Usted buscó: haljinama (Serbio - Maorí)

i ubrus koji beše na glavi njegovoj ne s haljinama da leži nego osobito savit na jednom mestu.
me te tauera i takaia ai tona matenga, kihai i takoto tahi me nga takai rinena, he mea whakakopa ia ki tetahi wahi i tahaki

i vide dva andjela u belim haljinama gde sede jedan èelo glave a jedan èelo nogu gde beše ležalo telo isusovo.
ka kite i nga anahera tokorua, he ma nga kakahu, e noho ana, ko tetahi kite matenga, ko tetahi ki nga waewae, i te wahi i takoto ai te tinana o ihu

lutahu kao slepci po ulicama, kaljahu se krvlju, koje ne mogahu da se ne dotièu haljinama svojim.
e kopikopiko ana ratou ano he matapo i nga ara; kua poke ratou i te toto, te pa ai te tangata ki o ratou kakahu

a sva dela svoja èine da ih vide ljudi: raširuju svoje amajlije, i grade velike skute na haljinama svojim.
ko a ratou mahi katoa e meatia ana hei matakitaki ma te tangata; e whakawhanuitia ana e ratou a ratou pairakere; e whakanuia ana ano nga taniko o o ratou kakahu

i govoraše im u nauci svojoj: Èuvajte se književnika koji idu u dugaèkim haljinama, i traže da im se klanja po ulicama,
na i mea ano ia ki a ratou i tana akoranga, kia tupato ki nga karaipi, ko ta ratou e rawe ai ko te haereere i roto i nga kakahu roroa, me nga ohatanga i nga kainga hokohoko

kæeri izrailjeve! plaèite za saulom, koji vas je oblaèio u skerlet lepo, i kitio vas zlatnim zakladima po haljinama vašim.
e nga tamahine a iharaira, tangihia a haora, nana nei o koutou kakahu ngangana i huatau ai, nana nei i piri ai nga whakapaipai koura ki o koutou weruweru

tako i žene u pristojnom odelu, sa stidom i poštenjem da ukrašuju sebe, ne pletenicama, ni zlatom, ili biserom, ili haljinama skupocenim,
ko nga wahine hoki kia mau i te kakahu ataahua, kia tu whakama, kia whai whakaaro; kauaka te makawe whiri, te koura, te peara, te kakahu utu nui

a gubavac na kome je ta bolest, neka ide u haljinama razdrtim i gologlav, i usta neka zastre, i neka vièe: neèist, neèist.
a ko te repera i pangia nei, me haehae ona kakahu, kia roha noa atu nga makawe o tona mahunga, ka arai i tona ngutu o runga, a ka karanga, he poke, he poke

Èuvajte se od književnika, koji hoæe da idu u dugaèkim haljinama, i traže da im se klanja po ulicama, i prvih mesta po zbornicama, i zaèelja na gozbama;
kia tupato ki nga karaipi, ko ta ratou nei e rawe ai ko nga kakahu roroa ina haereere ratou, e matenui ana ki nga ohatanga i nga kainga hokohoko, me nga nohoanga rangatira i nga whare karakia me nga nohoanga rangatira i nga hakari

a kad izlaze u trem spoljašnji, u spoljašnji trem k narodu, neka svuku sa sebe haljine u kojima služe, i ostave ih u kletima svetim, pa neka obuku druge haljine, da ne osveæuju narod haljinama svojim.
na ka haere atu ratou ki to waho marae, ara ki te marae i waho, ki te iwi, me unu o ratou kakahu i minita ai ratou, ka waiho ki nga ruma tapu, a me kakahu etahi atu kakahu; kei tapu te iwi i o ratou kakahu

ko je ono što ide iz edoma, iz vosora, u crvenim haljinama? krasno odeven, koraèajuæi u velièini sile svoje? ja sam, koji govorim pravdu i vredan sam spasti.
ko wai tenei e haere mai nei i eroma, he mea rongoa mai nga kakahu i potora? tenei he kororia rawa nei ona kakahu, e haere ana i runga i te nui o tona kaha? ko ahau e korero atu nei i runga i te tika, ko te mea kaha ki te whakaora