Usted buscó: o o si (Inglés - Tayiko)

o o ye who believe: fear allah and leave that which remainoth of usury if ye are believers.
Эй касоне, ки имон овардаед, аз Худо битарсед ва агар имон овардаед, аз рибо ҳар чӣ боқӣ мондааст, тарк кунед.

o o ye who believe! seek help in patience and prayer; verily allah is with the patient.
Эй касоне, ки имон овардаед, аз сабру намоз мадад ҷӯед, ки Худо бо сабркунандагон аст.

o o ye who believe! if ye obey those who disbelieve, they will send you back on your heels, and ye will turn back losers.
Эй касоне, ки имон овардаед, агар ба кофирон пайрави кунед, шуморо ба дини пешина бармегардонанд, пас зиёндида бозмегардед.

o o ye who believe! eat of the clean things wherewith we have provided you, and return thanks unto allah, if him indeed ye are wont to worship.
Эй касоне, имон овардаед, аз он чизҳои покизае, ки рӯзии шумо кардаем, бихӯред ва агар Худоро мепарастед, шукрашро ба ҷой оваред.

o o ye who believe! make not your alms void by laying an obligation and by hurt, like unto him who expendeth his substance to be seen of men, and believeth not in allah and the last day.
Эй касоне, ки имон овардаед, моианди он кас, ки амволи худро аз рӯи риё ва худнамоӣ харҷ мекунад ва ба Худову рӯзи қиёмат имон надорад, садақаҳои хешро ба миннат ниҳодан ва озор расонидан ботил макунед.

o o ye who believe expend out of the good things which! ye have earned and out of that which we have brought forth for you from the earth, and seek not the vile thereof to expend, where as ye yourselves would not accept such except ye connived thereat.
Эй касоне, ки имон овардаед, аз дастовардҳои некӯи хеш ва аз он чӣ бароятон аз замин рӯёнидем, харҷ кунед, на аз чизҳои нопоку бад, ки худ онҳоро ҷуз аз рӯи чашмпӯшӣ намеситонед.

o o ye who believe! be not like unto those who disbelieve and say of their brethren when they journey in the land or go to religious war: had they been with, they had not died nor had they been slain; this is in order that allah may cause an anguish in their hearts.
Эй касоне, ки имон овардаед, монанди он кофирон мабошед, ки дар бораи бародарони худ, ки ба сафар ё ба ҷанг рафта буданд, мегуфтанд: «Агар назди по монда буданд, намемурданд, ё кушта намешуданд». Худо ин гумонро чун ҳасрате дар дили онҳо ниҳод.