Usted buscó: kreditbevillinger (Danés - Polaco)

indrømmelse af kreditbevillinger
udostępnienie linii kredytowych

udgiftsloftet, der er fastsat til 864,363 mia. eur i kreditbevillinger, udgør en nettostigning på 2 mia. eur.
górny limit wydatków określony na 864 363 miliardów euro w kredytach na zobowiązania stanowi wzrost netto w wysokości 2 miliardów euro.

de franske myndigheder nævnte bl.a. obligationsemissioner, kreditbevillinger, virksomhedscertifikater, kortfristede lån, securitisering og derivatmarkedet.
władze francuskie w szczególności wymieniły emisje obligacji, linie kredytowe, papiery komercyjne, pożyczki krótkoterminowe, operacje sekurytyzacji i produkty pochodne.

(103) hvad angår den første foranstaltning hævder cégétel indledningsvis, at man ikke kan sammenligne situationen i et selskab med en privat storaktionær og et, hvor en offentlig instans har aktiemajoriteten. cégétel påpeger, at en tilsvarende bekendtgørelse fra en privat aktionærs side ville være blevet modtaget med største tilbageholdenhed af ratingbureauerne og have fået dem til at undersøge de nærmere detaljer i den pågældende aktionærs refinansiering af den bevilgede kredit. cégétel konkluderer heraf, at det blotte faktum, at staten giver sin opbakning, var en betydelig fordel over for investorerne og forhindrede enhver yderligere forringelse af ft's rating, skønt operatørens problemer umiddelbart forinden var gået i hårdknude. efter cégétels opfattelse er det fuldt berettiget, at kommissionen vurderer, at den franske stat ydede ft støtte allerede inden den bevilgede selskabet en kredit på 9 mia. eur, fordi bekendtgørelsen af denne støtte i sig selv var nok til at gøre nødfinansieringen unødvendig. således havde kreditorerne den sikkerhed, at ft aldrig kunne misligholde sine betalinger, fordi staten til hver en tid var rede til at yde selskabet de fornødne midler til at afholde sine forpligtelser, og dermed kunne ft skaffe finansieringen direkte på markedet. cégétel konkluderer her, at regeringens tilkendegivelser var formuleret med sigte på at give markedsaktørerne tillid til, at det var lige så sikkert at låne ft penge som at låne staten dem. ft kunne dermed nyde godt af fordele, som selskabet ikke havde haft under normale markedsvilkår, sammenlignet f.eks. med situationen i vivendi universal. hvis selskabet ikke havde haft adgang til obligationsmarkedet, havde det måttet finansiere afviklingen af sin likviditetskrise udelukkende via pengeinstitutterne, hvilket ville havde medført meget mere belastende vilkår. cégétel hævder, at de franske myndigheders betingelser for kreditbevillingen ikke er i overensstemmelse med de betingelser, en fornuftig investor ville stille for at deltage i en sådan investering. en fornuftig investor ville f.eks. aldrig have accepteret den gældsfinansierede opkøbspolitik, som førte til, at ft var i en så kritisk finansieringssituation, at staten måtte gennemføre en kapitaltilførsel. cégétel henviser til kommissionens anden beslutning om crédit lyonnais, hvoraf det fremgår, at støtteforanstaltninger ikke kan berettiges med, at staten i en årrække har været forsømmelig som aktionær [72]. beslutningen om at lade støtten gå igennem erap afspejler ifølge cégétel heller ikke en fornuftig investors adfærd. i den forbindelse hæfter cégétel sig især ved rentesatsen for at trække på lånet samt manglen på sikkerhedsstillelse og garantier. ved værdiansættelse af støtten i form af aktionærlån henviser cégétel til pkt. 3.2, stk. 4, i meddelelsen om statsstøtte i form af garantier; da ft takket være statens støtte fik mulighed for at låne 16 mia. eur til at afvikle sine skyldige lån, mens ft's finansieringssituation var katastrofal, mener cégétel, at støtteværdien svarer til det beløb, selskabet kunne låne som følge af statens bebudelse.
(103) co się tyczy pierwszego środka, cégétel na wstępie stwierdza, że sytuacja przedsiębiorstwa posiadającego referencyjnego akcjonariusza prywatnego i przedsiębiorstwa posiadającego większościowego akcjonariusza państwowego nie mogą być porównywane. cégétel podkreśliła, że podobna zapowiedź ze strony prywatnego akcjonariusza byłaby przyjęta przez agencje ratingowe z największą ostrożnością i przywiodłaby te ostatnie do bliższego zainteresowania się warunkami refinansowania przez rzeczonego akcjonariusza przyznanej w ten sposób linii kredytowej. cégétel wyciąga z tego wniosek, że sam fakt wspierania przez państwo, pociąga za sobą wielką korzyść vis-à-vis inwestorów i że ten fakt stanął na przeszkodzie dalszego obniżania ratingu ft przez agencje, podczas gdy operator a priori znajdował się w sytuacji nie do rozwiązania. cégétel utrzymuje, że jest uzasadnione, iż komisja uznaje jakoby państwo francuskie udzieliło ft pomocy, zanim jeszcze podpisano umowę o przyznaniu linii kredytowej w wysokości 9 miliardów euro, gdyż zapowiedź wsparcia wystarczyła, aby to doraźne finansowanie stało się niepotrzebne. tak więc, pożyczkodawcy mieli pewność, iż ze strony ft nigdy nie będzie zwłoki w zapłacie, ponieważ państwo zawsze będzie gotowe przyznać jej fundusze na wypełnienie swoich zobowiązań – co pozwoliło ft uzyskać środki finansowe bezpośrednio na rynku. cégétel konkluduje w tej kwestii, że rządowe deklaracje zostały wygłoszone po to, aby zapewnić rynki, iż pożyczanie pieniędzy ft jest dokładnie równoznaczne z pożyczaniem pieniędzy bezpośrednio państwu. ft mogła więc osiągnąć korzyści, jakich nie uzyskałaby w normalnych warunkach rynkowych, zwłaszcza w porównaniu z sytuacją vivendi universal. zwrócenie się do rynku obligacji pozwoliło jej uniknąć wyłącznego zwracania się do instytucji bankowych celem stawienia czoła własnemu kryzysowi płynności i poddania się nakazom związanym z tego rodzaju finansowaniem. cégétel utrzymuje, że warunki przyznania przez władze francuskie linii kredytowej nie są zgodne z tymi określanymi przez ostrożnego inwestora odnośnie jednej z jego operacji udziałowych. przede wszystkim, ostrożny inwestor nigdy nie zaakceptowałby polityki finansowania kupna poprzez zadłużenie, która doprowadziła ft do tak krytycznej sytuacji finansowej, że państwo musiało przystąpić do rekapitalizacji. cégétel powołuje się na decyzję crédit lyonnais ii, w której komisja podkreśla, że wieloletnie zaniedbania ze strony państwa akcjonariusza nie mogłyby uzasadniać przyznania środków pomocowych [72]. skądinąd, zdaniem cégétel, opcja przekazania pomocy przez erap nie odzwierciedla postępowania cechującego ostrożnego inwestora. w tym względzie, cégétel odnotowuje zwłaszcza stopę procentową stosowaną dla ciągnień kredytu oraz brak zabezpieczeń i gwarancji. co do kalkulacji pomocy dotyczącej kredytu akcjonariusza, cégétel utrzymuje, że punkt 3.2 czwarty akapit komunikatu w sprawie pomocy państwowych w postaci gwarancji stosuje się oraz że, uwzględniając fakt, iż dzięki wsparciu państwa, mimo katastrofalnej sytuacji finansowej ft mogła pożyczyć 16 miliardów euro, aby sprostać płatnościom, kwota pomocy jest równoważna kwocie podjętej dzięki tej zapowiedzi.