Usted buscó: ay maraming linga (Tagalo - Inglés)

ay maraming sumali
many joined

ang puno ay maraming bunga
when the tree has many fruits, stones are thrown

kahit na ako ay maraming problema
kahit marami akong pinagdadaanang problema

ang puno ng manga ay maraming bunga
the tree bears many fruits

ang pag-ibig ay maraming magagarang bagay
love is a many-splendored

ang philippines ay maraming magagandang isla at maraming yamang kalikasan
the philippines has gone through many problems

kagaya na lamang ni mallarie krisel ay maraming tao ang madidismaya dahil sa
such that only mallarie krisel many people are frustrated because

ang mga ito ay maraming sangay na kung saan sila ang namumuno sa bawat ahensyang kanilang nasasakupan
ang mga ito ay maraming sangay na kung saan sila ang namumuno sa bawat ahensyang kanilang nasasakupan

lahat ng halaman o mga bulaklak ay kailangan ng buying kung walang bubuyong ay maraming namatay na mga halaman
please, specify two different languages

ang ilang mga lalaki ay maraming pagkakamali sa buhay.ikaw nath anong pagkakakilala mo sa mga babae?
some men have more mistakes in life.you nath what do you identify in women?

para sa akin mapapatunayan ko na ang aking pilosopiya ay maraming mga kaganapan at mga katotohanan na nagsasagawa batay sa kanilang mga karanasan
for me mapapatunayan ko na ang kanyang philosophy ay maraming mga kaganapan at mga katotohanan na nagaganapa batay sa kanilang mga karanasan

ang expectations ko rito sa subject na ito ay maraming matutunan at maging masaya kahit online class hindi natin mararanasan sa panahon na ito ang face to face kasi may ikinakaharap tayong pandemya
my expectations here in this subject are to learn a lot and be happy even online class we will not experience this time face to face because we are facing a pandemic

maaring sa ngayon ay maraming nag sisisi sa mga maling na pili nilang mga desisyon. maaring hindi sila humingi ng tulong o payo sa ibang tao o maaring ring magulo ang kanilang isipan at damdamin
tagalog

may nahawaan ng covid19 sa isang lugar at nalaman ito ngmga tao ay maraming nag text sa kanikailang mga kaibigan kapatid atvmahal sa buhay naman ang kanyang tenext ay nag post sa socila media o mag titext din sa kanilang mga kaibigan kaukaya sobrang bilis ng balita
english

ang aking nspuntahan na lugar sy sa luneta park sya ay napaka ganda at dun din pinatay si dr.jose rizal at doon ay maraming pumupunta at doon ay wla masyadong kalat at meron din don nag babantay na guard at naka punta nsrin ako sa ilocos norte sa ilocos norte ay napaka ganda at dito sy maraming puno at may mga taong nag tatanim ng halaman puno at prutas at dito ay naka linis at may magandang tanawin at ang paaralan sa ilocos norte ay napaka laki at binibisita din ng maraming tao ang lugar na ito
ang aking nspuntahan na lugar sy sa luneta park sya ay napaka ganda at dun din pinatay si dr.jose rizal at doon ay maraming pumupunta at doon ay wla masyadong kalat at meron din don nag babantay na guard at naka punta nsrin ako sa ilocos norte sa ilocos norte ay napaka ganda at dito sy maraming puno at may mga taong nag tatanim ng halaman puno at prutas at dito ay naka linis at may magandang tanawin at ang paaralan sa ilocos norte ay napaka laki at binibisita din ng maraming tao ang lugar na ito

ang ict ay nakakatulong sa akin sa paggawa ng mga assignment ko sa gawaing paaralan, napapadali nito ang aking buhay. at makakatulong rin isa akin ito para mapahusay at madagdagan ang aking kaalaman. ang technology ay maraming benepisyo sa atin sa mga tuntunin ng paggamit nito upang maghanap ng mga impormasyon at mga academic purposes. at sa paggamit nito nakakatulong ito sa akin pag aaral estratehiya
ict helps me in doing my homework assignments, making my life easier. and it will also help me improve and increase my knowledge. technology has many benefits to us in terms of its use to seek information and academic purposes. and by using technology it helps me learn strategies

ang huling pagkikita at samahan ng aking mga kaklase noong marso,hindi man naging maayos ang pagpapaalam sa isat isa ngunit nakakapagusap naman sa anong paraan upang hindi magkalimutan. noong mga araw na nakakalabas pa kami nakakagala, nakakasama ang mga kaibigan sa kainan ngunit ang pag simula ng quarantine ang makakapag hiwalay o maglalayo sa amin kung ano ang pang araw araw naming ginagawa sa buhay. ako bilang isang magaaral at isang kabataan sa loob ng bahay ay maraming magagawa lalo na nga
ang huling pagkikita at samahan ng aking mga kaklase noong marso,hindi man naging maayos ang pagpapaalam sa isat isa ngunit nakakapagusap naman sa anong paraan upang hindi magkalimutan. noong mga araw na nakakalabas pa kami nakakagala, nakakasama ang mga kaibigan sa kainan ngunit ang pag simula ng quarantine ang makakapag hiwalay o maglalayo sa amin kung ano ang pang araw araw naming ginagawa sa buhay. ako bilang isang magaaral at isang kabataan sa loob ng bahay ay maraming magagawa lalo na ngayong quarantine at mga karanasan.

nagkamali ng utos sa malayong kaharian ng mga tutubi ay may naninirahang isang prinsesang tutubi. siya’y bugtong na anak nina haring tubino at reyna tubina ng kahariang matutubina. mahal na mahal ng hari at reyna ang anak nila. sinasabing ipaglalaban ng buong kaharian ang anumang kaapihan ni prinsesa tutubi. si prinsesa tutubi ay mahilig mamasyal at magpalipad-lipad sa papawirin. lagi niyang kasa-kasama ang kaniyang mga piling dama at mga tagasubaybay na mangyari pa ay pawang tutubi rin. isang araw, naisipan niyang lumipad patungo sa labas ng kaharian. ibig niyang alamin kung ano ang daigdig sa labas ng kanilang kaharian. tumakas siya sa kaniyang mga dama at tagasubaybay. mag-isa niyang nilakbay ang malawak na papawirin. maligayang-maligaya si prinsesa tutubi. umaawit-awit pa siya sa kaniyang paglipad. wiling-wili siya sa lahat ng kaniyang nakikita. totoong naibang si prinsesa tutubi at hindi niya napansin ang pamumuo ng maitim na ulap sa papawirin. huli na nang ito ay mapuna ni prinsesa tutubi. mabilis man siyang lumipad pabalik sa kaharian ay inabutan din siya ng malakas na ulan. “titigil muna ako sa punongkahoy na ito,” ang sabi sa sarili ng prinsesa. ngunit sa punongkahoy pala naman iyon ay maraming mga matsing. pinaalis nilang pilit ang nakikisilong na tutubi. bawat dapuang sanga ni prinsesa tutubi ay niyuyugyog ng mga matsing. hindi lamang iyon. pinagtawanan pa nila ang prinsesa. “kra-kra-kra! nakakatawa. malaki pa sa kaniyang tuhod ang kaniyang mga mata.” malakas na na sabi ng isa. sinundan ito ng malakas na hagikgikan ng mga matsing. sa laki ng galit ng prinsesa tutubi umuulan pa ay umalis na siya sa punongkahoy na iyon at lumipad pauwi sa palasyo. tuloy-tuloy siya sa silid ng kaniyang amang hari. kaniyang isinumbong kay haring tubino ang mga matsing. laking galit ng hari. nagpatawag agad ang hari ng kawal. “pumunta ka ngayon din sa kaharian ng mga matsing,” ang utos niya sa kawal. “sabihin mong dahil sa ginawa nila sa aking anak na prinsesa, gusto kong hamunin ang kaharian ng mga matsing sa isang labanan.” mabilis na lumipad ang inatasang kawal. pagdapo niya sa kaharian ng mga mating ay walang paligoy-ligoy niyang sinabi ang kaniyang pakay. malakas na tawanan ng mga matsing ang nagging sagot sa pahayag ng kawal na tutubi. “mga tutubi laban sa mga matsing! ha-ha-ha-ha!” muling nagtawanan ang mga matsing. “nakakatawa , ngunit pagbibigyan naming anginyong hari,” ang sabi ng pinuno. “ang mga mating laban sa mga tutubi!” nagtawang muli ang mga matsing. “kailan at saan gaganapin ang labanan?” ang tanong ng pinuno. “bukas ng umaga sa gitna ng parang!” ang tugon ng kawal. “magaling! bukas ng umaga sa gitna ng parang kung gayon,” masiglang pag-ulit ng matsing sa sinabi ng tutubi. bumalik sa kanilang kaharian ang kawal a tutubi at ibinalita sa haring tubino ang nagging katugunan ng mga matsing. kinabukasan naroroon na sa isang panig ng parang ang hukbo ng mga matsing. anong daming matsing. waring ang buong kamatsingan ay naroroon at pawing sandatahan. bawat isa ay may dalang putol na kahoy na pamukpok. nasa kabilang panig naman ng parang ang makapal na hukbo ng mga manlilipad na tutubi. “kailangang pukpukin ninyo ang bawat makitang tutubi,” ang malakas na utos ng haring matsing. sa kabilang dako naman ay ibinigay na rin ng pinuno ng mga tutubi ang kaniyang utos. “dapat nating ipaghiganti ang kaapihan ni prinsesa tutubi. kailangang magbayad ang mga matsing. “dumapo sa ulo ng mga matsing. kapag may panganib ay dagling luang malinaw at marahan niyang utos. nagsalubong sa gitna ng parang ang mga manlilipad na tutubat ang hukbo ng sandatahang matsing. buong-buo ang pagtitiwala ng mga sandatahang matsing sa kanilang sandatang pamukpok. matapang din naming sumunod ang mga kawal na tutubi palibhasa ay nais nilang ipaghiganti ang kaapihan ng prinsesa at ng buong kahariang matutubina. nagsimula ang labanan. dapo at lipad, dapo at lipad ang mga tutubi. pukpok dito, pukpok doon naman ang mga matsing. kung tatanawin buhat sa malayo ang labanan, ay wari bang matsing laban sa matsing. nakita ng pinuno ng mga matsing ang pangyayari. nagkamali siya ng utos. hindi nalaman agad na sa ulo pala ng kaniyang mga kawal darapo ang maliliksing tutubi. babaguhin sana niya ang kanyang utos, subalit huli na ang lahat. isang kawal na matsing ang pilit na pinukpok pa ang tutubi sa ulo ng pinunong matsing. kayat nang matapos ang labanan nakabulagtang lahat ang mga matsing. samantala, walang sinumang tinamaan sa mga mabilis umiwas at lumipad na mga tutubi. naipaghiganti nila ang pagkaapi ng kanilang prinsesa at ng buong kahariang matutubina.
sa malayong kaharian ng mga tutubi ay may naninirahang isang prinsesang tutubi. siya’y bugtong na anak nina haring tubino at reyna tubina ng kahariang matutubina. mahal na mahal ng hari at reyna ang anak nila. sinasabing ipaglalaban ng buong kaharian ang anumang kaapihan ni prinsesa tutubi. si prinsesa tutubi ay mahilig mamasyal at magpalipad-lipad sa papawirin. lagi niyang kasa-kasama ang kaniyang mga piling dama at mga tagasubaybay na mangyari pa ay pawang tutubi rin. isang araw, naisipan niyang lumipad patungo sa labas ng kaharian. ibig niyang alamin kung ano ang daigdig sa labas ng kanilang kaharian. tumakas siya sa kaniyang mga dama at tagasubaybay. mag-isa niyang nilakbay ang malawak na papawirin. maligayang-maligaya si prinsesa tutubi. umaawit-awit pa siya sa kaniyang paglipad. wiling-wili siya sa lahat ng kaniyang nakikita. totoong naibang si prinsesa tutubi at hindi niya napansin ang pamumuo ng maitim na ulap sa papawirin. huli na nang ito ay mapuna ni prinsesa tutubi. mabilis man siyang lumipad pabalik sa kaharian ay inabutan din siya ng malakas na ulan. “titigil muna ako sa punongkahoy na ito,” ang sabi sa sarili ng prinsesa. ngunit sa punongkahoy pala naman iyon ay maraming mga matsing. pinaalis nilang pilit ang nakikisilong na tutubi. bawat dapuang sanga ni prinsesa tutubi ay niyuyugyog ng mga matsing. hindi lamang iyon. pinagtawanan pa nila ang prinsesa. “kra-kra-kra! nakakatawa. malaki pa sa kaniyang tuhod ang kaniyang mga mata.” malakas na na sabi ng isa. sinundan ito ng malakas na hagikgikan ng mga matsing. sa laki ng galit ng prinsesa tutubi umuulan pa ay umalis na siya sa punongkahoy na iyon at lumipad pauwi sa palasyo. tuloy-tuloy siya sa silid ng kaniyang amang hari. kaniyang isinumbong kay haring tubino ang mga matsing. laking galit ng hari. nagpatawag agad ang hari ng kawal. “pumunta ka ngayon din sa kaharian ng mga matsing,” ang utos niya sa kawal. “sabihin mong dahil sa ginawa nila sa aking anak na prinsesa, gusto kong hamunin ang kaharian ng mga matsing sa isang labanan.” mabilis na lumipad ang inatasang kawal. pagdapo niya sa kaharian ng mga mating ay walang paligoy-ligoy niyang sinabi ang kaniyang pakay. malakas na tawanan ng mga matsing ang nagging sagot sa pahayag ng kawal na tutubi. “mga tutubi laban sa mga matsing! ha-ha-ha-ha!” muling nagtawanan ang mga matsing. “nakakatawa , ngunit pagbibigyan naming anginyong hari,” ang sabi ng pinuno. “ang mga mating laban sa mga tutubi!” nagtawang muli ang mga matsing. “kailan at saan gaganapin ang labanan?” ang tanong ng pinuno. “bukas ng umaga sa gitna ng parang!” ang tugon ng kawal. “magaling! bukas ng umaga sa gitna ng parang kung gayon,” masiglang pag-ulit ng matsing sa sinabi ng tutubi. bumalik sa kanilang kaharian ang kawal a tutubi at ibinalita sa haring tubino ang nagging katugunan ng mga matsing. kinabukasan naroroon na sa isang panig ng parang ang hukbo ng mga matsing. anong daming matsing. waring ang buong kamatsingan ay naroroon at pawing sandatahan. bawat isa ay may dalang putol na kahoy na pamukpok. nasa kabilang panig naman ng parang ang makapal na hukbo ng mga manlilipad na tutubi. “kailangang pukpukin ninyo ang bawat makitang tutubi,” ang malakas na utos ng haring matsing. sa kabilang dako naman ay ibinigay na rin ng pinuno ng mga tutubi ang kaniyang utos. “dapat nating ipaghiganti ang kaapihan ni prinsesa tutubi. kailangang magbayad ang mga matsing. “dumapo sa ulo ng mga matsing. kapag may panganib ay dagling luang malinaw at marahan niyang utos. nagsalubong sa gitna ng parang ang mga manlilipad na tutubat ang hukbo ng sandatahang matsing. buong-buo ang pagtitiwala ng mga sandatahang matsing sa kanilang sandatang pamukpok. matapang din naming sumunod ang mga kawal na tutubi palibhasa ay nais nilang ipaghiganti ang kaapihan ng prinsesa at ng buong kahariang matutubina. nagsimula ang labanan. dapo at lipad, dapo at lipad ang mga tutubi. pukpok dito, pukpok doon naman ang mga matsing. kung tatanawin buhat sa malayo ang labanan, ay wari bang matsing laban sa matsing. nakita ng pinuno ng mga matsing ang pangyayari. nagkamali siya ng utos. hindi nalaman agad na sa ulo pala ng kaniyang mga kawal darapo ang maliliksing tutubi. babaguhin sana niya ang kanyang utos, subalit huli na ang lahat. isang kawal na matsing ang pilit na pinukpok pa ang tutubi sa ulo ng pinunong matsing. kayat nang matapos ang labanan nakabulagtang lahat ang mga matsing. samantala, walang sinumang tinamaan sa mga mabilis umiwas at lumipad na mga tutubi. naipaghiganti nila ang pagkaapi ng kanilang prinsesa at ng buong kahariang matutubina.