Usted buscó: wat het die person wat stoon in haar hond (Afrikaans - Inglés)

wat het die jong meisies geplant
waar bly die keiser en sy seun

nou wat het die man gedoen?
- what did he do, that man?

gaan dan na die koning en spreek met hom volgens hierdie woord. en joab het die woorde in haar mond gelê.
and come to the king, and speak on this manner unto him. so joab put the words in her mouth.

wat het die klein, gets muisie gedoen om die leeu wakker te maak? w
give a good reason for your answer

en toe elisabet die groet van maria hoor, het die kindjie in haar skoot opgespring; en elisabet is vervul met die heilige gees
and it came to pass, that, when elisabeth heard the salutation of mary, the babe leaped in her womb; and elisabeth was filled with the holy ghost:

want wat het die mens vir al sy arbeid en vir die strewe van sy hart waarmee hy hom vermoei onder die son?
for what hath man of all his labour, and of the vexation of his heart, wherein he hath laboured under the sun?

so moet julle sê, elkeen vir sy naaste en elkeen vir sy broer: wat het die here geantwoord? en wat het die here gespreek?
thus shall ye say every one to his neighbour, and every one to his brother, what hath the lord answered? and, what hath the lord spoken?

en hy het by hom gekom terwyl hy daar staan by sy brandoffer, en die vorste van moab by hom. en balak sê vir hom: wat het die here gespreek?
and when he came to him, behold, he stood by his burnt offering, and the princes of moab with him. and balak said unto him, what hath the lord spoken?

en agter die israelitiese man aan gegaan in die tent en hulle twee deurboor, die israelitiese man en die vrou, in haar onderlyf. daarna het die plaag onder die kinders van israel opgehou.
and he went after the man of israel into the tent, and thrust both of them through, the man of israel, and the woman through her belly. so the plague was stayed from the children of israel.

en toe elkeen wat hom van gister en eergister af geken het, sien dat hy saam met die profete profeteer, het die mense die een aan die ander gesê: wat het tog gebeur met die seun van kis? is saul ook onder die profete?
and it came to pass, when all that knew him beforetime saw that, behold, he prophesied among the prophets, then the people said one to another, what is this that is come unto the son of kish? is saul also among the prophets?

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,