Usted buscó: diskrimineerimisjuhtumeid (Estonio - Neerlandés)

komisjon uurib ikka veel diskrimineerimisjuhtumeid, mis on seotud reisija elukohaga.
de commissie stoot ook nog steeds op gevallen van discriminatie op basis van de verblijfplaats van de passagier.

25. veebruari 2003. aasta seadus võimaldab diskrimineerimisjuhtumeid menetleda kas tsiviil- või kriminaalmenetluse korras.
op basis van de wet van 25 februari 2003 kunnen discriminaties ook strafrechtelijk of burgerrechtelijk worden vervolgd.

omal algatusel või liikmesriigi avalduse põhjal uurib komisjon lõike 1 reguleerimisalasse kuuluvaid diskrimineerimisjuhtumeid ja võtab pärast iga asjassepuutuva liikmesriigiga konsulteerimist vastu vajalikud euroopa otsused lõikes 3 osutatud euroopa määruste ja otsuste raames.
de commissie onderzoekt eigener beweging of op verzoek van een lidstaat de in lid 1 bedoelde gevallen van discriminatie en stelt na raadpleging van iedere belanghebbende lidstaat in het kader van de in lid 3 bedoelde europese verordeningen of besluiten de nodige europese besluiten vast.

omal algatusel või liikmesriigi taotluse põhjal uurib komisjon lõike 1 reguleerimisalasse kuuluvaid diskrimineerimisjuhtumeid ja võtab pärast iga asjassepuutuva liikmesriigiga konsulteerimist vastu vajalikud otsused eeskirjade kohaselt , mis on kehtestatud vastavalt lõike 3 sätetele . artikkel 76
de gemeenschap heeft als doelstelling de wetenschappelijke en technologische grondslagen van de industrie van de gemeenschap te versterken en de ontwikkeling van haar internationale concurrentiepositie te bevorderen , alsmede de onderzoekactiviteiten te bevorderen die uit hoofde van andere hoofdstukken van dit verdrag nodig worden geacht .

570 -ettepaneku üksikasjalik selgitus 1. lennutegevusloa andmist ja tühistamist käsitlevate nõuete karmistamine sõltuvalt lennutegevusloa väljaandnud liikmesriigist kontrollitakse lennuettevõtjate majanduslikku seisukorda erineva rangusega. seetõttu ei ole erinevate liikmesriikide lennuettevõtjate võrdsed võimalused alati tagatud ning turu konsolideerimine aeglustub. lisaks finantsohtudele, mis kaasnevad reisijatele lennuettevõtja pankrotistumise korral, kaasnevad raskes majanduslikus seisukorras olevate lennuettevõtjate jätkuva tegutsemisega ka ohutusalased ohud. käesoleva ettepanekuga nõutakse, et liikmesriigid tugevdaksid lennutegevuslubade järelevalvet ning peataksid või tühistaksid need, kui käesolevas määruses sätestatud nõudeid enam ei täideta (artiklid 5–10). selleks et vältida liikmesriigi tegevusetust, antakse komisjonile käesoleva määrusega õigus lennutegevusluba tühistada (artikkel 14). ettepanek on kavandatud viisil, millega tulevikus laiendatakse euroopa lennundusohutusameti pädevust ohutusjärelevalve ja/või litsentsimise alal, et tagada lennuettevõtjate üle kõige tõhusam ja ühtlasem järelevalve. 2. käesoleva ettepanekuga karmistatakse õhusõiduki rentimist käsitlevaid nõudeid (artikkel 13) kolmandatest riikidest õhusõiduki rentimine koos meeskonnaga annab eli lennuettevõtjatele olulise paindlikkuse ning suurendab seega eli lennuettevõtluse majanduslikku tõhusust tarbijate hüvanguks. määruse (emÜ) nr 2407/92 kehtivate sätete kohaldamisega kaasnevad siiski sotsiaal-ja ohutusküsimused. rentimist (eelkõige rentimist koos meeskonnaga) käsitlevad eeskirjad ja tavad on liikmesriigiti erinevad. kolmandatest riikidest renditavate õhusõidukite ohutushindamist ei viida liikmesriikides läbi samasuguse rangusega ning see tekitab muret seoses ohutustasemetega. mõnel juhul järjepidev õhusõiduki rentimine koos meeskonnaga suurendab muret seoses võimalike kahjulike sotsiaaltagajärgedega. käesoleva määrusega kehtestatakse rangemad nõuded, et minimeerida kahjulike sotsiaaltagajärgede ohtu ning suurendada ohutust. käesolevas ettepanekus rõhutatakse, et rendilepingute heakskiitmiseks peab lennutegevusluba väljaandev pädev asutus kinnitama, et järgitakse ühenduse ohutusnõuetele vastavaid ohutusstandardeid. kolmandates riikides registreeritud õhusõidukeid lubatakse rentida üksnes erandjuhul maksimaalselt kuue kuu pikkuseks ajavahemikuks, mida võib pikendada üks kord üksneks teiseks mittejärjestikuseks kuni kuue kuu pikkuseks ajavahemikuks. 3. käesoleva ettepanekuga täpsustatakse avaliku teenindamise kohustuste suhtes kohaldatavaid eeskirju (artiklid 16, 17 ja 18). avaliku teenindamise kohustuste suhtes kohaldatavad eeskirjad on läbi vaadatud, et vähendada halduskoormust, vältida avaliku teenindamise kohustuste ülemäärast kasutamist ning kutsuda pakkumismenetlustes osalema rohkem konkurente. avaldamiskohustusi on muudetud, piirates avaldamist euroopa liidu teatajas üksnes lühendatud teadaandega. avaliku teenindamise kohustuste laialdase kasutamise vältimiseks võib komisjon üksikjuhtudel nõuda majandusaruande esitamist, milles selgitatakse avaliku teenindamise kohustuse sisu ning nende asjakohakohasust tuleks hinnata eriti tähelepanelikult, kui need on kavandatud lennuliinide jaoks, mida praegune raudteetransport teenindab reisiajaga vähem kui kolm tundi. pakkumismenetlusi on muudetud ning maksimaalset kontsessiooniperioodi on pikendatud kolmelt aastalt neljale (kõige äärepoolsemate piirkondade puhul viiele aastale). kontsessiooni uuendamist hõlmavat pakkumismenetlust tuleks alustada vähemalt kuus kuud varem, et asjakohase lennuliini suhtes kehtiva piiratud juurdepääsu jätkuvat vajalikkust oleks võimalik hoolikalt hinnata. lisaks sellele kehtestatakse kiirmenetlus, et kõrvaldada avaliku teenindamise kohustusega lennuliinidel esinevad äkilised teenindamishäired. kui pärast kavandatud määruse vastuvõtmist tagatakse selle abil samasugune läbipaistvus, mittediskrimineerimine ja proportsionaalsus nagu on esitatud komisjoni ettepanekus avaliku teenindamise eest antavate hüvitiste kindlaksmääramise ja maksmise kohta, ning et anda lennuettevõtjatele õiguskindlus seoses avaliku teenindamise kohustuste osutamise eest kooskõlas käesoleva määrusega makstavate hüvitistega, kavatseb komisjon hiljemalt käesoleva määruse jõustumise ajaks vastu võtta artikli 86 lõikel 3 põhinev siduv õigusakt, milles tunnistatakse ühisturuga kokkusobivaks käesoleva määrusega kooskõlas antud hüvitis, mis võib endast kujutada riigiabi, ning vabastatakse see teavitamiskohustusest. kõnealune õigusakt võib olla komisjoni 28. novembri 2005. aasta otsuse (elt l 312, 29.11.2005) ajakohastatud versioon, millesse on lisatud viide käesolevale uuele määrusele ning millega laiendatakse kõnealuse otsuse reguleerimisala lennuettevõtjatele mis tahes avaliku teenindamise kohustuse osutamise eest kooskõlas käesoleva määrusega antavale hüvitisele. 4. käesoleva ettepanekuga kõrvaldatakse ebaühtlus lennunduse siseturu ja kolmandatesse riikidesse viivate lennuliinide vahel (artiklid 15 ja 22). võttes arvesse aruteluprotsessi käigus avaldatud arvamusi, käsitletakse käesolevas ettepanekus suhteid kolmandate riikidega üksnes niivõrd, kuivõrd nendel on otsene seos kolmanda paketi sätetega. selleks et tagada ühtsus siseturu ja selle välisaspektide, sealhulgas ühtset euroopa õhuruumi käsitlevate aspektide vahel, tuleks ühenduse tasandil toimuvate läbirääkimiste kaudu ühtlasel viisil hallata kolmandate riikide lennuettevõtjate juurdepääsu ühendusesisesele turule. seepärast vastutavad euroopa ühendused kolmandate riikidega ühendusesiseste liiklusõiguste üle peetavate läbirääkimiste eest. kaotatakse ülejäänud piirangud, mis tulenevad liikmesriikidevahelistest kehtivatest kahepoolsetest lepingutest, ning ühenduse lennuettevõtjate suhtes tagatakse mittediskrimineerimine seoses koodi jagamise ja hindadega selliste kolmandatesse riikidesse viivate lennuliinide puhul, mis hõlmavad muudes liikmesriikides kui nende asukohaliikmesriigis asuvaid punkte. 5. käesolevas ettepanekus täpsustatakse lennujaamadevahelise liiklusjaotuse suhtes kohaldatavaid eeskirju (artikkel 19) praegu kehtiv kaheastmeline menetlus, mille raames määratletakse kõigepealt lennujaamasüsteem ning seejärel liiklusjaotust käsitlevad eeskirjad, asendatakse üheastmelise menetlusega, millest jäetakse välja mõiste „lennujaamasüsteem“. liikmesriigid võivad kehtestada liikluse jaotuseeskirjad, mida kohaldatakse sama linna või linnastut teenindavate lennujaamade suhtes, kuid vaja on komisjoni eelnevat heakskiitu (pärast nõupidamist asjaomase komiteega). samuti on käesolevas ettepanekus lisatud, et asjakohaseid lennujaamu peaks teenindama piisav transpordiinfrastruktuur ning et nende teenindatavaid lennujaamu ja linnu või linnastuid peaks ühendama tihe, usaldusväärne ja tõhus ühistransporditeenus. ettepanekus märgitakse, et liikluse jaotuseeskirjade puhul tuleb arvesse võtta proportsionaalsuse ja läbipaistvuse põhimõtteid ning et nende aluseks on objektiivsed kriteeriumid. eeskirjas kinnitatakse seda, et liikluse jaotuseeskirju ei tohi kuritarvitada lennuettevõtjate diskrimineerimiseks. 6. käesoleva ettepanekuga parandatakse läbipaistvust reisijate jaoks ja õiglast hinnakujundust maksudeta, lõivudeta ja isegi kütuselisatasudeta hindade avaldamine on muutunud laialtlevinud tavaks, mis takistab hindade läbipaistvust. hindade ebapiisav läbipaistvus põhjustab konkurentsimoonutusi ja seetõttu on hinnad reisijate jaoks keskmisest kõrgemad. komisjon uurib ikka veel diskrimineerimisjuhtumeid, mis on seotud reisija elukohaga. käesolevas ettepanekus nõutakse, et lennupiletihinnad peavad sisaldama kõiki kohaldatavaid makse, lõive ja tasusid ning et lennuettevõtjad peavad andma põhjalikku teavet oma lennupiletihindade ja lastitariifide ning nendega kaasnevate tingimuste kohta (artikli 2 lõige 18 ja artikli 24 lõige 1). lennupiletihinnad kehtestatakse sellisel viisil, et reisijat ei diskrimineerita ühenduses asuva elukoha või tema kodakondsuse alusel (artikli 24 lõige 2). lisaks sellele ei tohi juurdepääsu puhul lennuettevõtja kehtestatud piletihindadele esineda diskrimineerimist seoses reisibüroo asukohaga ühenduses. lennutranspordi liberaliseerimist käsitleva kolmanda paketi kohaldamisega kaasnevad kogemused on näidanud, et ei ole esinenud turutõrkeid, mis õigustaksid lennupiletihindu käsitlevate erisätete (nagu määruse (emÜ) nr 2409/92 artiklis 6 sätestatud kaitsemeetmete) edasist kehtimist. seoses sellega ning üldiste konkurentsieeskirjade valguses jäetakse kõnealused valdkondlikud meetmed määrusest välja. -e-14676 -(seletuskiri kinnitatud -14 676 tähemärki -vastavuses kirjaliku tõlke peadirektoraadi normiga.) -
570 -nadere uitleg van het voorstel 1. strengere eisen voor het afgeven en intrekken van exploitatievergunningen de strengheid waarmee de financiële gezondheid van luchtvaartmaatschappijen wordt gecontroleerd, hangt af van de lidstaat die de vergunning heeft afgegeven. er is dus niet altijd sprake van gelijke kansen voor luchtvaartmaatschappijen uit verschillende lidstaten; bovendien vertraagt dit de consolidering van de markt. de voortzetting van de activiteiten van financieel kwetsbare luchtvaartmaatschappijen brengt, naast de financiële risico's die klanten lopen wanneer dergelijke maatschappijen failliet gaan, ook veiligheidsrisico's met zich mee. dit voorstel verplicht de lidstaten strenger toezicht te houden op de exploitatievergunningen en deze te schorsen of in te trekken als de voorschriften van de verordening niet meer worden nageleefd (artikelen 5 tot en met 10). de commissie krijgt het recht exploitatievergunningen in te trekken (artikel 14), voor het geval de lidstaten zouden verzuimen dit te doen. bij de opstelling van het voorstel is rekening gehouden met een mogelijke toekomstige uitbreiding van de bevoegdheden van het europees agentschap voor de veiligheid van luchtvaart (easa) op het vlak van toezicht op de veiligheid en/of het afgeven van vergunningen teneinde te garanderen dat het toezicht op de luchtvaartmaatschappijen zo efficiënt en consequent mogelijk wordt uitgeoefend. 2. strengere eisen voor het leasen van luchtvaartuigen (artikel 13) wet-leasing van luchtvaartuigen van derde landen verleent de eu-luchtvaartmaatschappijen de nodige flexibiliteit en vergroot de economische efficiëntie van de eu-luchtvaartsector, hetgeen ten goede komt aan de consumenten. de toepassing van de huidige bepalingen van verordening (eeg) nr. 2407/92 doet echter vragen rijzen bij een aantal sociale aspecten en op veiligheidsgebied. de regels voor leasing (met name wet-leasing, het leasen van luchtvaartuigen met bemanning) en de praktische uitvoering ervan verschillen van lidstaat tot lidstaat. de veiligheid van geleaste luchtvaartuigen van derde landen wordt niet in alle lidstaten even streng gecontroleerd, waardoor men zich vragen kan stellen bij de veiligheid van die luchtvaartuigen. het feit dat in sommige gevallen op regelmatige basis gebruik wordt gemaakt van wet-leasing van derde landen geeft ook aanleiding tot ongerustheid over mogelijke nadelige sociale gevolgen. het voorstel legt dan ook strengere eisen op om het risico van nadelige sociale gevolgen tot een minimum te beperken en om de veiligheid te vergroten. in het voorstel wordt benadrukt dat de bevoegde vergunningverlenende autoriteit pas toestemming voor een leasingovereenkomst mag verlenen wanneer zij kan bevestigen dat voldaan is aan veiligheidseisen die gelijkwaardig zijn aan die welke in de gemeenschap gelden. het leasen van luchtvaartuigen die in derde landen zijn geregistreerd is alleen toegestaan in uitzonderlijke gevallen en voor een maximumduur van zes maanden die slechts één keer kan worden verlengd met een tweede niet-opeenvolgende periode van maximum zes maanden. 3. verduidelijking van de regels die van toepassing zijn op openbaredienstverplichtingen (artikelen 16, 17 en 18). de regels voor openbaredienstverplichtingen zijn herzien om de administratieve lasten te verminderen, om te voorkomen dat teveel gebruik wordt gemaakt van dergelijke verplichtingen en om meer kandidaten voor de aanbestedingsprocedures aan te trekken. de bekendmakingsverplichtingen zijn gewijzigd: het volstaat voortaan een korte bekendmaking in het publicatieblad van de europese unie te publiceren. om te voorkomen dat teveel gebruik wordt gemaakt van openbaredienstverplichtingen kan de commissie in individuele gevallen verlangen dat een economisch verslag wordt opgesteld waarin de context van de openbaredienstverplichting wordt toegelicht; dergelijke verplichtingen moeten bijzonder zorgvuldig worden beoordeeld wanneer ze worden opgelegd op routes die ook worden bediend door spoorwegverbindingen met een reistijd van minder dan drie uur. de maximale concessieperiode in de aanbestedingsprocedures is verlengd van drie tot vier jaar (vijf jaar in het geval van ultraperifere regio's). de aanbestedingsprocedure voor de vernieuwing van een concessie moet minstens zes maanden van tevoren worden opgestart om zorgvuldig te kunnen beoordelen of de beperkte toegang tot de route nog steeds nodig is. bovendien wordt een noodprocedure ingevoerd om plotse onderbrekingen van de dienstverlening op routes met een openbaredienstverplichting op te vangen. als de voorgestelde verordening bij de goedkeuring garanties van transparantie, non-discriminatie en evenredigheid bevat die gelijkwaardig zijn aan die welke door de commissie zijn voorgesteld in haar voorstel betreffende de vaststelling en toekenning van compensaties voor openbare dienstverplichtingen, zal de commissie, op basis van artikel 86, lid 3, uiterlijk op het ogenblik van de inwerkingtreding van de verordening een bindend besluit goedkeuren waarbij compensaties die als staatssteun kunnen worden beschouwd verenigbaar met de verordening worden verklaard en worden vrijgesteld van kennisgeving, teneinde de exploitanten rechtszekerheid te verschaffen met betrekking tot overeenkomstig deze verordening toegekende compensaties voor de uitvoering van openbaredienstverplichtingen. dat besluit kan de vorm aannemen van een bijwerking van de beschikking van de commissie van 28 november 2005 (pb l 312 van 29.11.2005), waarbij een verwijzing naar deze nieuwe verordening in de beschikking wordt ingevoegd en het toepassingsgebied van de beschikking wordt uitgebreid naar alle compensaties voor openbaredienstverplichtingen die overeenkomstig deze verordening aan luchtvaartmaatschappijen worden toegekend. 4. het verwijderen van tegenstrijdigheden tussen de interne luchtvaartmarkt en diensten naar derde landen (artikelen 15 en 22) de betrekkingen met derde landen worden in het voorstel alleen behandeld voorzover er een direct verband is met de bepalingen van het derde pakket. daarbij wordt rekening gehouden met de opmerkingen die tijdens het raadplegingsproces zijn gemaakt. om de samenhang tussen de interne markt en de externe aspecten daarvan, zoals het gemeenschappelijk europees luchtruim, te waarborgen, moet de toegang tot de intracommunautaire markt voor luchtvaartmaatschappijen uit derde landen op coherente wijze worden geregeld via onderhandelingen op gemeenschapsniveau. de europese gemeenschappen zijn derhalve verantwoordelijk voor het voeren van onderhandelingen met derde landen over intracommunautaire verkeersrechten. de resterende beperkingen uit hoofde van bilaterale overeenkomsten tussen lidstaten worden opgeheven om te garanderen dat communautaire luchtvaartmaatschappijen op niet-discrimerende wijze tewerk gaan bij de codesharing en prijsstelling voor routes naar derde landen die punten in andere lidstaten dan hun eigen lidstaat omvatten. 5. verduidelijking van de regels voor verdeling van het verkeer tussen luchthavens (artikel 19) de huidige procedure in twee fasen – eerst het opstellen van een luchthavensysteem en dan de vaststelling van de verkeersverdelingsregels -wordt vervangen door een procedure in één fase waarbij het concept van een "luchthavensysteem" wordt opgegeven: de lidstaten mogen voortaan verkeersverdelingsregels vaststellen voor luchthavens die samen de luchtverbindingen van dezelfde stad of agglomeratie verzorgen, mits de commissie daar vooraf toestemming voor heeft verleend (na raadpleging van het bevoegde comité). luchthavens in kwestie moeten ook worden bediend door een adequate vervoersinfrastructuur en moeten via frequent, betrouwbaar en efficiënt openbaar vervoer zijn verbonden met de stad of agglomeratie die ze bedienen. het voorstel vermeldt ook dat de verkeersverdelingsregels de beginselen van evenredigheid en transparantie moeten respecteren en op objectieve criteria gebaseerd moeten zijn. hiermee wordt bevestigd dat de verkeersverdelingsregels niet mogen worden misbruikt om te discrimeren tussen luchtvaartmaatschappijen. 6. bevordering van prijstransparantie voor passagiers en eerlijk prijsgedrag de bekendmaking van tarieven exclusief taksen, heffingen en zelfs brandstoftoeslagen is uitgegroeid tot een wijdverspreide praktijk die ten koste gaat van de prijstransparantie. onvoldoende prijstransparantie leidt tot concurrentieverstoring en dus tot gemiddeld hogere tarieven voor de consument. de commissie stoot ook nog steeds op gevallen van discriminatie op basis van de verblijfplaats van de passagier. volgens het voorstel moeten luchtvaarttarieven alle toepasselijke taksen, heffingen en vergoedingen omvatten en moeten de luchtvaartmaatschappijen het publiek uitgebreide informatie verschaffen over hun tarieven en voorwaarden (artikel 2, lid 18, en artikel 24, lid 1). bij het vaststellen van luchtvaarttarieven mag geen onderscheid worden gemaakt op basis van de verblijfplaats of nationaliteit van de passagier in de gemeenschap (artikel 24, lid 2). de plaats van vestiging van het reisagentschap mag ook niet bepalen of een passagier al dan niet toegang krijgt tot bepaalde tarieven van een luchtvaartmaatschappij. uit de ervaring die is opgedaan met de toepassing van het derde pakket wetgeving over de liberalisering van het luchtvervoer is gebleken dat zich geen enkel geval van marktfalen heeft voorgedaan dat het voortbestaan van specifieke regels inzake luchtvaarttarieven, zoals de maatregelen van artikel 6 van verordening (eeg) nr. 2409/92, kan rechtvaardigen. in deze context en in het licht van de algemene mededingingsregels worden deze sectorspecifieke maatregelen uit de verordening geschrapt. -