Hai cercato la traduzione di høitiden da Norvegese a Lituano

men på høitiden måtte han gi dem én fri.
mat per šventę pilotas turėjo paleisti jiems vieną kalinį.

jødene lette da efter ham på høitiden og sa: hvor er han?
tuo tarpu iškilmėse žydai jo ieškojo, klausinėdami: “o kur tas?”

men på høitiden pleide landshøvdingen å gi folket en fange fri, hvem de vilde.
per šventę valdytojas buvo pratęs paleisti miniai vieną kalinį, kurio ji norėdavo.

men de sa: ikke på høitiden, forat det ikke skal bli opstyr blandt folket.
bet jie sakė: “tik ne per šventes, kad žmonėse nekiltų sąmyšio”.

men der var nogen grekere blandt dem som pleide å dra op for å tilbede på høitiden;
tarp atėjusių per šventes pagarbinti buvo ir graikų.

den følgende dag, da meget folk som var kommet til høitiden, fikk høre at jesus kom til jerusalem,
kitą dieną gausi minia, susirinkusi į šventę, sužinojo, kad jėzus ateinąs į jeruzalę.

dra i op til høitiden! jeg drar ikke op til denne høitid; for min tid er ennu ikke fullkommet.
jūs eikite į iškilmes. aš į šitą šventę neisiu, nes mano laikas dar neatėjo”.

mens han nu var i jerusalem i påsken, på høitiden, trodde mange på hans navn da de så de tegn han gjorde;
per paschos šventę, jam būnant jeruzalėje, daugelis įtikėjo jo vardą, matydami jo daromus ženklus.

men på den siste, den store dag i høitiden stod jesus og ropte ut: om nogen tørster, han komme til mig og drikke!
paskutinę, didžiąją šventės dieną jėzus stovėjo ir šaukė: “jei kas trokšta, teateina pas mane ir tegeria!

de lette da efter jesus, og talte sig imellem mens de stod i templet: hvad tror i? kommer han slett ikke til høitiden?
jie ieškojo jėzaus ir, stoviniuodami šventykloje, kalbėjosi: “kaip jūs manote? nejaugi jis nebeateis į šventę?”

nogen tenkte, fordi judas hadde pungen, at jesus sa til ham: kjøp det vi trenger til høitiden! eller at han skulde gi noget til de fattige.
kadangi judo žinioje buvo kasa, kai kurie manė, jog jėzus jam liepė: “nupirk, ko mums reikia šventei”, arba kad jis duotų ką nors vargšams.

og i hvert eneste landskap og i hver eneste by, overalt hvor kongens ord og befaling nådde frem, blev det glede og fryd blandt jødene med gjestebud og høitid; og mange av folkene i landet blev jøder, for frykt for jødene var falt på dem.
kiekviename krašte ir mieste, kur tik karaliaus įsakymas buvo paskelbtas, žydai džiaugėsi, linksminosi, puotavo ir šventė. daugelis kitų tautų žmonių prisidėjo prie žydų, nes juos buvo apėmusi baimė dėl žydų.