mengapa kamu berkeadaan tidak menghargai kebesaran allah (dan kekuasaannya), -
"உங்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது? அல்லாஹ்வின் மகத்துவத்தை(யும், மேன்மையையும்) நீங்கள் உணராமலிருக்கின்றீர்கள்.

wahai orang-orang yang beriman! mengapa kamu memperkatakan apa yang kamu tidak melakukannya!
ஈமான் கொண்டவர்களே! நீங்கள் செய்யாததை ஏன் சொல்கிறீர்கள்?

(mengapa mereka yang kafir masih mengingkari akhirat) tidakkah mereka memperhatikan keadaan unta bagaimana ia diciptakan?
(நபியே!) ஒட்டகத்தை அவர்கள் கவனிக்க வேண்டாமா? அது எவ்வாறு படைக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று-

"jijik perasaanku terhadap kamu dan apa yang kamu sembah selain allah! maka mengapa kamu tidak mahu menggunakan akal fikiran kamu?"
"சீச்சீ! உங்களுக்கும், நீங்கள் வணங்கும் அல்லாஹ் அல்லாதவற்றுக்கும் கேடு தான்; நீங்கள் இதனை அறிந்து கொள்ளவில்லையா?" (என்று இப்ராஹீம் கூறினார்).

dan juga pada diri kamu sendiri. maka mengapa kamu tidak mahu melihat serta memikirkan (dalil-dalil dan bukti itu)?
உங்களுக்குள்ளேயும் (பல) அத்தாட்சிகள் இருக்கின்றன, (அவற்றை) நீங்கள் உற்று நோக்க வேண்டாமா?

dan lagi wahai kaumku! siapakah yang akan menolongku dari azab allah jika aku menghalau mereka? maka mengapa kamu tidak mahu ingatkan kekuasaan allah?
"என் சமூகத்தவர்களே! நான் அவர்களை விரட்டிவிட்டால், அல்லாஹ்வி(ன் தண்டனையி)லிருந் எனக்கு உதவி செய்பவர் யார்? (இதை) நீங்கள் சிந்திக்க வேண்டாமா?

(mengapa mereka tidak beriman?) adakah mereka telah tercipta dengan tiada yang menciptanya, atau adakah mereka yang mencipta diri mereka sendiri?
அல்லது, அவர்கள் எந்தப் பொருளின்றியும் (தாமாகவே) படைக்கப்பட்டனரா? அல்லது அவர்கள் (எதையும்) படைக்கிற (சக்தியுடைய)வர்களா?

mereka akan menjawab: "(semuanya) kepunyaan allah". katakanlah: "mengapa kamu tidak mahu bertaqwa?"
"அல்லாஹ்வுக்கே" என்று அவர்கள் சொல்வார்கள்; "(அவ்வாறாயின்) நீங்கள் அவனுக்கு அஞ்சி இருக்கமாட்டீர்களா?" என்று கூறுவீராக!

(mengapa mereka bersikap demikian?) adakah mereka merasa aman dari didatangi azab allah yang meliputi mereka, atau didatangi hari kiamat secara mengejut, sedang mereka tidak menyedarinya?
(அவர்களைச்) சூழ்ந்து கொள்ளக்கூடிய அல்லாஹ்வின் வேதனை அவர்களுக்கு வந்துவிடுவதைப் பற்றியும் அல்லது அவர்கள் அறியாதிருக்கும் போது திடீரென முடிவு காலம் வந்து விடுவதைப்பற்றியும் அவர்கள் அச்சமற்று இருக்கின்றார்களா?

siapalah kita tanpa ibu? siapalah yang menjaga kita sejak kita belum lagi dilahirkan jikalau bukan ibu? siapalah yang sanggup mencuci najis kita kala kita masih kecil sekiranya bukan ibu? ibu, satu perkataan yang cukup ringkas tetapi amat bermakna buat semua individu. ibu merupakan insan yang paling banyak berjasa dalam hidup setiap orang. sejak daripada hari ibu mengetahui tentang kandungannya itu, sejak itulah dia menjaga kita bagai menatang minyak yang penuh. walaupun belum pernah bersua muka, namun ibu menjaga kita seperti dia mengandungkan sebakul berlian. ketika kita di dalam perut ibu, ibu mengambil pemakanan yang seimbang untuk memastikan janinnya berada dalam keadaan yang sihat dan tidak terdedah kepada penyakit. begitulah sayangnya seorang ibu kepada anaknya. namun, terdapat juga sesetengah manusia yang tidak tahu menghargai pengorbanan seorang ibu yang sungguh besar untuk bertarung nyawa demi melahirkan mereka. sesungguhnya, seorang ibu itu perlulah dihargai hingga ke akhir hayat mereka. kita perlulah menghargai ibu kita sejak kecil lagi kerana ibulah yang sentiasa memberikan semangat kepada kita unutk meneruskan kehidupan. kita hendaklah mematuhi segala kata ibu dan sebagai seorang anak, kita tidak seharusnya melawan atau membantah arahan mereka. sekiranya mereka memarahi kita, kita tidak sepatutnya menarik muka atau menyimpan dendam kerana setiap kali seseorang ibu itu marah, itu menunjukkan bahawa dia sayang kepada kita dan dia tidak mahu kita melakukan kesilapan yang sama berulang kali. kita juga mestilah bercakap dengan sopan dan lemah lembut kepada mereka kerana hati seorang ibu itu sungguh sensitif dan sesungguhnya kita akan mendapat dosa setiap kali hati ibu terguris disebabkan oleh perbuatan atau percakapan kita. selain itu, jika sudah bersekolah, kita mestilah belajar dengan bersungguh-sungguh dan tekun untuk mencapai kejayaan dengan cemerlang. hal ini disebabkan oleh kejayaan anak merupakan kebanggaan ibunya. kejayaan yang kita kecapi dapat menggembirakan hati ibu sekali gus menunjukkan rasa sayang dan cinta kita kepada ibu kita. kajayaan-kejayaan di sekolah seperti mendapat tempat pertama dalam peperiksaan mahupun mendapat markah tertinggi dalam sesuatu subjek merupakan detik-detik indah bagi seorang ibu kerana perkara ini menunjukkan bahawa dia telah membimbing dan mendidik anaknya dengan baik. kita juga perlulah menuntut ilmu dengan sebaik-baiknya untuk melanjutkan pelajaran ke institusi pengajian tinggi dengan memperoleh keputusan yang cemerlang agar ibu kita dapat berbangga dengan kejayaan yang kita kecapi. di samping itu, kita haruslah menjaga kelakuan dan percakapan kita di sekolah dan mengingati pesan ibu untuk menjaga nama baik keluarga. hal ini dapat mengelakkan daripada ibu untuk datang ke sekolah berjumpa dengan guru dan berasa malu atas sikap buruk kita di sekolah. oleh hal yang demikian, kita perlulah mengingati pesan ibu dan belajar dengan bersungguh-sungguh agar dapat menyejukkan hati mereka. seterusnya, kita juga boleh menunjukkan penghargaan atas jasa dan pengorbanan ibu melalui sambutan hari istimewa seperti hari lahir dan hari ibu. hari-hari istimewa hanya datang sekali dalam setahun, oleh itu, kita hendaklah menggembirakan hati ibu serta menghiburkannya pada hari yang cukup bermakna itu. kita boleh memberikan hadiah yang isitimewa kepada ibu sebagai simbol penghargaan kita kepadanya seperti bunga, rantai ataupun barang-barang yang disukai olehnya. hadiah-hadiah akan disimpan oleh ibu dan semestinya akan membuatkan anaknya berasa dihargai. kita juga boleh membeli kek berperisa kegemaran ibu pada hari lahirnya dan menyanyikan lagu selamat hari lahir untuknya seterusnya menikmati kek itu bersama-sama keluarga tercinta. perkara-perkara kecil seperti ini sememangnya dilihatkan seperti upacara biasa tetapi besar maknanya bagi seorang ibu. di samping itu, kita mestilah menjaga ibu kita dan membalas jasa mereka sehingga kita dewasa. walaupun sudah mempunyai kerjaya dan sibuk menguruskan hal duniawi, kita tidak patut mengabaikan ibu kita. kita hendaklah sentiasa menghormati ibu kita dan bercakap dengan sopan terhadapnya walaupun dia sudah tua dan tidak bermaya lagi. kita sepatutnya menjaga ibu kita dengan penuh kasih sayang seperti mereka menjaga kita ketika kecil dengan berbakul-bakul rasa cinta. perbuatan menempatkan ibu sendiri di rumah orang tua dengan alasan sibuk bekerja adalah tidak patut sama sekali. ibu juga sibuk bekerja ketika kita masih kecil tetapi masih ada masa untuk menjaga dan melayan karenah kita, mengapa pula kita tidak begitu? tanggungjawab anak tetap ada untuk menghargai jasa ibu selagi hayat dikandung badan. tiada alasan sibuk bekerja patut diberikan dalam menjaga ibu kita sendiri. konklusinya, kita tidak seharusnya mengabaikan ibu kita walau betapa padatnya jadual harian kerana itu merupakan satu amanah sebagai seorang anak. akhir sekali, kita hendaklah sentiasa berdoa kepada tuhan agar kesihatan ibu terjamin serta kehidupannya lebih sejahtera. penghargaan kepada jasa dan pengorbanan seorang ibu tidak semestinya ditunjukkan secara terang-terangan, berdoa untuknya juga merupakan tanda menghargai jasa ibu kita. kita hendaklah berdoa dengan ikhlas agar doa itu dapat dimakbulkan. kita juga boleh menghargai jasa ibu setelah dia meninggal dunia. sebagai contoh, sebagai umat islam, kita hendaklah menyedekahkan surah yasin dan surah al-fatihah kepada arwah ibu kita agar jasadnya berada dalam keadaan yang aman. kita juga boleh menggunakan wang peninggalan ibu untuk bersedekah kepada anak yatim dan fakir miskin serta mendoakan kesejahteraan ibu di alam akhirat supaya rohnya tenang dan aman. tuntasnya, pengorbanan dan jasa seorang ibu amat besar dalam kehidupan kita. tanpa ibu, kita tidak akan berada seperti kita sekarang. sesungguhnya, jasa ibu itu wajib dikenang dan dihargai selagi kita masih bernyawa. pengabaian dan penderhakaan terhadap ibu hanya menyumbangkan dosa besar kepada kita. oleh hal yang demikian, kita perlulah sentiasa menjaga dan menyayangi ibu kita dengan sepenuh hati selama kita masih dikandung hayat agar ibu kita rasa dihargai atas pengorbanannya dalam menahan sakit ketika mengandungkan kita, bertarung nyawa demi melahirkan kita serta berkorban masa, tenaga dan wang untuk membesarkan kita. maka, ternyatalah bahawa jasa seorang ibu itu amatlah besar dan benarlah peribahasa yang mengatakan bahawa, syurga itu di bawah telapak kaki ibu.
300 வாக்கியங்களில் அம்மாவின் கட்டுரையின் உதாரணம்