検索ワード: nalulumbay (タガログ語 - 英語)

nalulumbay
i want to cry out loud

nalulumbay ako
less kidney cancer

nalulumbay kahulugan
depressed meaning

bukid at nalulumbay
rural

halimbawang pangungusap na may nalulumbay
example sentence with depressed

ano ang kasalungat ng salitang nalulumbay
what is another word for depressed

nalulumbay na may mataas na panganib sa buhay
not alienated

iniiwan kang pakiramdam walang magawa, galit, nalulumbay at evensuicidal
cyber bullying can effect to the people and may result in mental health and intentional repeated harm inflicted on others through the use of electronic devices and it may report by the law of republic act no.10627. to avoid cyber bullying think about what you write or photos you add and avoid to comment or chat something cruel or negative also always careful online remember -words don't just i iejrt but can kill"

isang araw, habang siya ay naglalakbay sa mga lupain, siya ay natitisod sa isang grupo ng mga kakaibang naghahanap ng mga nilalang na gawa sa putik at luad. tumingin sila tulad niya, maliban kung sila ay tila malungkot at nalulumbay.
anastashia out of pity and love for these strange creatures, decided to plant a magical seed that would bare frui. she took great care of this seed making sure it was safe

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay