Results for nawala parang bula translation from Tagalog to English

nawala parang bula
bulan

nawala ng parang bula
nawala na parang bula

nawala bigla na parang bula
nawala bigla na parang bula

nawalang parang bula
nawalang parang bula

marami kayo na pinakitaan ko tas bigla na lang naglaho na parang bula
disappeared like bubbles

wala ka ng pag asa,kung meron man noon yon hindi ngayon kasi sinayang mo yung panahon na yon,dahil yung panahon na yon ang araw na nanliligaw ako sayo na araw araw kitang pinapakilig tapos sinayang mo lang bigla ka na lang nawala na parang bula,nag iba ang ugali
you have no hope, if ever there was not now because you wasted that time, because that was the day i was fooling you every day and letting you go and wasting away suddenly like a bubble, habits change

naniniwala ako na lahat ng aking pinaghirapan sa buhay ay may magandang dulot na magyayari at magaganap sa aking buhay balang araw dahil sa ngayon mahirap pa sa mahirap ang ating kinakaharap mas lalo akong naninindigan sa salitang yan dahil kung susuko ako lahat ng pangarap sa buhay ko ay mawawala at maglalaho na parang bula
i believe that all of what i have worked for in life has a good cause that will happen and will happen in my life one day because now it is even harder than difficult. will disappear and vanish like a bubble

if only madilim na kalangitan at malakas na ihip ng hangin. walang ibang iniisip si amari ng mga oras na iyon kun’di ang tapusin nalang lahat ng paghihirap nya. ramdam nya din ang pag tulo ng kanyang mga luha sa kanyang mga mata habang sya ay nakapikit na dinadama ang simoy ng hangin. sa loob ng 21 years nyang pamumuhay sa mundo wala syang ibang ginawa kung hindi ang sisihin ang kanyang sarili sa kasalanan na alam nyang hindi sya ang may kasalanan. magulo at tunay na walang patutunguhan ang buhay nya. ayaw sakanya ng sarili nyang pamilya at mas lalong ayaw nya sa kanyang sarili. minsan pa nga ay naiisip nya kung ano nga ba ang dahil at hanggang ngayon ay buhay pa sya at pilit na tinitiis ang lahat ng pait at sakit, ngayon ang kanyang ika 21 na kaarawan ngunit ni isa walang nakaalala. ang kanyang magulang na walang ibang inisip kun’di ang kanilang sarili at ang itakwil at itapon sya. nakakatawa man pero wala na syang ibang magawa kung hindi ang tanggapin ang napaka nakaka gago nyang buhay. nasa pinaka mataas sya na parte ng building ng isang hotel na tinutuluyan nya ngayon. rooftop kung baga at isa lang ang rason nya kung bakit sa nandoon sa lugar na iyon at iyon ay ang tapusin ang sakit dahil alam nya sa sarili nya na sobra sobra na, para lang din naman syang invisible na di man lang makita ng iba, at kasabay ng kanyang malakas na hagulgol ay ang biglaang pag buhos ng ulan. ayaw na nya at gusto nalamang nya mag pahinga ngunit nung desidido na sya na tumalon ay sya naming biglang singit ng isang boses mula sa kanyang likuran “ang ganda ng mga bituin ngayon noh?” hindi alam ni amari kung is aba iyong biro dahil wala naman kahit isang bituin ang makikita sa kalangitan ngayon dahil sa malakas na ulan. “ hindi ka ba nilalamig dyan sa pwesto mo, miss?” tanong ng boses. hindi malaman ni amari kung dapat pa ba pansinin ang pabidang lalaki o ang tumalon nalang sya, ngunit hindi tumigil ang lalaki sap ag sasalita at kung ano ano pa ang tinanong nito na syang nag painit ng ulo ni amari. “pwede ba?! umalis ka nga dito” inis na sabi ni amari sabay lingon sa kanyang likuran at doon nakita nya ang isang matangkad na lalaki na may hawak hawak na payong at seryosong naka tingin sakanya. “ang ganda mo” nanalalaki ang mga mata at naguguluhan na nakipag titigan si amari sa lalaki. “baliw ka na ba?” darestsyo at gulong gulong tanong ni amari sa lalaki ngunit imbes na sagutin ang tanong ay simpleng ngumiti ang lalaki at umalis na sa lugar na iyon na iniwan si amari sa di maipaliwanag na dahilan ay naiinis sya sa lalaki na iyon sapagkat di na nya nagawa ang kanyang nais. lumipas pa ang ilang araw ay paulit ulit lamang ang nangyayari sa kanyang buhay, gigising mag tratrabaho, uuwi at matutulog. ngunit sa di inaasahang pag kakataon ay may isang taong kumatok sa kanyang pintuan at ganon na lamang kanynag pagtataka ng isa itong delivery order na pizza. “wala po akong inoor—” at bago pa man nya matapos ang dapat sabihin ay ganon nalamang ang kanyang gulat ng makita kung sino ang nasa may pintuan. “a pizza for miss beautiful?” sya yung lalaki nung gabi sa rooftop at nakakagulat dahil simulanung araw na iyon ay talaga naming hindi sya tinantanan at tinigilan ni kyro. si kyro ang lalaking hindi inaasahan ni amari na biglaang dadating sa buhay nya para lang mang gulo at palagi nga itong nag papabalik balik sa room hotel nya at nag papanggap na delievery rides, minsan food panda, pizza delievery at iba pa na halos nakakatawa na lang isipin. bakit ng ba hindi sya tinantanan ni kyro? lumipas na din ang buwan at nasanay na si amari sa presensya ni kyro at nag kakamabutihan na sila, hindi inaaakala ni amari na may biglang mag papabago ng lahat sa buhay nya at si kyro nga iyon. ngunit makalipas pa ang ilang buwan ay nag laho na parang bula si kyro at sa isang di inaasahan isang balita ang nag pa bagsak ng buong pagkatao ni amari. kyro is dead. he died because of leukemia and parang bumalik sa lahat at sap ag kakataong iyon ay mas masakit ang nararamdaman ni amari. ang taong biglaang dumating sa buhay nya ay umalis din ng ganon kabilis. wala na ba talang taong handang manatili sa tabi ni amari? sa gitna ng pag luluksa nya ay matanggap syang sulat na galling daw kay kyro “dear miss beautiful” uhm, nung gabing yun, nung maulan at malakas ang hangin, yun yung araw na nalaman ko na mamamatay din pala ako. akala ko immortal ako, akala ko kaya ko, nung nakita kita nung gabing yun alam ko agad kung anong binabalak mo. ang unfair mo that time kasi ako kahit ilang hiling siguro na mabuhay pa ako ng matagal sadyang malabo na. nung pinigilan kita nung gabing yun parang nkaramdam na kaagad ako ng responsibilidad na bantayan at alagaan ka. makulit ba ako? sana hindi, ingatan mo ang sarili mo amari dahil sa oras na ito sure na ako na wala na ako sa tabi mo at sana ingatan mo ang buhay na meron ka ngayon, mahal kita amari kahit sa konting panahon na iyon alam ko na mahal kita. kyro wanted to live while amari wanted to end her life yet destiny is a twisted fate, kyro died, and amari live for kyro. they found a comfort with each other even though it’s a short period of time.
if only madilim na kalangitan at malakas na ihip ng hangin. walang ibang iniisip si amari ng mga oras na iyon kun’di ang tapusin nalang lahat ng paghihirap nya. ramdam nya din ang pag tulo ng kanyang mga luha sa kanyang mga mata habang sya ay nakapikit na dinadama ang simoy ng hangin. sa loob ng 21 years nyang pamumuhay sa mundo wala syang ibang ginawa kung hindi ang sisihin ang kanyang sarili sa kasalanan na alam nyang hindi sya ang may kasalanan. magulo at tunay na walang patutunguhan ang buhay nya. ayaw sakanya ng sarili nyang pamilya at mas lalong ayaw nya sa kanyang sarili. minsan pa nga ay naiisip nya kung ano nga ba ang dahil at hanggang ngayon ay buhay pa sya at pilit na tinitiis ang lahat ng pait at sakit, ngayon ang kanyang ika 21 na kaarawan ngunit ni isa walang nakaalala. ang kanyang magulang na walang ibang inisip kun’di ang kanilang sarili at ang itakwil at itapon sya. nakakatawa man pero wala na syang ibang magawa kung hindi ang tanggapin ang napaka nakaka gago nyang buhay. nasa pinaka mataas sya na parte ng building ng isang hotel na tinutuluyan nya ngayon. rooftop kung baga at isa lang ang rason nya kung bakit sa nandoon sa lugar na iyon at iyon ay ang tapusin ang sakit dahil alam nya sa sarili nya na sobra sobra na, para lang din naman syang invisible na di man lang makita ng iba, at kasabay ng kanyang malakas na hagulgol ay ang biglaang pag buhos ng ulan. ayaw na nya at gusto nalamang nya mag pahinga ngunit nung desidido na sya na tumalon ay sya naming biglang singit ng isang boses mula sa kanyang likuran “ang ganda ng mga bituin ngayon noh?” hindi alam ni amari kung is aba iyong biro dahil wala naman kahit isang bituin ang makikita sa kalangitan ngayon dahil sa malakas na ulan. “ hindi ka ba nilalamig dyan sa pwesto mo, miss?” tanong ng boses. hindi malaman ni amari kung dapat pa ba pansinin ang pabidang lalaki o ang tumalon nalang sya, ngunit hindi tumigil ang lalaki sap ag sasalita at kung ano ano pa ang tinanong nito na syang nag painit ng ulo ni amari. “pwede ba?! umalis ka nga dito” inis na sabi ni amari sabay lingon sa kanyang likuran at doon nakita nya ang isang matangkad na lalaki na may hawak hawak na payong at seryosong naka tingin sakanya. “ang ganda mo” nanalalaki ang mga mata at naguguluhan na nakipag titigan si amari sa lalaki. “baliw ka na ba?” darestsyo at gulong gulong tanong ni amari sa lalaki ngunit imbes na sagutin ang tanong ay simpleng ngumiti ang lalaki at umalis na sa lugar na iyon na iniwan si amari sa di maipaliwanag na dahilan ay naiinis sya sa lalaki na iyon sapagkat di na nya nagawa ang kanyang nais. lumipas pa ang ilang araw ay paulit ulit lamang ang nangyayari sa kanyang buhay, gigising mag tratrabaho, uuwi at matutulog. ngunit sa di inaasahang pag kakataon ay may isang taong kumatok sa kanyang pintuan at ganon na lamang kanynag pagtataka ng isa itong delivery order na pizza. “wala po akong inoor—” at bago pa man nya matapos ang dapat sabihin ay ganon nalamang ang kanyang gulat ng makita kung sino ang nasa may pintuan. “a pizza for miss beautiful?” sya yung lalaki nung gabi sa rooftop at nakakagulat dahil simulanung araw na iyon ay talaga naming hindi sya tinantanan at tinigilan ni kyro. si kyro ang lalaking hindi inaasahan ni amari na biglaang dadating sa buhay nya para lang mang gulo at palagi nga itong nag papabalik balik sa room hotel nya at nag papanggap na delievery rides, minsan food panda, pizza delievery at iba pa na halos nakakatawa na lang isipin. bakit ng ba hindi sya tinantanan ni kyro? lumipas na din ang buwan at nasanay na si amari sa presensya ni kyro at nag kakamabutihan na sila, hindi inaaakala ni amari na may biglang mag papabago ng lahat sa buhay nya at si kyro nga iyon. ngunit makalipas pa ang ilang buwan ay nag laho na parang bula si kyro at sa isang di inaasahan isang balita ang nag pa bagsak ng buong pagkatao ni amari. kyro is dead. he died because of leukemia and parang bumalik sa lahat at sap ag kakataong iyon ay mas masakit ang nararamdaman ni amari. ang taong biglaang dumating sa buhay nya ay umalis din ng ganon kabilis. wala na ba talang taong handang manatili sa tabi ni amari? sa gitna ng pag luluksa nya ay matanggap syang sulat na galling daw kay kyro “dear miss beautiful” uhm, nung gabing yun, nung maulan at malakas ang hangin, yun yung araw na nalaman ko na mamamatay din pala ako. akala ko immortal ako, akala ko kaya ko, nung nakita kita nung gabing yun alam ko agad kung anong binabalak mo. ang unfair mo that time kasi ako kahit ilang hiling siguro na mabuhay pa ako ng matagal sadyang malabo na. nung pinigilan kita nung gabing yun parang nkaramdam na kaagad ako ng responsibilidad na bantayan at alagaan ka. makulit ba ako? sana hindi, ingatan mo ang sarili mo amari dahil sa oras na ito sure na ako na wala na ako sa tabi mo at sana ingatan mo ang buhay na meron ka ngayon, mahal kita amari kahit sa konting panahon na iyon alam ko na mahal kita. kyro wanted to live while amari wanted to end her life yet destiny is a twisted fate, kyro died, and amari live for kyro. they found a comfort with each other even though it’s a short period of time.