검색어: peæine (세르비아어 - 마오리어)

pogledaj na zavet; jer su sve peæine zemaljske pune stanova bezakonja.
whakaaroa te kawenata; kua kiki hoki nga wahi pouri o te whenua i nga nohoanga nanakia

tada reèe isus: otvorite vrata od one peæine, i izvedite k meni onih pet careva iz peæine.
katahi ka mea a hohua, uakina te kuwaha o te ana, whakaputaina mai hoki ki ahau i te ana nga kingi tokorima na

a isus reèe: privalite veliko kamenje na vrata peæine, i namestite ljude kod nje da ih èuvaju.
na ka mea a hohua, hurihia atu etahi kohatu nunui ki te kuwaha o te ana, whakanohoia hoki etahi tangata ki reira hei tiaki i a ratou

lav lovljaše svojim laviæima dosta, i davljaše lavicama svojim, i punjaše peæine svoje lova i lože svoje grabeža.
i haehaea mai e te raiona he mea e makona ai ana kuao, notia ana e ia te kaki hei mea ma ana raiona uha, whakakiia ana e ia ona rua ki te kai, ona nohoanga hoki ki te mea i haehaea

ulazeæi u raseline kamene i u peæine kamene od straha gospodnjeg i od slave velièanstva njegovog, kad ustane da potre zemlju.
haere ai ki nga ana o nga kohatu, ki nga kapiti o nga kamaka, i te wehi ki a ihowa, i te kororia o tona nui, ina whakatika ia ki te rurerure i te whenua

i osili ruka madijanska nad izrailjem, te od straha madijanskog naèiniše sebi sinovi izrailjevi jame koje su po gorama, i peæine i ograde.
a nui atu te kaha o te ringa o miriana i to iharaira: a na miriana i hanga ai e nga tamariki a iharaira nga rua i nga maunga mo ratou, me nga ana, me nga pa taiepa

hoæe li riknuti lav u šumi, ako nema lova? hoæe li laviæ pustiti glas svoj iz peæine svoje, ako ne uhvati šta?
e hamama ranei te raiona i te ngahere i te mea kahore ana tupapaku? e tangi ranei te reo o te kuao raiona i tona kuhunga, ki te kore tetahi mea e mau i a ia

jer æe se dvorovi ostaviti, vreva gradska nestaæe; kule i stražare postaæe peæine doveka, radost divljim magarcima i paša stadima,
no te mea ka mahue te whare kingi, ka whakarerea te pa tokomaha: ko te puke me te pourewa ka waiho hei ana a ake ake, hei mea e koa ai nga kaihe mohoao, hei wahi kai ma nga kahui

a o zahodu sunèanom zapovedi isus te ih skidoše s drveta i baciše ih u peæinu, u koju se behu sakrili, i metnuše veliko kamenje na vrata peæine, koje osta onde do danas.
na i te wa o te tonga o te ra ka whakahaua e hohua kia tangohia ki raro o nga rakau, kia maka hoki ki roto ki te ana i piri ai ratou, kia whakatakotoria hoki etahi kohatu nunui ki te kuwaha o te ana; e takoto mai nei a taea noatia tenei ra

a kad to èu ilija, zakloni lice svoje plaštom i izašav stade na vratima od peæine. i gle, dodje mu glas govoreæi: Šta æeš ti tu, ilija?
a, no te rongonga o iraia ka hipokina e ia tona mata ki tona koroka, a haere ana, tu ana i te kuwaha o te ana. na ko te putanga mai o tetahi reo ki a ia, ka mea, e aha ana koe i konei, e iraia