Usted buscó: kailan kau (Tagalo - Danés)

nangatatatag magpakailan-kailan man, mga yari sa katotohanan at katuwiran.
de står i al evighed fast, udført i sandhed og retsind.

sa iyo oh panginoon, nanganganlong ako: huwag akong mapahiya kailan man.
herre, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.

panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?
hvor længe skal gudløse, herre, hvor længe skal gudløse juble?

hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
"hvor længe vil i krænke min sjæl og slå mig sønder med ord?

tungkol sa akin, sinabi ko sa aking kaginhawahan: hindi ako makikilos kailan man.
thi et Øjeblik varer hans vrede, livet igennem hans nåde; om aftenen gæster os gråd, om morgenen frydesang.

hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
"så gør dog en ende på dine ord, kom til fornuft og lad os tale!

manatili nawa ang kaluwalhatian ng panginoon kailan man; magalak nawa ang panginoon sa kaniyang mga gawa:
herrens herlighed vare evindelig, herren glæde sig ved sine værker!

at ang gawain ng katuwiran ay magiging kapayapaan; at ang bunga ng katuwiran ay katahimikan at pagkakatiwala kailan man.
retfærds frugt bliver fred og rettens vinding tryghed for evigt.

ibubunyi kita, dios ko, oh hari; at aking pupurihin ang pangalan mo magpakailan-kailan pa man.
jeg vil ophøje dig, min gud, min konge, evigt og alt love dit navn.

at tinanong niya ang kaniyang ama, kailan pang panahon nangyayari sa kaniya ito? at sinabi niya, mula sa pagkabata.
og han spurgte hans fader: "hvor længe er det siden, at dette er kommet over ham?" men han sagde: "fra barndommen af;

at ang mga pintuan niyaon ay hindi ilalapat kailan man sa araw (sapagka't hindi magkakaroon doon ng gabi):
og dens porte skulle ikke lukkes om dagen; thi nat skal ikke være der,

sinasabi niya sa kaniyang puso: ang dios ay nakalimot: kaniyang ikinukubli ang kaniyang mukha, hindi na niya makikita kailan man.
han siger i hjertet: "gud glemmer, han skjuler sit Åsyn; han ser det aldrig."

at nang siya'y kanilang masumpungan sa kabilang ibayo ng dagat, ay kanilang sinabi sa kanila, rabi, kailan ka dumating dito?
og da de fandt ham på hin side af søen, sagde de til ham: "rabbi! når er du kommen hid?"

hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? at ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
hvor længe vil i tankeløse elske tankeløshed, spotterne finde deres glæde i spot og dårerne hade kundskab?

sapagka't walang sinoman na napoot kailan man sa kaniyang sariling katawan; kundi kinakandili at minamahal, gaya naman ni cristo sa iglesia;
ingen har jo nogen sinde hadet sit eget kød, men han nærer og plejer det, ligesom også kristus menigheden.

sinoman ay hindi nakakita kailan man sa dios: kung tayo'y nangagiibigan, ang dios ay nananahan sa atin, at ang kaniyang pagibig ay nagiging sakdal sa atin:
ingen har nogen sinde set gud; dersom vi elske hverandre, bliver gud i os, og hans kærlighed er fuldkommet i os.

ang pagibig ay hindi nagkukulang kailan man: kahit maging mga hula, ay mangatatapos; maging mga wika, ay titigil: maging kaalaman, ay mawawala.
kærligheden bortfalder aldrig; men enten det er profetiske gaver, de skulle forgå, eller tungetale, den skal ophøre, eller kundskab, den skal forgå;

kung magkagayo'y sasagutin siya ng mga matuwid, na mangagsasabi, panginoon, kailan ka namin nakitang nagutom, at pinakain ka namin? o nauuhaw, at pinainom ka?
da skulle de retfærdige svare ham og sige: herre! når så vi dig hungrig og gave dig mad, eller tørstig og gave dig at drikke?