검색어: spomen (세르비아어 - 마오리어)

i jakov uze kamen i utvrdi ga za spomen.
na ka tikina tetahi kohatu e hakopa, a whakaarahia ake e ia hei pou

nego se njima svake godine èini spomen za grehe.
i aua patunga tapu ia e hokihoki ana te mahara ki nga hara i ia tau, i ia tau

spomen pravednikov ostaje blagosloven, a ime bezbožnièko trune.
ka manaakitia te maharatanga ki te tangata tika; ka pirau ia te ingoa o te hunga kino

spomen æe njegov poginuti na zemlji, niti æe mu ime biti po ulicama.
ka ngaro atu te maharatanga ki a ia i runga i te whenua; e kore ano ia e whai ingoa i te huanui

a ti, gospode, ostaješ doveka, i spomen tvoj od kolena do kolena.
ko koe ia, e ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa

ali je strašno lice gospodnje za one koji èine zlo, da bi istrebio na zemlji spomen njihov.
e he ana te mata o ihowa ki nga kaimahi i te kino, hei hatepe i a ratou i te whenua kei maharatia

i nadjoše u ahmeti u dvoru carskom u zemlji midskoj knjigu u kojoj beše zapisan ovaj spomen.
na kua kitea ki akameta, i roto i te whare kingi i te whenua o nga meri, he pukapuka, me tetahi kupu whakamahara i tuhituhia ki roto; koia tenei

i na svaki red metni kada èistog, da bude za svaki hleb spomen, žrtva ognjena gospodu.
me maka ano hoki e koe he parakihe parakore ki runga i tetahi rarangi, i tetahi rarangi, kia ai taua mea i runga i te taro hei whakamahara, hei whakahere ahi ki a ihowa

zahvaljujem bogu kome služim od praroditelja èistom savesti, što bez prestanka imam spomen za tebe u molitvama svojim dan i noæ,
e whakawhetai ana ahau ki te atua, e mahi atu nei ahau ki a ia, he mea no oku tupuna iho i runga i te hinengaro ma, no te mea kahore e mutu toku mahara ki a koe i aku inoinga i te po, i te ao

a kamen ovaj koji utvrdih za spomen biæe dom božji; i šta mi god daš, od svega æu deseto dati tebi.
a, ko tenei kohatu i whakaturia nei e ahau hei pou, ka waiho hei whare mo te atua; a, o nga mea katoa e homai e koe ki ahau, ka hoatu e ahau ki a koe nga whakatekau

i taj æe vam dan biti za spomen, i praznovaæete ga gospodu od kolena do kolena; praznujte ga zakonom veènim.
a, hei whakamaharatanga mo koutou tenei ra; hei konei koutou tuku ai i te hakari ki a ihowa, tuku iho ki o koutou whakatupuranga; ko te ture tenei ake nei, ake nei, kia hakaritia e koutou tenei ra

kaži sinovima izrailjevim, i reci im: prvi dan sedmog meseca neka vam je odmor, spomen trubni, sabor sveti.
korero ki nga tama a iharaira, mea atu, hei te whitu o nga marama, hei te tuatahi o te marama, he hapati ma koutou, he whakamaharatanga, he whakatangihanga tetere, he huihuinga tapu

i uzevši novce za oèišæenje od sinova izrailjevih ostavi ih za potrebu u šatoru od sastanka, i biæe sinovima izrailjevim spomen pred gospodom za oèišæenje duša vaših.
na me tango e koe te moni whakamarie a nga tama a iharaira, a ka waiho mo nga mahi o te tapenakara o te whakaminenga; a hei whakamahara tena ki nga tama a iharaira ki te aroaro o ihowa, hei whakamarie mo o koutou wairua

i uzevši hleb dade hvalu, i prelomivši ga dade im govoreæi: ovo je telo moje koje se daje za vas; ovo èinite za moj spomen.
na ka mau ia ki te taro, ka mutu te whakawhetai, ka whawhati, ka hoatu e ia ki a ratou, ka mea, ko toku tinana tenei e hoatu ana mo koutou: meinga tenei hei whakamahara ki ahau

tada koji se boje gospoda govoriše jedan drugom, i pogleda gospod, i èu, i napisa se knjiga za spomen pred njim za one koji se boje gospoda i misle o imenu njegovom.
na, ko te hunga i wehi i a ihowa, kei te korerorero ratou ki tona hoa, ki tona hoa; a ka tahuri a ihowa, ka whakarongo, na ka tuhituhia he pukapuka whakamahara ki tona aroaro mo te hunga i wehi ki a ihowa, i whakaaro hoki ki tona ingoa

tako i èašu, po veèeri, govoreæi: ova je èaša novi zavet u mojoj krvi; ovo èinite, kad god pijete, meni za spomen.
me te kapu ano i te mutunga o te hapa, me tana mea ano, ko te kawenata hou tenei kapu i runga i oku toto: meinga tenei i nga inumanga katoa hei whakamahara ki ahau

recite im: jer se voda u jordanu rastupi pred kovèegom zaveta gospodnjeg, kad prelažaše preko jordana, rastupi se voda u jordanu, i ovo je kamenje spomen sinovima izrailjevim doveka.
katahi koutou ka mea atu ki a ratou, no te motuhanga i nga wai o horano i mua i te aaka o te kawenata a ihowa; i tona whitinga mai i horano i motuhia nga wai o horano: a ko enei kohatu hei whakamahara mo nga tama a iharaira a ake ake

i iza vrata i iza dovrataka meæeš spomen svoj; odstupivši od mene otkrivaš se, i izašavši gore širiš odar svoj, ugovaraš s njima, mila ti je postelja njihova, gde ugledaš mesto.
kua oti ano tou whakamahara te whakatu e koe ki tua i te tatau, i nga pou: kua hura hoki koe i a koe ki tetahi atu, ehara i ahau, kua piki ki runga; kei te whakanui i tou takotoranga, whakaritea ana e koe he kawenata ki a ratou; i matenuitia ano e koe to ratou takotoranga i te wahi i kite ai koe

i opet reèe bog mojsiju: ovako kaži sinovima izrailjevim: gospod bog otaca vaših, bog avramov, bog isakov i bog jakovljev, posla me k vama; to je ime moje doveka, i to je spomen moj od kolena na koleno.
a ka mea ano te atua ki a mohi, kia penei atu koe ki nga tama a iharaira, na ihowa, na te atua o o koutou matua, na te atua o aperahama, na te atua o ihaka, na te atua hoki o hakopa, i tono mai ahau ki a koutou; ko toku ingoa tenei ake ake, ko t oku whakamaharatanga hoki tenei ki nga whakapaparanga katoa