Vous avez cherché: voudrait (Français - Espéranto)

tom ne voudrait pas comprendre.
tomo rifuzus kompreni.

il voudrait aller en amérique.
li ŝatus iri en usonon.

pourquoi quiconque voudrait te tuer ?
kial iu ajn persono dezirus min mortigi?

il voudrait participer à la compétition.
li volus partopreni la konkurson.

jamais plus elle ne voudrait y vivre.
Ŝi neniam plu volus loĝi tie.

il voudrait savoir si vous jouez aux échecs.
li ŝatus scii, ĉu vi ludas ŝakojn.

est-ce que c'est ce que tom voudrait ?
Ĉu ĝi estas tio, kion tomo deziras?

il a dit qu'il voudrait devenir un scientifique.
li diris, ke li volus fariĝi sciencisto.

pourquoi quiconque voudrait-il me faire du mal ?
kial ajnulo dezirus fari al mi malbonon?

qu'il est dur de haïr ceux qu'on voudrait aimer.
estas tiel malfacile malami tiujn, kiujn oni ŝatus ami.

il dédaigne sa femme chaque fois qu'elle voudrait un câlin.
li ignoras sian edzinon je ĉiu ŝia karespeto.

dieu lance sans pitié des traits contre lui, et le méchant voudrait fuir pour les éviter.
li tion jxetos sur lin senkompate; de lia mano li kuros kaj kuros.

elle voudrait prendre un an de disponibilité, à moins que la direction ne s'y oppose.
Ŝi intencis obteni unujaran disponeblecon, krom se la estraro malkonsentos.

elle a laissé tomber quelques allusions peu subtiles au sujet de ce qu'elle voudrait pour noël.
Ŝi esprimis kelkajn ne tro subtilajn aludojn pri tio, kion ŝi deziris je kristnasko.

même si vous le pensez dans vos têtes, personne ne voudrait que ça soit dit à haute voix. après tout, tellement de gens ont perdu la vie."
mi ne volas, ke li elbuŝigu tian aferon, eĉ se li vere pensas tiel en sia koro, ĉar ĉi tie en la nord-orienta regiono mortis multege da homoj."

de maistre a la haine et la nausée du médiocre, du vulgaire. son point de mire à lui, son étoile polaire, c'est une opinion qui ne soit surtout pas celle de la canaille des esprits; le gentilhomme-sénateur se retrouve ici dans le penseur. tout ce qui a triomphé et qui est devenu plus ou moins commun à quelques égards, de maistre le méprise, le conspue et le voudrait anéantir.
de maistre sentas malŝaton kaj naŭzon pri mezbono kaj vulgaro. lia celpunkto, lia polusa stelo estas opinio, kiu ne estu tiu de la pensanta kanajlaro; la ĝentlemanon-senatanon oni retrovas ĉi-tie en la pensulo. Ĉio, kio trumfis kaj iĝis pli malpli iamaniere banalaĵo, tion de maistre malŝatas, forpuŝas, celante ĝin detrui.