검색어: carcinoma (덴마크어 - 네덜란드어)

carcinoma clarocellulare
uitdroging

cat-cell carcinoma
havercelcarcinoom

carcinoma adenomatosum alveolare
zeefvormig carcinoom

treatment of hepatocellular carcinoma
treatment of hepatocellular carcinoma

treatment of renal cell carcinoma
treatment of renal cell carcinoma

treatment of adrenal cortical carcinoma
treatment of adrenal cortical carcinoma

treatment of squamous cell carcinoma of head and neck
of head and neck

treatment of carcinoma in situ of the urinary bladder
treatment of carcinoma in situ of the urinary bladder

virkningen af lysodren på ikke- funktionelt adrenalt corticalt carcinoma er ikke fastslået.
de invloed van lysodren op niet-functioneel carcinoom van de bijnierschors is niet vastgesteld.

nedsat risiko for carcinoma hepatocellulære carcinoma hepatocellulære er en alvorlig komplikation af hepatitis b virusinfektion.
verlaagd risico op hepatocellulair carcinoom hepatocellulair carcinoom is een ernstige complicatie van hepatitis b-virus infectie.

en sådan forstyrrelse kan medføre uønskede bivirkninger (påvirkning af infektion, carcinoma).
een dergelijke beïnvloeding kan ongewenste neveneffecten veroorzaken (interferentie met infectie; carcinoom).

symptomatisk behandling af fremskreden (inoperabelt, metastaserende eller genkommet) adrenalt corticali carcinoma.
symptomatische behandeling van gevorderd (niet resectabel, metastatisch of recidief) bijnierschorscarcinoom.

alfa-føtoprotein er dog blevet anvendt til påvisning af hepatocellulær carcinoma i populationer, der er udsat for stor risiko.
alfafoetoprotetne is echter gebruikt voor het opsporen van hepatocellula ire care i nomen bij populaties met hoog risico.

studier har påvist forbindelsen mellem kronisk hepatitis b infektion og carcinoma hepatocellulære, og 80% af tilfælde af carcinoma hepatocellulære er forårsaget af hepatitis b infektion.
studies hebben de link aangetoond tussen chronische hepatitis b-infectie en hepatocellulair carcinoma en 80% van hepatocellulaire carcinomen zijn veroorzaakt door hepatitis b-virus infectie.

de fundne tumorer havde foranlediget de novo, og kriteriet for vurdering af ondartetheden var at den papillære læsions stængel kunne ses enten i submucosa eller i muskelvæggen. den typiske transitional cell carcinoma var en sjældenhed, thi de fleste læsioner var anaplastiske med medfølgende invasion.
professor lederer, die sacharine gebruikte bereid met behulp van de procédés remsen­fahlberg en maumee, bestudeerde de resorptie van het foetus van zwangere ratten met verschillende doses sacharine en met elk van de volgende onzuiverheden t o­tolueen sulfonamide (cts) p­tolueen sulfonamide o­sulfamoylbenzoëzuur p­sulfamoylben zoë zuur o­sulfobenzoëzuur p­sulfobenzoëzuur ammonium o­sulfobenzoëzuur.

beviser på penetrering af pegylerede liposomer fra blodkar og deres indgang og ophobning i tumorer er set i mus med c- 26 kolon carcinoma- tumorer og i transgeniske mus med ks- lignende læsioner.
het bewijs van penetratie van gepegyleerde liposomen vanuit de bloedvaten en hun intrede en accumulatie in de tumoren werd vastgesteld bij muizen met c- 26 coloncarcinomatumoren en bij transgene muizen met ks-achtige laesies.

i et placebo- kontrolleret studie med 651 patienter, med klinisk kompenseret kronisk hepatitis b og histologisk bekræftet fibrose eller cirrhosis, reducerede lamivudin behandling (middelvarighed 32 måneder) signifikant hyppigheden af overordnet sygdomsprogression, (34/ 436, 7. 8% for lamivudin versus 38/ 215, 17. 7% for placebo, p=0. 001), demonstreret ved en signifikant reduktion i andelen af patienter der havde øget child- pugh scores (15/ 436, 3. 4% versus 19/ 215, 8. 8%, p=0. 023) eller udviklende hepatocellulær carcinoma (17/ 436, 3. 9% versus 16/ 215, 7. 4%, p=0. 047).
in een placebo- gecontroleerde studie bij 651 patiënten met klinisch gecompenseerde chb en histologisch aangetoonde vorming van fibrosebandjes of cirrose verminderde de behandeling met lamivudine significant (gemiddelde duur 32 maanden) de snelheid van de algehele ziektevoortgang (34/436, 7.8% voor lamivudine versus 38/215, 17.7% voor placebo, p=0.001), wat gedemonstreerd wordt met een significante vermindering van het aandeel patiënten met verhoogde child-pugh scores (15/436, 3.4% versus 19/215, 8.8%, p=0.023) of die hepatocellulair carcinoma ontwikkelden (17/436, 3.9% versus 16/215, 7.4%, p=0.047).