Vous avez cherché: sa taong may hawak ng aking puso (Tagalog - Cébouano)

ang nagpapatibok ng aking puso
nga nagpitik sa akong dughan

ang kabagabagan ng aking puso ay lumaki: oh hanguin mo ako sa aking kapanglawan.
ang mga kasamok sa akong kasingkasing nagakadaku: oh kuhaon mo ako gikan sa akong mga kagul-anan.

ang pagsalangsang ng masama ay nagsasabi sa loob ng aking puso: walang takot sa dios sa harap ng kaniyang mga mata.
ang kalapasan sa dautan nagaingon sulod sa akong kasingkasing: walay kahadlok sa dios sa atubangan sa iyang mga mata.

at iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:
ug magaingon: giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;

ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan; at ang pagbubulay ng aking puso ay magiging sa pagunawa.
ang akong baba magasulti sa kaalam; ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing mao ang alang sa salabutan.

kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;

aking kinalulugurang sundin ang iyong kalooban, oh dios ko; oo, ang iyong kautusan ay nasa loob ng aking puso.
nagakalipay ako sa pagbuhat sa imong kabubut-on, oh dios ko; oo, ang imong kasugoan ania sa sulod sa akong kasingkasing.

siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.

ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
ang akong pagkamatarung akong pagahuptan gayud, ug dili ko biyaan: ang akong kasingkasing dili magabadlong kanako samtang nga ako buhi pa.

tandaan mo ang sakdal na tao, at masdan mo ang matuwid: sapagka't may isang maligayang wakas sa taong may kapayapaan.
timan-i ang tawong hingpit, ug tan-awa ang matarung; kay adunay malipayong kaulahian sa tawo sa pakigdait.

hindi ko kailangan ng pera. kahit walang basurahan. mayroon akong sapat na pera upang pakainin kayong lahat. hindi na ako ang may hawak ng buhay ko
dili nko kinahanglan kwarta nlng. walay pusoy ng basuraha kay basura gani. kwarta nalang ya ug pagkaon aron biyaan nalang mo nako tanan. dili na jud ko sa in ani na kinabuhi

at aking ititingin ang aking mukha laban sa taong yaon, at aking gagawin siyang katigilan, na pinakatanda at pinaka kawikaan, at aking ihihiwalay siya sa gitna ng aking bayan; at inyong malalaman na ako ang panginoon.
ug ipahamutang ko ang akong nawong batok nianang tawohana, ug buhaton ko siya nga usa nga makapahibulong, aron mahimong usa ka timaan ug usa ka sanglitanan, ug puohon ko siya gikan sa taliwala sa akong katawohan; ug kamo makaila nga ako mao si jehova.

maging kalugodlugod nawa ang mga salita ng aking bibig, at ang pagbubulay ng aking puso sa iyong paningin, oh panginoon, na aking malaking bato, at aking manunubos.
itugot nga ang mga pulong sa akong baba, ug ang pagpalandong sa akong kasingkasing. mahimong kahimut-an sa imong mga mata, oh jehova, bato ko, ug mamamawi ko.

ito ay pinaka baic ang konsepto ng dignidad ng tao ay na ang mga tao ay may hawak ng isang espesyal na halaga na nakatali lamang sa kanilang katauhan ito ay walang kinalaman sa kanilang lahi lahi kasarian relihiyon o anumang iba pang kadahilanan maliban sa sila ay pagiging tao
ito ay pinaka-baic ang konsepto ng dignidad ng tao ay na ang mga tao ay may hawak ng isang espesyal na halaga na nakatali lamang sa kanilang katauhan ito ay walang kinalaman sa kanilang lahi lahi kasarian relihiyon o anumang iba pang kadahilanan maliban sa sila ay pagiging tao

ang aking puso ay mainit sa loob ko; habang ako'y nagbubulaybulay ay nagalab ang apoy: nang magkagayo'y nagsalita ako ng aking dila:
ang akong kasingkasing nag-init sa sulod nako; samtang nagapalandong ako, misiga ang kalayo; unya misulti ako uban sa akong dila:

narito ang wakas ng bagay. tungkol sa aking si daniel, ay binabagabag akong mabuti ng aking mga pagiisip, at ang aking pagmumukha ay nabago: nguni't iningatan ko ang bagay sa aking puso.
dinhi natapus ang kasaysayan sa butang. mahitungod kanako, si daniel, ang akong mga hunahuna nakasamok pag-ayo kanako, ug ang panagway sa akong nawong nabalhin dinhi kanako: apan akong gitagoan ang butang sulod sa akong kasingkasing.

pinangangalumata ng mga luha ang aking mga mata, namamanglaw ang aking puso, ako'y lubhang nahahapis, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan, dahil sa ang mga bata at ang mga pasusuhin ay nanganglulupaypay sa mga lansangan ng bayan.
ang akong mga mata nahalap sa mga luha, ang akong kasingkasing nasamok; ang akong atay gibubo sa yuta, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan, tungod kay ang mga bata ug ang mga masuso gipanguyapan diha sa kadalanan sa ciudad.

hindi ba siya rin ang nagsabi sa akin, siya'y aking kapatid? at si sara man ay nagsabi, siya'y aking kapatid; sa katapatang loob ng aking puso, at kawalang sala ng aking mga kamay, ay ginawa ko ito.
wala ba siya sa iyang kaugalingon mag-ingon kanako: siya akong igsoon nga babaye, ug siya usab nag-ingon: siya akong igsoon nga lalake? s pagkahingpit sa akong kasingkasing, ug sa pagkahinlo sa akong mga kamot gibuhat ko kini.

at mangyari, na pagka kaniyang narinig ang mga salita ng sumpang ito, na kaniyang basbasan ang kaniyang sarili sa kaniyang puso, na magsabi, ako'y magkakaroon ng kapayapaan, bagaman ako'y lumalakad sa pagmamatigas ng aking puso upang ilakip ang paglalasing sa kauhawan:
ug mahitabo, nga sa makadungog siya sa mga pulong niini nga panunglo, siya sa iyang kaugalingon magapanalangin sa iyang kaugalingon sulod sa iyang kasingkasing nga magaingon: makabaton ako ug pakigdait, bisan ako nagalakaw sa katig-a sa akong kasingkasing, aron sa paglaglag sa nagaumog uban sa uga.