検索ワード: quaesivit (ラテン語 - イタリア語)

quaesivit
cercava

ex te quaesivit
da fare

per urbem quaesivit
he searched through the city

itaque alcibiades quaesivit causam ante profectionem
riunione di cospirazione

caeser quaesivit quae civitates in armis essent
essere in armi

rex, admiratus venustatem sandalii, ex vatibus quaesivit quid hoc
il re, si chiese la bellezza di sandali: e, che cosa è questo che i veggenti non ha cercato il

ex eo quaesivit quem putaret maximum omnium temporum imperatorem esse
chiese chi pensasse fosse il più grande imperatore di tutti i tempi.

lupus canis collum detritum aspexit, eiusque rei causam quaesivit
il lupo vide il collo del cane logorato e chiese il motivo

deleth quaesivit lanam et linum et operata est consilio manuum suaru
si procura lana e lino e li lavora volentieri con le mani

cum veneritis ante conspectum meum quis quaesivit haec de manibus vestris ut ambularetis in atriis mei
quando venite a presentarvi a me, chi richiede da voi che veniate a calpestare i miei atri

aeneas, quia troiam deletam relicturus erat, comites superstites congregavit et novam sedem quaesivit
enea, poiché troia stava per essere distrutta, i nobili si riunirono e cercarono un nuovo trono.

et audivit rex ioachim et omnes potentes et principes eius verba haec et quaesivit rex interficere eum et audivit urias et timuit fugitque et ingressus est aegyptu
il re ioiakìm, tutti i suoi prodi e tutti i magistrati udirono le sue parole e il re cercò di ucciderlo, ma uria lo venne a sapere e per timore fuggì andandosene in egitto

sed nequaquam regnum tuum ultra consurget quaesivit sibi dominus virum iuxta cor suum et praecepit ei dominus ut esset dux super populum suum eo quod non servaveris quae praecepit dominu
ora invece il tuo regno non durerà. il signore si è gia scelto un uomo secondo il suo cuore e lo costituirà capo del suo popolo, perché tu non hai osservato quanto ti aveva comandato il signore»

cineas philosophus amicus regis pyrrhi erat, magnaque apud eum gratia valebat. dicere solebat pyrrhus se plures urbes cinea eloquentia quam armorum vi expugnavisse. cineas tamen regis cupiditatem non probabat. olim in sermone pyrrhus consilia sua cineae aperuit, dixitque se statuisse italiam sub suam dicionem redigere. tum cineas quaesivit: "postquam romanos superaveris quid agere destinas, o rex?". "italiae vicina est sicilia, " inquit pyrrhus, " ac puto equidem haud difficile esse eam quoque armis occupare". tum cineas: "cum siciliam occupaveris, quid postea ages?". rex, qui nondum cineae mentem perspexerat: "in africam ", inquit, " traiciere mihi in animo est, inde in hispaniam, deincepsque in ceteras europae terras". pergit cineas: "quid deinde, o rex?". tum denique: "mi cinea, "inquit pyrrhus, "nos dabimus quieti dulcique otio et lautis conviviis cum amicis". "cur", quaesivit cineas, "nos quieti dulcique otio iam nunc non damus, cum nec divitiae nec turbae amicorum tibi desint? quibus verbis doluit pyrrhus, attamen bellum instruere non intermisit.
nella tua mente