Usted buscó: habemus pactum (Latín - Griego)

habemus
έχουμε

habemus lucem
we have light

omousine habemus auris almatatatos
we omousine ear almatatatos

in quo habemus redemptionem remissionem peccatoru
εις τον οποιον εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου, την αφεσιν των αμαρτιων

numquid non habemus potestatem manducandi et bibend
μη δεν εχομεν εξουσιαν να φαγωμεν και να πιωμεν;

non exiguum temporis habemus, sed multum perdimus
ho un breve lasso di tempo, ma un sacco di rifiuti

non enim habemus hic manentem civitatem sed futuram inquirimu
διοτι δεν εχομεν εδω πολιν διαμενουσαν, αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν.

eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternu
θελει εξαπαντος περιτεμνεσθαι ο γεγεννημενος εν τη οικια σου, και ο αργυρωνητος σου και θελει εισθαι η διαθηκη μου επι της σαρκος υμων εις διαθηκην αιωνιον

in quo habemus fiduciam et accessum in confidentia per fidem eiu
δια του οποιου εχομεν την παρρησιαν και την εισοδον με πεποιθησιν δια της εις αυτον πιστεως.

quoniam per ipsum habemus accessum ambo in uno spiritu ad patre
διοτι δι' αυτου εχομεν αμφοτεροι την εισοδον προς τον Πατερα δι' ενος Πνευματος.

et pactum quod percussi vobiscum nolite oblivisci nec colatis deos alieno
και την διαθηκην, την οποιαν εκαμα προς εσας, δεν θελετε λησμονησει και δεν θελετε φοβηθη αλλους θεους

dixitque ei deus ego sum et pactum meum tecum erisque pater multarum gentiu
Εγω, ιδου, η διαθηκη μου ειναι προς σε και θελεις γεινει πατηρ πληθους εθνων

in quo habemus redemptionem per sanguinem eius remissionem peccatorum secundum divitias gratiae eiu
δια του οποιου εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου, την αφεσιν των αμαρτηματων, κατα τον πλουτον της χαριτος αυτου,

et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adulescentiae tuae et suscitabo tibi pactum sempiternu
Αλλ' ομως θελω ενθυμηθη την διαθηκην μου την γενομενην προς σε εν ταις ημεραις της νεοτητος σου, και θελω στησει εις σε διαθηκην αιωνιον.

habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus ut sublimitas sit virtutis dei et non ex nobi
Εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εις οστρακινα σκευη, δια να ηναι η υπερβολη της δυναμεως του Θεου και ουχι εξ ημων,

dissipatae sunt viae cessavit transiens per semitam irritum factum est pactum proiecit civitates non reputavit homine
Αι οδοι ηρημωθησαν, οι οδοιποροι επαυσαν διελυσε την συνθηκην, απεβαλε τας πολεις, δεν λογιζεται ανθρωπον.

pactum meum fuit cum eo vitae et pacis et dedi ei timorem et timuit me et a facie nominis mei paveba
Η της ζωης και της ειρηνης διαθηκη μου ητο μετ' αυτου και εδωκα αυτας εις αυτον δια τον φοβον, τον οποιον με εφοβειτο και ευλαβειτο το ονομα μου.

et delebitur foedus vestrum cum morte et pactum vestrum cum inferno non stabit flagellum inundans cum transierit eritis ei in conculcatione
Και η μετα του θανατου συνθηκη σας θελει ακυρωθη, και μετα του αδου συμφωνια σας δεν θελει σταθη οταν η πλημμυρουσα μαστιξ διαβαινη, τοτε θελετε καταπατηθη υπ' αυτης.

adiuravit quoque super hoc omnes qui repperti fuerant in hierusalem et beniamin et fecerunt habitatores hierusalem iuxta pactum domini dei patrum suoru
Και εκαμε παντας τους ευρεθεντας εν Ιερουσαλημ και τον Βενιαμιν να σταθωσιν εν τουτω. Και οι κατοικοι της Ιερουσαλημ εκαμον κατα την διαθηκην του Θεου, του Θεου των πατερων αυτων.

et habemus firmiorem propheticum sermonem cui bene facitis adtendentes quasi lucernae lucenti in caliginoso loco donec dies inlucescat et lucifer oriatur in cordibus vestri
Και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον, εις τον οποιον καμνετε καλα να προσεχητε ως εις λυχνον φεγγοντα εν σκοτεινω τοπω, εωσου ελθη η αυγη της ημερας και ο φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων