検索ワード: tinama nya ang aking mga mali kaya ako ay natutu (タガログ語 - 英語)

din nya ang aking mga binasa at makilala niya
din nya ang aking mga binasa at maunawaan niya

ako ay naglalaro kasama ang aking mga kaibigan
masaya akong naglalaro kasama ang mga kaibigan ko

kasi mahirap lang kami ayaw ko na makikita ang aking mga magulang na umiiyak tuwing gabi kasi ako ay naaawa sa kanila
my promise to them is that i will keep their

ang aking mga kahinaan ay kapag ako ay may sakit o kapag ang aking mga magulang ay nag-away sa tagalog
my weaknesses is when im sick or when my parents are in quarrel in tagalog

ito ang aking mga naisukli sa lahat ng paghihirap ng aking mga magulang sa kanilang pinag paguran para sa akin noong ako ay nag aaral
these are my reminiscences of all my parents' difficulties with what they paid me for when i was a student

habang ako ay nag aaral bilang sekondarya, mas lalong humihpit ang aking mga magulang sa takot na mapabilang ako sa ibang kabataan na maagang nagkakaroon ng pamilya at di na makatapos ng pag aaral.
the more i study as a secondary, the more my parents squirm in fear that i will be among other young people who are having a family early and are unable to finish school.

ako si jose jr c dia na nakatira sa sitio maligaya at ang aking mga magulang na si na charito dia at jose dia .sa sobra po hirap ngayon nawawalan po ako makakain kaya po ako ay nasasabasan ng trabaho at pag-aaral kasi po para makatulung din ako sa mga magulang ko lang ito buhay
ako si jose jr c dia na nakatira sa sitio maligaya at ang aking mga magulang na si na charito dia at jose dia .sa sobra po hirap ngayon nawawalan po ako makakain kaya po ako ay pinag sasabay ang trabaho at ang pag aaral kasi po para makatulung din ako sa mga magulang ko ito lang ang buhay ko

ito ang simula kapag gusto ko sa iyo sinabi sa akin ng aking kaibigan na gusto mo ako ngunit ito ay isang biro pagkatapos na joke na seryoso ako na pagkatapos ay ikumpisal ko sa iyo kung ano ang naramdaman ko para sa iyo at hindi ka tumugon ngunit ok lang sa akin at isang pag - asa lamang at umaasa na nagustuhan mo ako at mayroon akong maraming mga saloobin at naaalala ka at palagi kong naaalala ang espesyal na lugar sa akin ikaw ay naglalakad sa harap ko ito napaka sarado at ang aking mga pisngi ay pula at natagpuan ang aking sariling paglukso at sinabi sa akin ng aking kaibigan na ako ay baliw ngunit okay lang at ang
this is the start when i liked you my friend told me that you like me but it's a joke then that joke i serious that then i confess to you what i felt for you and you do not responds but it's ok to me and a just hoping and hoping that you liked me and i have lots of thoughts and remembering you and i always remember that special place to me you are walk in front of me it so very closed and my cheeks are red and found my self jumping and my friend told me that i am lunatic but that's okay and the

ako ay isang babae na walang hinangad kundi ang buo ang pamilya. ako ay masayahin at simpleng anak. gusto ko na lagi kong nakikita ang aking pamilya na masaya. pag nakikita ko ang aking mga magulang na napapagod mas lalo akong nqgsusumikap dahil sila ang nagsisilibing inspirasyon ko sa buhay kaya naman ang makakapagsukli ng kanilang pagod at tiyaga sa aming magkakapatid ay mag aral ng mabuti at makapagtapos ngpag aaral. ngunit isang araw pumanaw na lamang aking ama, sobrang nalungkot kami dahil
i am a woman who wants nothing but the whole family. i am a happy and simple child. i want to see my family always happy. when i see my parents weary more i work hard because they are the ones who are my inspiration in life. but one day my dad passed away, we were so sad because it

ako ay isang studyante na nangangarap na mak pag tapos ng pag aaral, at para makatulong sa aking mga magulang,hindi man ako gaano ka talino pero hindi ko ikakakahiya,at nagsisikap ako para maabot ko ang aking mga pangarap sa buhay masaya ako na dito ako nag aaral sa anhs,at nag papasalamat ako sa among mga guro natinoroan nila kami ng mabuting asal,at tinoroan di nila kami kong paano sulat at bumasa at ninuring din nila kami na parang kanilang tunay na mga anak. ang aking paaralan ay ninuring po
i am a student who dreams of completing school, and to help my parents, i am not so talented but i will not be ashamed,and i work hard to reach my life dreams. i am happy that i am here studying at anhs,and i thank our teachers for their good manners,and they bullied us in how i write and read and they also treated us like their real children. my school is ninuring po

ako si marvin g barachita.isinilang noong june 28,2004 sa sitio queroro guruyan juban sorsogon .ako ay may dalawang kapatid na sina analisa g barachita at si nadine barachita ang. ang aking mga magulang ay sina alfredo j barachita at si marivel b barachita na isa rin magsasaka ngayon na nagsusumikap,kahit gaano man kahirap ang trabaho sa bukid,sila ay nagsasakripisyo maka pagtapos lang kaming magkapatid sa pag aaral.
i am marvin g barachita. i was born on june 28,2004 in sitio queroro guruyan juban sorsogon .i have two brothers, anisa g barachita and nadine the barachita. my parents are alfredo j barachita and marivel b barachita who is also a farmer today who is working hard, no matter how hard the work on the farm, they are sacrificing for us to just finish school.

ang hindi ko malilimutan na karanasan sa aking buhay ay noong ako ay pinanganak. bakit? marahil dahil minsan ito sa isang karanasan sa oras ng buhay, dahil hindi na ito muling mangyayari. wala ako ngayon, nagsusulat ng sanaysay na ito, nang wala ang aking mga magulang, lalo na ang aking ina. salamat sa kanila dahil binigyan nila ako ng buhay at ngayon, masaya akong nakatira kasama nila, at ang aking mga kaibigan. kasunod, ay kapag pinasok ko ang aking unang pag-aaral, noong ako ay 4 na taong gulang. ito ang aking unang pagkakataon na makapasok sa paaralan at natatakot ako na iwanan ako ng aking mga magulang magpakailanman i
my memorable experience in my life is when i was born. why? maybe because it is a once in a life time experience, because it will not happened again. i am not here right now, writing this essay, without my parents, especially my mother. thanks t them because they gave me life and right now, i am happily living with them, and my friends. next, is when i enter my first schooling, when i was 4 years old. it is my first time to enter the school and i am afraid that my parents will leave me forever i