検索ワード: para huling pagkakataon (タガログ語 - 英語)

huling pagkakataon
sa huling lag kakataon

sa huling pagkakataon
congratulate

para sa isang huling pagkakataon
for one last time

ilagay sa huling pagkakataon
put last time

mahal kita sa huling pagkakataon
for the last time ,i wan't to say that hkw much i love you

sa huling pagkakataon lyrics tagalog
one last time lyrics tagalog

nais ko lang magpaalam sa iyo para sa huling pagkakataon
i just wanted to say goodbye to goodbye to you you for the last time

bibigyan kita ng huling pagkakataon na pumili
if i will giving you a chance to choose, then what it is?

nakita kita sa huling pagkakataon, noong tuesday
was last what i saw

sa huling pagkakataon na madr iba ang nadama kong pinahahalagahan
the last time i made others felt valued

ang huling pagkakataon na iparamdam ko sa iba ang pagpapahalaga sa akin
the last time i made others felt valued

kaya't sasabihin ko sa iyo na mahal kita sa huling pagkakataon
let me be the one to break it up

hindi pa huli ang lahat para itama ang mali ,sa huling pagkakataon sana maniwala ka kaya kong ipapaniwala sayo.
it's not too late to correct what is wrong, for the last time i hope you believe i can make you believe.

at mangyaring bigyan ako ng huling pagkakataon upang patunayan ang aking sarili na hindi ako mali
and please give me a last chance to proof myself im not wrong

ito na ang huling pagkakataon na naging proud ka sa akin. kahit wala kana i will continue to make you proud
this is the last time you were proud of me. even without that i will continue to make you proud

alam niya na ito na ang huling pagkakataon na mahahawakan niya ang mukha ng anak. tumango tango ito habang mapait na ngumiti kay hine
she knew this was the last time she would touch the child's face. he nodded as he smiled bitterly at hine

gusto lang niya pagbigyan ang kanyang sarili sa huling pagkakataon. kung ating babalikan ang naging buhay ni rizal during his younger days. pinagpalit niya ang kanyang personal interest, ng kaniyang personal happines over sa kapakanan ng ating bansa. inuna na muna niya ang kapakanan ng iba bago ang kanyang sarili. kaya naman pinagtanggol at sinakripisiyo niya ang kanyang sariling buhay para sa ating bansa
he just wanted to indulge himself one last time. if we go back to rizal's life during his younger days. he exchanged his personal interest, his personal happines over the welfare of our country. he puts the welfare of others before his own. that is why he defended and sacrificed his own life for our country

noong unang panahon ay may tatlong dalagang magkakapatid na pawang nag-gagandahan. ang kanilang mga kanayon ay lubhang nagtataka kung bakit mamula-mula ang kutis nga magkakapatid at manilaw-nilaw naman ang mahahaba nilang buhok, gayong mula pagkabata ay katulong na sila sa mga gawaing bukid ng kanilang ama na si ramon. hindi iniinda ng magkakapatid na lala, dada at sasa ang nakapapasong init ng araw sapagkat ito ay nagpapakinis pa nga ng kanilang kutis. namamangha at nananaghili sa ganda ng magkakapatid ang mga dalaga sa kanilang nayon. humahanga at lihim namang umiibig ang maraming kabinataan sa tatlong dalaga. ang kabaitan at kasipagan ng mga anak nina tarcila at ramon ay puring-puri ng mga kanayon, at dahil sila’y anak ng magbubukid kaya binansagan nila ang magkakapatid ng “mga dalagang-bukid”. kung mababatid lang ng mga tagaroon ang katotohanan, marahil hindi na sila magtataka kung bakit namumukod-tangi ang kagandahan nina lala, dada at sasa. lingid sa lahat, si tarcila ay isang diwata. nang umibig siya sa taga-lupang si ramon, ang kanyang pagka-diwata’y tinalikdan niyang lubos upang mamuhay bilang ganap na tao. bagama’t nawalan ng kapangyarihan ay naging maligaya naman ito sa piling ni ramon at ng kanilang mga anak. subalit ang mapayapa at matiwasay na pamumuhay ng mga taga-nayon ay biglang binulabog ng masasamang-loob. nahintakutan ang lahat at hindi magawang lumaban sa magbabagsik na tulisang-dagat. nilimas ang kanilang kabuhayan at sapilitang dinala sa tabing dagat ang kadalagahang napili. kabilang na roon sina lala, dada at sasa. habang hinihintay ang bangkang sasakyan ng mga bihag upang makarating sa sasakyang-dagat na nasa laot ay walang tigil ang pag-iiyakan at pagmamakaawa ng mga ina. tanging si tarcila lang ang walang imik ngunit malalim ang iniisip. bagama’t walang kapangyarihan ay nagsikap pa rin itong makipag-ugnayan sa dati niyang daigdig… sukdulang hininga niya ay mapatid, mailigtas lamang ang mga mahal na anak gayundin ang nayon na kanya ngayong tahanan! hindi naman nabigo ang dating diwata sapagkat ang nawalang kapangyarihan ay muling ibinalik sa kanya. sa pamamagitan ng isip ay pinaglagablab ni tarcila ang barko ng mga pirata. sa bilis ng pangyayari, ang mga tulisan naman ngayon ang nasindak at sa pagsabog ng mga bala na nakasabit sa kanilang katawan, sila ay naubos nang wala namang kalaban. ngunit isang sugatang pirata ang nagkaroon pa ng pagkakataong mamaril bago ito binawian ng buhay. sa kasawiang-palad ay tinamaan ang magkakapatid at agaw-buhay na bumagsak sa tubig. napasigaw ang naghihnagpis na ina! hindi nito maatim ang nakikitang paghihingalo ng mga anak. bilang diwata ay wala siyang kapangyarihang magdugtong ng buhay, datapuwa ang magbigay ng panibagong buhay sa bagong anyo ay kanyang magagawa. tumingin muna si tarcila sa asawa at… “ramon, nanaisin ko pa na sila’y magbagong-anyo kaysa tuluyang mawala na sa atin.” “nasa iyo ang kapasyahan. gawin mo ang nararapat.” nabigkas ni tarcila ang mahiwagang kataga bago nalagutan ng hininga sina lala, dada at sasa kaya sa isang kisapmata ang tatlong dalaga ay naging isda! matapos masaksihan ang kababalaghang iyon ay saka pa lang nalaman ng mga kanayon ang pagiging “diwata” ni tarcila. lahat ay nagpasalamat sa nagawang tulong ni tarcila at nakiramay rin sila sa sinapit ng mga anak nito. nagilalas ang lahat at napatingin sa mga isda, sa kahanga-hanga nitong kulay na wari’y mamula-mula kaya sa halip na malungkot ay kagalakan ang kanilang nadama. sa huling pagkakataon ang mga isda ay nagsalita. “ina, ama, huwag kayong malulungkot, naririto lamang kami sa dagat. aming ina, ipinagmamalaki ka namin. ikaw pala ay isang diwata. mahal namin kayo ni ama…” “paalam na sa inyong lahat, mga kanayon,” ang sabay na wika nina lala, dada at sasa – at marahan silang lumangoy patungong laot. “paalam na rin sa inyo mga dalagang-bukid…!” ang sagot ng kanilang mga kanayon habang kumakaway. ito ang dahilan kung bakit nasa dagat ang mga “dalagang-bukid”.
the legend of the maid farm