Usted buscó: weriweri (Maorí - Serbio)

kua mutu katoa tou weriweri; kua tahuri ke koe i te aritarita o tou riri
zaustavio si svu jarost svoju, ublažio žestinu gneva svog.

he wahi iti rawa nei, a ka whakatutukitia te weriweri, toku riri hoki, i a ratou ka huna
jer još malo, i gnev æe prestati; tada æe se jarost moja obratiti na njihovu pogibao.

i tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe
od gneva tvog i srdnje tvoje; jer podigavši me bacio si me.

ka papaki ano ahau i oku ringa, ka whakarite i toku weriweri: naku, na ihowa, te kupu
vièi i ridaj, sine èoveèji; jer on ide na narod moj, na sve knezove izrailjeve; pod maè æe biti okrenuti s narodom mojim, za to udri se po bedru.

he mea kia puta ake ai te weriweri ki te rapu utu, kua waiho e ahau ona toto ki runga ki te kamaka, kei hipokina
raspalivši gnev da uèinim osvetu, metnuæu krv njegovu na go kamen da se ne pokrije.

e tau ana ranei te mea atu ki te kingi, he weriweri koe? ki nga rangatira ranei, he kino koutou
kaže li se caru: nitkove! i knezovima: bezbožnici?

i tukua whakareretia e ia ki a ratou tona riri, aritarita, weriweri, me te raruraru; he whakaeke na nga anahera kino
posla na njih ognjeni gnev svoj, jarost, srdnju i mržnju, èetu zlih andjela.

a ko ahau nei ano hei whawhai ki a koutou ki te ringa maro, ki te takakau kaha, i runga i te riri, i te weriweri, i te aritarita nui
i ja æu vojevati na vas rukom podignutom i mišicom krepkom i gnevom i jarošæu i žestinom velikom.

he nui hoki nga rapunga utu e mahia e ahau ki a ratou, weriweri rawa nga whakatupehupehunga; a ka mohio ratou ko ihowa ahau, ina tukua e ahau taku rapu utu ki a ratou
i uèiniæu na njima veliku osvetu karanjem gnevnim, i poznaæe da sam ja gospod kad izvršim osvetu svoju na njima.

ka tangohia mai ano koutou e ahau i roto i nga iwi, ka huihuia i nga whenua i whakamararatia atu ai koutou, he meatanga na te ringa kaha, na te takakau maro, na te weriweri kua oti te riringi atu
i izvešæu vas iz naroda, i sabraæu vas iz zemalja po kojima ste rasejani, rukom krepkom i mišicom podignutom i izlivenim gnevom.

akuanei ka tata te ringihia e ahau toku weriweri ki runga ki a koe, ka whakapaua e ahau toku riri ki a koe, ka rite ano ki ou ara taku whakarite mou; ka hoatu ano e ahau he utu ki a koe mo au mea whakarihariha katoa
sada æu odmah izliti jarost svoju na te, i navršiæu gnev svoj na tebi, i sudiæu ti po tvojim putevima, i obratiæu na te sve gadove tvoje.

e ora ana ahau, e ai ta te ariki, ta ihowa, ina, he ringa kaha toku, he takataka maro, he weriweri kua oti te riringi atu, i ahau ka kawana nei i a koutou
tako ja bio živ, govori gospod gospod, rukom krepkom i mišicom podignutom i izlivenim gnevom carovaæu nad vama.

ka meinga hoki e ihowa tona reo kororia kia rangona, kia kitea te tautanga iho o tona ringa, me te weriweri o tona riri, te mura o te ahi e kai ana, te apuhau, te tupuhi, me te nganga kohatu
i gospod æe pustiti da se èuje slava glasa njegovog, i pokazaæe kako maše rukom svojom s ljutim gnevom i plamenom ognjenim koji proždire, s rasapom i sa silnim daždem i s gradom.

e te ariki, kia rite ki au mahi tika katoa, whakatahuritia atu tou riri, tou weriweri, i tau pa, i hiruharama, i tou maunga tapu: he hara nei hoki no matou, he kino no o matou matua i ingoa kino ai a hiruharama me tau iwi ki te hunga katoa i tet ahi taha o matou, i tetahi taha
gospode, po svoj pravdi tvojoj neka se odvrati gnev tvoj i jarost tvoja od grada tvog jerusalima, svete gore tvoje; jer sa greha naših i s bezakonja otaca naših jerusalim i tvoj narod posta rug u svih koji su oko nas.