検索ワード: kabus nga binuhat (セブアノ語 - タガログ語)

kabus nga ringie, palita ra kana adapter
kawawang bata bilhan mo nalang ga ng adaptor yan hahaha,,

ug iyang nakita ang usa ka kabus nga babayeng balo nga mihulog ug duha ka kuwartang diyot.
at nakita niya ang isang dukhang babaing bao na doo'y naghuhulog ng dalawang lepta.

ang kabus nga tawo ug ang malupigon magakahibalag; si jehova nagapasanag sa mga mata kanilang duruha.
ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng panginoon ang mga mata nila kapuwa.

ang adunahan nga tawo manggialamon sa iyang kaugalingong hunahuna; apan ang kabus nga may salabutan magasusi kaniya.
ang mayaman ay pantas sa ganang kaniyang sarili; nguni't ang dukha na naguunawa ay sumisiyasat.

mao lamang nga buot nila nga among pagahinumduman ang mga kabus, nga sa maong butang ako maikagon man gayud usab sa pagbuhat.
ang kanila lamang hinihiling ay aming alalahanin ang mga dukha; na ang bagay ring ito'y aking pinagsisikapan gawain.

ug sila nagsulti mahitungod sa dios sa jerusalem, ingon sa mga dios sa katawohan sa yuta, nga binuhat sa mga kamot sa mga tawo.
at sila'y nangagsalita tungkol sa dios ng jerusalem, na gaya sa mga dios ng mga bayan sa lupa, na gawa ng mga kamay ng mga tao.

kining kabus nga tawo nagtu-aw, ug gipatalinghugan siya ni jehova, ug giluwas siya gikan sa tanang mga kalisdanan niya.
itong abang tao'y dumaing, at dininig siya ng panginoon. at iniligtas siya sa lahat niyang mga kabagabagan.

kanang makapahimo sa usa ka tawo nga hiligugmaon mao ang iyang kalolot; ug ang usa ka kabus nga tawo maayo pa kay sa usa ka bakakon.
yaong nakagagawa sa isang tao upang siya'y maging kanaisnais ay ang kaniyang kagandahang-loob: at ang isang dukha ay maigi kay sa isang sinungaling.

maingon sa usa ka leon nga nagangulob, ug sa usa ka oso nga nagasarasay, ingon niana ang usa ka dautan nga punoan ibabaw sa usa ka kabus nga katawohan.
kung paano ang umuungal na leon at ang gutom na oso, gayon ang masamang pinuno sa maralitang bayan.

apan gibilin ni nabuzaradan ang capitan sa magbalantay ang pipila sa labing kabus nga mga tawo sa yuta aron mahimong mga magaatiman sa kaparrasan ug mahimong mga mag-uuma.
nguni't nagiwan si nabuzaradan na kapitan ng bantay, sa mga dukha sa lupain upang maging mga manguubasan at mga mangbubukid.

ang dios nga mao ang nagbuhat sa kalibutan ug sa tanang butang nga ania niini, maingon nga ginoo man siya sa langit ug sa yuta, wala magpuyo diha sa mga templo nga binuhat sa kamot,
ang dios na gumawa ng sanglibutan at ng lahat ng mga bagay na naririto, siya, palibhasa'y panginoon ng langit at ng lupa, ay hindi tumatahan sa mga templong ginawa ng mga kamay;

sa diha nga sila mingtindog, kini mingtindog man; ug sa diha nga sila mingkayab, kini mingkayab uban kanila: kay ang espiritu sa buhi nga binuhat diha kanila.
pagka sila'y nagsisitayo, ang mga ito ay nagsisitayo; at pagka sila'y nangapaiitaas, ang mga ito'y nangapaiitaas na kasama nila: sapagka't ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga yaon.

karon hingkaplagan didto sa sulod niini ang usa ka kabus nga tawong manggialamon, ug siya tungod sa iyang kaalam nakaluwas sa maong ciudad; apan walay tawo nga nahinumdum niadtong tawohana nga kabus.
may nasumpungan nga roong isang dukhang pantas na lalake, at iniligtas niya ng kaniyang karunungan ang bayan; gayon ma'y walang umalaala sa dukhang lalaking yaon.

ug ang balangaw anha sa panganod; ug pagatan-awon ko kini aron mahinumduman ko ang saad nga dayon sa taliwala sa dios ug sa tanan nga binuhat nga buhi sa tanang unod nga anaa sa ibabaw sa yuta.
at ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

nga ang hari miingon kang nathan, ang manalagna: tan-awa karon, ako nagapuyo sa usa ka balay nga binuhat sa cedro, apan ang arca sa dios nagpuyo sulod sa mga tabil.
na sinabi ng hari kay nathan na propeta: tingnan mo ngayon ako'y tumatahan sa isang bahay na sedro, nguni't ang kaban ng dios ay nanahanan sa loob ng mga tabing.

labut pa pagabuhaton mo ang tabenaculo nga adunay napulo ka cortina sa lino nga fino nga linubid, ug azul, ug purpura, ug mapula: uban ang mga querubin nga binuhat sa batid nga magbubuhat, pagabuhaton mo kini.
bukod dito'y gagawin mo ang tabernakulo na may sangpung tabing; na linong pinili, at bughaw, at kulay-ube, at pula, na may mga querubin na gawa ng bihasang manggagawa, iyong gagawin.

ug alang sa dapit sa amihanan usa ka gatus ka maniko: ang mga haligi niini kaluhaan, ug ang mga ugbokanan niini kaluhaan nga binuhat sa tumbaga. ang mga ugbokanan sa mga haligi, ug ang mga tarogo, nga binuhat sa salapi.
at sa dakong hilagaan ay may isang daang siko, ang mga haligi ay dalawangpu, at ang mga tungtungan ay dalawangpu, tanso; ang mga sima ng mga haligi at ang mga pilete ay pilak.

ug ang mga sulogoon ni saul misulti niining mga pulonga sa mga igdulungog ni david. ug si david miingon: daw gipakasayon lamang ninyo kanang butanga ang pagkaumagad nga lalake sa hari, sa nakita nga ako usa ka kabus nga tawo, ug dili gani angay nga pagtagdon?
at sinalita ng mga lingkod ni saul ang mga salitang yaon sa pakinig ni david. at sinabi ni david, inaakala ba ninyo na magaang bagay ang maging manugang ng hari, dangang ako'y isang dukhang tao at niwawalang kabuluhan?

pamatia kining pulonga, kamong mga vaca sa basan nga anaa sa bukid sa samaria, nga nanagdaugdaug sa mga kabus, nga nagapiit sa mga hangul, nga nanag-ingon sa ilang mga agalon: pagdala, ug manginum kita.
dinggin ninyo ang salitang ito, oh mga baka ng basan, na nangasa bundok ng samaria, na nagsisipighati sa mga dukha, na nagsisigipit sa mga mapagkailangan, na nangagsasabi sa kanilang mga panginoon, dalhin ninyo rito, at ating inumin.

apan ang kabus nga tawo walay bisan unsa, gawas sa usa ka diyutay nga bayeng carnero nga nati, nga iyang pinalit ug gibuhi: ug kini mitubo ipon kaniya, ug uban sa iyang mga anak; kini nagkaon sa iyang kaugalingong tinapay, ug nag-inum sa iyang kaugalingong copa ug gipauraray sa iyang sabakan, ug alang kaniya kini sama sa iyang anak nga babaye.
nguni't ang mahirap ay walang anomang bagay, liban sa isang munting korderong babae, na kaniyang binili at inalagaan: at lumaki sa kaniya, at sa kaniyang mga anak; kumakain ng kaniyang sariling pagkain at umiinom ng kaniyang sariling inumin, at humihiga sa kaniyang sinapupunan, at sa kaniya'y parang isang anak.