Usted buscó: kinabuhing pait pa sa panyawan (Cebuano - Tagalo)

pait pa sa panyawan
mapait pa rin ang buhay sa panyawan

lam pa sa imo
lam pa sa imo

awan pa sa kanila
awan pa sa kanila

gwapa ka pa sa buntag
magandang babae

gwapa ka pa sa buntag
naiisip kita

wala ka pa sa bahay?
wala ka pa sa bahay?

gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

pastilan diay, sipa pa sa lantaka nimel🙄🙄🙄
pastilan diay, sipa pa sa lantaka nimel

imong oten mas gamay pa sa akong kumagko
mas maliit ang oten mo sa hinlalaki ko

ang dili paghigugma sa kaugalingon nga sinultian labi pa sa usa ka isda
magandang umaga binibini

hulat sa tot ng ilis pa c titot paengon pa sa panglao
hulat sa tot ng ilis pa c titot paengon pa sa panglao

kay wala na man ugod silay gipangahas pa sa pagpangutana kaniya.
sapagka't hindi na nga sila nangahas tumanong pa sa kaniya ng anomang tanong.

apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.
nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.

oh, kamo nga maoy nagahimo sa justicia sa kapaitan sa panyawan, ug gisalibay ninyo ang pagkamatarung ngadto sa yuta,
kayong nagpapaging ajenjo sa kahatulan, at nagwawaksi ng katuwiran sa lupa.

ug siya nga anha sa uma ayaw na pabalika aron sa pagkuha pa sa iyang kupo.
at ang nasa bukid ay huwag magbalik upang kumuha ng kaniyang balabal.

hehe. gihigugma ta ka. labaw sa nga tanan..ug labaw pa sa bulawan
mahal pa kita

ako gipahamutang sa itaas gikan pa sa walay katapusan sukad sa sinugdan, sa wala pa ang yuta.
ako'y nalagay mula noong araw mula ng walang pasimula, bago nalikha ang lupa.

ang tapulan manggialamon pa sa iyang kaugalingon paghunahuna kay sa pito ka tawo nga nakahatag ug usa ka katarungan.
ang tamad ay lalong pantas sa ganang kaniyang sarili kay sa pitong tao na makapagbibigay katuwiran.