검색어: cato (라틴어 - 이탈리아어)

cato
catone

cato censor
cato asprissimus ex omnibus censoribus fuit

ille antiquus cato
non serve i desideri

qui ageret cato?
che è stato organizzato da catone?

cicero ac cato in foro
cicerone ha cagato nel buco

cato provinciam obtinuit sardiniam
catone ottenne la provincia della sardegna

senectutem cato iucundam rem dixit
questione di vecchiaia

cato sperabat carthaginem deletum iri.
essere distrutto

cato etiam magnas habet vires
un nome davvero divino

cato esse quam videri bonus malebat.
catone preferiva essere piuttosto che sembrare buono.

cato magna cum virtute romae vivebat
catone viveva a roma con grande virtù

cato senex asperrimus ex romae censoribus fuit
cato vecchia censura era agitato da roma

cato longe clarissimus orator fuit antiquissimae romae
la città è situata sulla montagna più alta

fuit cato ut senator egregius, ita bonus pater:
caton était exceptionnelle en tant que sénateur, comme un bon père de famille:

eo tempore caesar atque cato in senate inter omnes excellebant
tutti in senato tra l'imperatore a quel tempo e chi eccelleva per catone

m. cato in omnibus rebus singolari fuit industria: nam et agricola sollers et peritus iuris et magnus imperator fuit
il prezzo delle cose nelle cose stesse è onorevole

caesar, rediens ex gallis victor, statuit poscere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senatu marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimittere et ad urbem redire. propter quam iniuriam ab arimino, ubi milites suos congregatos tenebat, adversus patriam cum exercitu venit. consules cum pompeio, senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugerunt et in graeciam traiecerunt. itaque caesar, in vacuam urbem ingressus, dictatorem se fecit; inde hispanias petiit, ubi exercitus validissimos et fortissimos cum tribus pompei legatis superavit. inde regressus, in graeciam transiit ut adversus pompeium et senatum dimicaret. primo proelio victus ac fugatus est; deinde in thessalia apud pharsalum, productis utrimque ingentibus copiis, dimicaverunt. cum pugnatum esset ingenti contentione, ad postremum pompeius victus est et castra eius direpta sunt. fugatus alexandriam petiit ut a rege aegypti, cui ipse tutor a senatu datus erat, propter iuvenilem eius aetatem, in hospitium acciperetur. qui, fortunam magis quam amicitiam secutus, caput eius obtruncavit et ad caesarem misit. quo conspecto, caesar lacrimas fudisse dicitur, tanti viri sortem miseratus.
i consoli verranno immediatamente in città