検索ワード: oo, ngumingiti ako pero sa loob nasasaktan ako (タガログ語 - 英語)

nasasaktan ako pero ok lang
its okay to admit ithurts

pero sa loob - loob ko.
pero sa loob ko

nasasaktan ako pero pinipilit kong maging okey
i try to be okay

lord hindi sa lahat ng uras malakas ako. pero sa uras na napanghihinaan ako ng loob, ipaalala mo sa akin na nasa tabi lang kita.
i was discouraged

ang buhay ko parang isang bulaklak maganda kanyan bulaklak pero sa loob naman ang damung sira
ang buhay ko parang isang bulaklak maganda kanyan bulaklak pero sa loob naman ang damung sira

tao naman din ako nasasaktan ako sa ginagawa ko sayo niloko kita paulit ulit nagka mali lang ako pero ikaw parin mahal alam ko galit ka parin sa akin
tao naman din ako nasasaktan din ako kapag niloloko kita sana mapatawad moko alan ko galit ka sa akin

minsan mabait minsan ding masungit pero sa totoolang mabait naman ako pero ayaw ko yong taong pakitan tao lang kapad kinakaharap
sometimes kind sometimes rude but i'm really kind but i don't want that person to show off just to face people

pinapakilala kopo ang aking sarili na si marvic boce at ang pangalan po ng aking magulang ay jeneleyn at victorino at nag aaral po ako sa phase national highschol at nakatira sa pinugay at ang trabaho po ng aking magulang ay trycycle driver at factory ang gusto kopong pag kain ay sphagetti dahil masarap po sya at ang ayaw ko naman po na pag kain ay offerbati dahil hindi kopo sya gusto at ang pag ka attitude ko naman po ay pag ginalit lang po talaga ako pero sa totoo lang po mabait po talaga ako
pinapakilala kopo ang aking sarili na si marvic boce at ang pangalang po ng aking magulang ay jeneleyn at victorino at nag aaral po ako sa phase national highschol at nakatira sa pinugay at ang trabaho po ng aking magulang ay trycycle driver at factory ang gusto kopong pag kain ay sphagetti dahil masarap po sya at ang ayaw ko naman po na pag kain ay alokbati dahil hindi kopo sya gusto at ang pag ka attitude ko naman po ay pag ginalit lang po talaga ako pero sa totoo lang po mabait po talaga ako

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan