검색어: veneuze trombose en longembolie 2,5 3,5 3,0 (네덜란드어 - 영어)

diep-veneuze trombose en longembolie:
deep venous thrombosis and pulmonary embolism:

symptomen van vte (diepe veneuze trombose en longembolie)
symptoms of vte (deep vein thrombosis and pulmonary embolism)

veneuze trombo-embolie, waaronder tromboflebitis, veneuze trombose en longembolie
venous thromboembolism, including thrombophlebitis, venous thrombosis and pulmonary embolism

de aanbevolen dosering om herhaald optreden van diepe veneuze trombose en longembolie te voorkomen is 2,5 mg tweemaal daags.
to prevent deep vein thrombosis and pulmonary embolism from reoccurring, the recommended dose is 2.5 mg twice a day.

veneuze trombo-embolische voorvallen, voornamelijk diep- veneuze trombose en longembolie^ vaak
venous thromboembolic events, predominantly deep vein thrombosis and pulmonary embolism^ common

complicaties verbonden aan een knieoperatie omvatten over het algemeen ook diep-veneuze trombose en longembolie.
complications related to knee surgery in general may also include deep vein thrombosis and pulmonary embolism.

huidige of eerder ondervonden veneuze trombo-embolie (vte), inclusief diepe veneuze trombose en longembolie.
current or previous venous thromboembolic events (vte), including deep vein thrombosis and pulmonary embolism.

de aanbevolen dosering voor behandeling van diepe veneuze trombose en longembolie is 10 mg tweemaal daags in de eerste week, gevolgd door 5 mg tweemaal daags gedurende minstens drie maanden.
for the treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism, the recommended dose is 10 mg twice a day for the first week, followed by 5 mg twice a day for at least 3 months.

gebruik van minder zuivere factor ix-producten is in verband gebracht met het optreden van myocardinfarct, uitgezaaide intravasculaire stolling, veneuze trombose en longembolie.
the use of low purity factor ix products has been associated with instances of myocardial infarction, disseminated intravascular coagulation, venous thrombosis and pulmonary embolism.

arteriële en veneuze trombo-embolische voorvallen, waaronder myocardinfarct, beroerte, diepe veneuze trombose en longembolie, werden in verband gebracht met het gebruik van immunoglobulinen.
arterial and venous thromboembolic events including myocardial infarction, stroke, deep venous thrombosis and pulmonary embolism have been associated with the use of immunoglobulins.

de combinatie van lenalidomide, thalidomide of pomalidomide met dexamethason gaat gepaard met een verhoogd risico op diepe veneuze trombose en longembolie bij patiënten met multipel myeloom (zie rubriek 4.5).
the combination of lenalidomide, thalidomide or pomalidomide with dexamethasone is associated with an increased risk of deep vein thrombosis and pulmonary embolism in patients with multiple myeloma (see section 4.5).

het gebruik van factor ix-producten van lage zuiverheid is in verband gebracht met gevallen van myocardinfarct, diffuse intravasale bloedstolling (dic), veneuze trombose en longembolie.
the use of low purity factor ix products has been associated with instances of myocardial infarction, disseminated intravascular coagulation, venous thrombosis and pulmonary embolism.

het gebruik van minder zuivere factor ix-producten is in relatie gebracht met het voorkomen van myocard infarct, diffuse intravasale stolling (dis), veneuze trombose en longembolie.
the use of low purity factor ix products has been associated with instances of myocardial infarction, disseminated intravascular coagulation, venous thrombosis and pulmonary embolism.

de werkzaamheid van eliquis bij de behandeling van diepe veneuze trombose en longembolie en de preventie van herhaald optreden van diepe veneuze trombose en longembolie, is onderzocht in twee hoofdonderzoeken: het onderzoek naar behandeling omvatte 5 395 patiënten en het onderzoek naar preventie 2 482 patiënten.
for the treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism and the prevention of their reoccurrence, eliquis has been investigated in two main studies: the treatment study included 5,395 patients, and the prevention study included 2,482 patients.

als eliquis wordt gebruikt voor de behandeling van diepe veneuze trombose en longembolie en preventie van een herhaald optreden van diepe veneuze trombose en longembolie, zijn de meest voorkomende bijwerkingen bloedingen, blauwe plekken, kneuzingen, neusbloedingen, bloedingen in darm, endeldarm of tandvlees en bloed in de urine.
when eliquis is used for the treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism and the prevention of their reoccurrence, the most common side effects are haemorrhage, haematoma, contusion, epistaxis, bleeding in the gut, rectum or gums, and haematuria (blood in the urine).

in combinatie met thalidomide of de analoga ervan waren de ernstigste bijwerkingen veneuze trombo-embolische voorvallen, voornamelijk diepe veneuze trombose en longembolie, en myelosuppressie, in het bijzonder neutropenie en trombocytopenie (zie rubriek 4.4).
in combination with thalidomide or its analogues the most serious adverse reactions were venous thromboembolic events, predominantly deep vein thrombosis and pulmonary embolism, and myelosuppression, particularly neutropenia and thrombocytopenia (see section 4.4).

patiënten die pomalidomide in combinatie met dexamethason kregen, hebben veneuze trombo- embolische voorvallen ontwikkeld (vooral diepe veneuze trombose en longembolie) en arteriële trombotische voorvallen (myocardinfarct en cerebrovasculair accident).
patients receiving pomalidomide in combination with dexamethasone have developed venous thromboembolic events (predominantly deep vein thrombosis and pulmonary embolism) and arterial thrombotic events (myocardial infarction and cerebrovascular accident).

eliquis was ook effectief bij behandeling van diepe veneuze trombose en longembolie en de preventie van herhaald optreden van diepe veneuze trombose en longembolie: in het onderzoek naar behandeling kreeg 2,3% van de patiënten die eliquis gebruikten, een bloedstolsel of overleed, vergeleken met 2,7% van de patiënten die behandeld werden met enoxaparine plus warfarine, waaruit bleek dat eliquis even effectief was als het vergelijkingsmiddel.
eliquis was also effective at treating deep vein thrombosis and pulmonary embolism and preventing their reoccurrence: in the treatment study, 2.3% of patients treated with eliquis had a clotting event or died, compared with 2.7% of patients treated with enoxaparin plus warfarin, showing that eliquis was as effective as the comparator treatment.

10 cerebrovasculair accident, diepe veneuze trombose en longembolie) waargenomen in de parecoxib/valdecoxib behandelingsgroep vergeleken met de placebo/placebo behandelingsgroep gedurende de iv behandelingsperiode (respectievelijk 2,2% en 0,0%) en de volledige studieperiode (respectievelijk 4,8% en 1,3%).
there was a significantly (p < 0.05) greater incidence of cardiovascular/ thromboembolic events (myocardial infarction, ischemia, cerebrovascular accident, deep vein thrombosis and pulmonary embolism) detected in the parecoxib/ valdecoxib treatment group compared to the placebo/ placebo treatment group for the iv dosing period (2.2% and 0.0% respectively) and over the entire study period (4.8% and 1.3% respectively).

de klinisch belangrijke bijwerkingen van het gebruik van thalidomide in combinatie met melfalan en prednison of dexamethason zijn: diep-veneuze trombose en longembolie, perifere neuropathie, ernstige huidreacties waaronder syndroom van stevens-johnson en toxische epidermale necrolyse, syncope, bradycardie en duizeligheid (zie rubriek 4.2, 4.4 en 4.5).
the clinically important adverse reactions associated with the use of thalidomide in combination with melphalan and prednisone or dexamethasone include: deep vein thrombosis and pulmonary embolism, peripheral neuropathy, severe skin reactions including stevens johnson syndrome and toxic epidermal necrolysis, syncope, bradycardia, and dizziness (see sections 4.2, 4.4 and 4.5).