검색어: loqueris (라틴어 - 그리스어)

non loqueris contra proximum tuum falsum testimoniu
Μη ψευδομαρτυρησης κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη.

usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tu
Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;

et accedentes discipuli dixerunt ei quare in parabolis loqueris ei
Και προσελθοντες οι μαθηται, ειπον προς αυτον Δια τι λαλεις προς αυτους δια παραβολων;

dicunt ei discipuli eius ecce nunc palam loqueris et proverbium nullum dici
Λεγουσι προς αυτον οι μαθηται αυτου Ιδου, τωρα παρρησια λαλεις και, ουδεμιαν παροιμιαν λεγεις.

dixitque populus ad iosue nequaquam ita ut loqueris erit sed domino serviemu
Και ειπεν ο λαος εις τον Ιησουν, Ουχι αλλα τον Κυριον θελομεν λατρευει.

haec dicit dominus descende in domum regis iuda et loqueris ibi verbum ho
Ουτω λεγει Κυριος Καταβηθι εις τον οικον του βασιλεως του Ιουδα και λαλησον εκει τον λογον τουτον,

et dixit ad me fili hominis vade ad domum israhel et loqueris verba mea ad eo
Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, υπαγε, εισελθε εις τον οικον του Ισραηλ και λαλησον τους λογους μου προς αυτους.

ait ergo ei rex quid ultra loqueris fixum est quod locutus sum tu et siba dividite possessione
Και ειπε προς αυτον ο βασιλευς, Δια τι λαλεις ετι περι των πραγματων σου; εγω ειπα, Συ και ο Σιβα διαμοιρασθητε τους αγρους.

et loqueris ad eos omnia verba haec et non audient te et vocabis eos et non respondebunt tib
Δια τουτο θελεις λαλησει προς αυτους παντας τουτους τους λογους και δεν θελουσι σε ακουσει και θελεις φωναξει προς αυτους και δεν θελουσι σοι αποκριθη.

tu loqueris omnia quae mando tibi ille loquetur ad pharaonem ut dimittat filios israhel de terra su
συ θελεις λαλησει παντα οσα σε προσταζω ο δε Ααρων ο αδελφος σου θελει λαλησει προς τον Φαραω, δια να εξαποστειλη τους υιους Ισραηλ εκ της γης αυτου

et misi ad eos dicens non est factum secundum verba haec quae tu loqueris de corde enim tuo tu conponis hae
Τοτε απεστειλα προς αυτον, λεγων, Δεν ειναι τοιαυτα πραγματα καθως συ λεγεις, αλλα συ πλαττεις αυτα εκ της καρδιας σου.

et loqueris cunctis sapientibus corde quos replevi spiritu prudentiae ut faciant vestes aaron in quibus sanctificatus ministret mih
Και συ λαλησον προς παντας τους σοφους την καρδιαν, τους οποιους εγω ενεπλησα απο πνευματος σοφιας, να καμωσι την στολην του Ααρων, δια να καθιερωσης αυτον, ωστε να ιερατευη εις εμε.

et dices per proverbium ad domum inritatricem parabolam et loqueris ad eos haec dicit dominus deus pone ollam pone inquam et mitte in ea aqua
Και προφερε παραβολην προς τον αποστατην οικον και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Στησον τον λεβητα; στησον, και ετι χυσον υδωρ εις αυτον

nunc itaque sic loqueris ad servum meum david haec dicit dominus exercituum ego tuli te cum in pascuis sequereris gregem ut esses dux populi mei israhe
Τωρα λοιπον ουτω θελεις ειπει προς τον Δαβιδ τον δουλον μου Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων Εγω σε ελαβον εκ της μανδρας, απο οπισθεν των προβατων, δια να ησαι ηγεμων επι τον λαον μου τον Ισραηλ

dixit autem dominus ad ahiam ecce uxor hieroboam ingreditur ut consulat te super filio suo qui aegrotat haec et haec loqueris ei cum ergo illa intraret et dissimularet se esse quae era
Ειχε δε ειπει ο Κυριος προς τον Αχια, Ιδου, η γυνη του Ιεροβοαμ ερχεται να ζητηση παρα σου λογον περι του υιου αυτης, διοτι ειναι αρρωστος ουτω και ουτω θελεις λαλησει προς αυτην διοτι, οταν εισελθη, θελει προσποιηθη οτι ειναι αλλη.

haec loqueris filiis israhel homo de filiis israhel et de advenis qui habitant in israhel si quis dederit de semine suo idolo moloch morte moriatur populus terrae lapidabit eu
Και προς τους υιους Ισραηλ θελεις ειπει, Οστις εκ των υιων Ισραηλ η εκ των ξενων των παροικουντων εν τω Ισραηλ δωση απο του σπερματος αυτου εις τον Μολοχ, θελει εξαπαντος θανατωθη ο λαος του τοπου θελει λιθοβολησει αυτον με λιθους.

loqueris ad eos haec dicit dominus deus ecce ego adsumam lignum ioseph quod est in manu ephraim et tribus israhel quae iunctae sunt ei et dabo eas pariter cum ligno iuda et faciam eas in lignum unum et erunt unum in manu eiu
ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος Ιδου, εγω θελω λαβει την ραβδον του Ιωσηφ, την εν τη χειρι του Εφραιμ, και των φυλων του Ισραηλ των συνακολουθων αυτου, και θελω βαλει εκεινας μετα ταυτης, της ραβδου του Ιουδα, και καμει αυτας μιαν ραβδον, και θελουσιν εισθαι μια εν τη χειρι μου.