検索ワード: hleb (セルビア語 - マオリ語)

ja sam hleb života.
ko ahau te taro o te ora

hleb naš potrebni daj nam danas;
homai ki a matou aianei he taro ma matou mo tenei ra

hleb naš potrebni daj nam svaki dan;
homai ta matou taro ki a matou, to tenei ra, to tenei ra

jer jedu hleb bezbožnosti i piju vino nasilja.
no te kino hoki te taro e kainga ana e ratou, no te nanakia te waina e inumia ana e ratou

sto sa svim spravama, i hleb za postavljanje,
te tepu me ona oko katoa, me te taro aroaro

i dade jakovu sinu svom u ruke jelo i hleb što zgotovi.
na ka hoatu e ia te kai reka me te taro i hanga e ia ki te ringa o hakopa, o tana tama

jedem pepeo kao hleb, i piæe svoje rastvaram suzama.
kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata

tada mu rekoše: gospode! daj nam svagda taj hleb.
na ka mea ratou ki a ia, e te ariki, homai tenei taro ki a matou i nga wa katoa

baci hleb svoj povrh vode; jer æeš ga naæi posle mnogo vremena.
maka tau taro ki te mata o nga wai; kia maha hoki nga ra ka kitea ano e koa

tada vikahu jevreji na njega što reèe: ja sam hleb koji sidje s neba.
na ka korero komuhumuhu nga hurai ki a ia, mona i mea, ko ahau te taro i heke iho i te rangi

a melhisedek car salimski iznese hleb i vino; a on beše sveštenik boga višnjeg.
a i maua mai e merekihereke, e te kingi o harema, he taro, he waina: he tohunga ano hoki ia no te atua, no te runga rawa

i èovek mira mog, u kog se uzdah, koji jedjaše hleb moj, podiže na me petu.
ae, ko toku hoa ake ano, i whakawhirinaki ai ahau, i kai nei i taku taro, kua hiki ake tona rekereke ki ahau

i jedan hleb i jedan kolaè s uljem i jednu pogaèu iz kotarice u kojoj budu presni hlebovi pred gospodom.
me te rohi taro kotahi, me tetahi keke taro hinu, me tetahi keke angiangi i roto i te kete taro rewenakore i te aroaro o ihowa

Èaša blagoslova koju blagosiljamo nije li zajednica krvi hristove? hleb koji lomimo nije li zajednica tela hristovog?
ko te kapu whakapainga e whakapai nei tatou, ehara koia i te inu tahi i nga toto o te karaiti? ko te taro e whatiwhatia nei e tatou, ehara ianei i te kai tahi i te tinana o te karaiti

i svaki dan behu jednako jednodušno u crkvi, i lomljahu hleb po kuæama, i primahu hranu s radošæu i u prostoti srca,
haere tonu ana hoki ratou i tenei ra, i tenei ra ki te temepara, kotahi tonu ano te whakaaro; whawhati taro ana i o ratou kainga, kai ana i a ratou kai i runga i te koa, i te ngakau tapatahi

i po stolu za hlebove postavljene neka prostru prostiraè od porfire, i neka metnu na nj zdele i èaše i vedra i kotliæe, i hleb svagda neka je na njemu.
me uhi ano ki te kakahu puru te tepu taro aroaro, ka whakatakoto ai i nga rihi ki runga, me nga koko, me nga peihana, me nga kapu hei ringihanga: hei runga ano hoki te taro pumau takoto ai

neka budu sveti bogu svom, i neka ne skvrne ime boga svog, jer prinose žrtve ognjene gospodnje, hleb boga svog, zato neka su sveti.
kia tapu ratou ki to ratou atua, kaua hoki e whakanoatia te ingoa o to ratou atua: no te mea ko ratou hei whakahere i nga whakahere ahi a ihowa, i te kai a to ratou atua: mo reira kia tapu ratou

i kad jedjahu uze isus hleb i blagoslovivši prelomi ga, i dade im, i reèe: uzmite, jedite; ovo je telo moje.
a, i a ratou e kai ana, ka mau ia ki te taro, a, ka mutu te whakapai, ka whawhati, na ka hoatu ki a ratou, ka mea, tangohia, kainga: ko toku tinana tenei