Usted buscó: tearful (Inglés - Neerlandés)

tearful
huilerigheid

affect tearful
huilen

tearful (physical finding)
huilen

the tearful man received alex with open arms.
de tranen man kreeg alex met open armen.

on sunday i watched - half joyful, half tearful - as events unfolded in priština.
op zondag keek ik - deels met vreugde, deels met tranen - hoe de gebeurtenissen in priština zich ontrolden.

richard and julia have a tearful reconciliation on the boat deck, as he places julia and the children into a lifeboat.
julia, annette en norman krijgen een plaats in reddingsboot 6, maar norman staat zijn plek af aan een vrouw.

i’ve been away for a while and i only found out today! i was so shocked and tearful.
ik heb weg voor een tijdje en ik alleen vandaag ontdekte! ik was zo geschokt en tranen.

but... while they were on their way to a village with tearful eyes, it was jesus christ, who was accompanying them.
maar... terwijl zij met betraande ogen op weg waren naar een dorp, was het jezus christus, die naast hen kwam lopen.

one day, in fact, a tearful mother brought to don bosco her son, whom the doctors had given only a few days left to live.
op een dag komt er inderdaad een moeder in tranen bij don bosco, samen met haar zoon die door de dokters is opgegeven en naar het schijnt nog maar een paar dagen te leven heeft.

the petition had been largely signed; many tearful and eloquent meetings had been held, and a committee of sappy women been appointed to go in deep mourning and wail around the governor, and implore him to be a merciful ass and trample his duty under foot.
huck had door den boschwachter en de weduwe douglas alles van toms avontuur vernomen; maar tom beweerde, dat er iets was, dat zij hem niet verteld hadden, en over dat verzwegene wenschte hij hem nu te spreken.

"yet shame i not to bear an o'erfull heart, nor blush to turn behind my tearful eyes; 'tis from no stranger land i now must part, 'tis to no strangers left i yield these sighs.
de tranen die 'k schrei, o! ik schaam ze mij niet, geen blos dekt mijne vochtige wangen; niet vreemd is mij 't land, dat mijn aandoening ziet, 't is een vriend waar mijn ziel aan blijft hangen.