Usted buscó: vanikoro (Neerlandés - Francés)

vanikoro.
vanikoro

"wanneer komen wij bij vanikoro?"
-- quand serons-nous à vanikoro ?

"brengt de nautilus ons naar vanikoro?" vroeg ik.
« le _nautilus_ nous porte à vanikoro ? demandai-je.

in den nacht van 27 op 28 december verliet de nautilus de kusten van vanikoro met buitengewone snelheid.
pendant la nuit du 27 au 28 décembre, le _nautilus_ abandonna les parages de vanikoro avec une vitesse excessive.

hij wilde naar vanikoro, waar volgens den polynesiër nog verschillende overblijfselen van de schipbreuk gevonden werden; hij werd door tegenwind en zeestroomingen evenwel daarin verhinderd.
il voulut gagner vanikoro, où, suivant le lascar, se trouvaient de nombreux débris du naufrage ; mais les vents et les courants l'en empêchèrent.

de bayonnaise liet eenige maanden na het vertrek van de astrolabe het anker voor vanikoro vallen, doch vond niets nieuws; alleen bevond men dat de inboorlingen het gedenkteeken voor la pérouse hadden ontzien.
la _bayonnaise_ mouilla devant vanikoro, quelques mois après le départ de l'_astrolabe_, ne trouva aucun document nouveau, mais constata que les sauvages avaient respecté le mausolée de la pérouse.

dumont d'urville, kapitein van de astrolabe, was dus in zee gestoken, en liet twee maanden nadat dillon vanikoro verlaten had, het anker voor hobarttown vallen.
dumont d'urville, commandant l'_astrolabe_, avait donc pris la mer, et, deux mois après que dillon venait de quitter vanikoro, il mouillait devant hobart-town.

"dus weet men nog niet," zeide hij, "waar dit derde schip is vergaan, hetwelk door de schipbreukelingen op vanikoro gebouwd werd?"
« ainsi, me dit-il, on ne sait encore où est allé périr ce troisième navire construit par les naufragés sur l'île de vanikoro ?

daarop verliet hij vanikoro, richtte den steven naar nieuw-zeeland, liet het anker 7 april 1828 nogmaals voor calcutta vallen, en kwam in frankrijk terug, waar hij door karel x hartelijk ontvangen werd.
puis, il quitta vanikoro, se dirigea vers la nouvelle-zélande, mouilla à calcutta, le 7 avril 1828, et revint en france, où il fut très sympathiquement accueilli par charles x.

"kapitein la pérouse vertrok 7 december 1785 met zijne schepen; eerst ankerde hij in de botanybaai, daarop bezocht hij de vriendschapseilanden, nieuw-caledonië, richtte toen den steven naar santa-cruz en wierp het anker voor namouka een der vriendschapseilanden. toen kwamen de schepen op de onbekende klippen van vanikoro; de boussole zeilde vooruit, en stootte aan den zuidkant van het eiland; de astrolabe kwam te hulp, doch leed eveneens schipbreuk. het eerste schip werd bijna onmiddellijk uit elkander geslagen; het tweede dat onder den wind op het zand geraakt was, hield het nog eenige dagen uit; de schipbreukelingen werden door de inlanders vrij goed ontvangen: zij zetten zich op het eiland neder en bouwden daar een kleiner schip met de overblijfselen van het groote. eenige matrozen bleven vrijwillig op vanikoro; de anderen, hoewel zwak en ziek, vertrokken met la pérouse. zij zetten koers naar de salomon-eilanden, en vergingen met man en muis op de westkust van het voornaamste eiland dier groep."
« le commandant la pérouse partit le 7 décembre 1785 avec ses navires la _boussole_ et l'_astrolabe_. il mouilla d'abord à botany-bay, visita l'archipel des amis, la nouvelle-calédonie, se dirigea vers santa-cruz et relâcha à namouka, l'une des îles du groupe hapaï. puis, ses navires arrivèrent sur les récifs inconnus de vanikoro. la _boussole_, qui marchait en avant, s'engagea sur la côte méridionale. l'_astrolabe_ vint à son secours et s'échoua de même. le premier navire se détruisit presque immédiatement. le second, engravé sous le vent, résista quelques jours. les naturels firent assez bon accueil aux naufragés. ceux-ci s'installèrent dans l'île, et construisirent un bâtiment plus petit avec les débris des deux grands. quelques matelots restèrent volontairement à vanikoro. les autres, affaiblis, malades, partirent avec la pérouse. ils se dirigèrent vers les îles salomon, et ils périrent, corps et biens, sur la côte occidentale de l'île principale du groupe, entre les caps déception et satisfaction !