검색어: hilabihang (세부아노어 - 타갈로그어)

ug siya migowa ug mihilak sa hilabihang kasakit.
at siya'y lumabas, at nanangis ng kapaitpaitan.

kay diha sa hilabihan nga kaalam anaa ang hilabihang kasakit; ug kadtong nagapadugang sa kahibalo nagapadugang sa kasubo.
sapagka't sa maraming karunungan at maraming kapanglawan: at siyang nananagana sa kaalaman ay nananagana sa kapanglawan.

busa kinahanglan nga karon inyo na siyang pasayloon ug pagalipayon, kay tingali unya dag-on siya sa hilabihang kaguol.
upang bagkus ninyong patawarin siya at aliwin siya, baka sa anomang paraan ay madaig ang gayon ng kaniyang malabis na kalumbayan.

ug ang iyang mga sapot migilak sa hilabihang kaputi nga labaw pa sa kaputi gumikan sa bisan unsa nga pagladlad nga himoon dinhi sa yuta.
at ang kaniyang mga damit ay nangagningning, na nagsiputing maigi, na ano pa't sinomang magpapaputi sa lupa ay hindi makapagpapaputi ng gayon.

ug kini nakahatag kanako sa hilabihang kapungot: busa akong gipanalibay sa gawas ang tanang mga butang sa balay ni tobias gikan sa lawak.
at ikinamanglaw kong mainam: kaya't aking inihagis ang lahat na kasangkapan ni tobias sa labas ng silid.

busa mao kana ang pagabuhaton sa beth-el kaninyo tungod sa inyong hilabihang pagkadautan: sa pagbanagbanag sa kabuntagon ang hari sa israel sa hingpit pagpaputlon.
gayon ang gagawin ng beth-el sa inyo dahil sa inyong malaking kasamaan: sa pagbubukang liwayway, ang hari ng israel ay lubos na mahihiwalay.

si ephraim nakahagit kanako sa kasuko sa hilabihang kapait: busa ang iyang dugo nga giula mahabilin diha kaniya, ug ang iyang pagkatalamayon igabalik sa iyang ginoo kaniya.
ang ephraim ay namungkahi ng di kawasang galit: kaya't ang kaniyang dugo ay maiiwan sa kaniya, at ibabalik ng kaniyang panginoon sa kaniya ang kakutyaan sa kaniya.

dili mo ako ibutang uban sa mga dautan, ug uban sa mga nagabuhat ug hilabihang kadautan: nga nagasulti ug pakigdait sa ilang isigkatawo, apan ang pagkadautan anaa sa mga kasingkasing nila.
huwag mo akong agawin na kasama ng mga masama, at ng mga manggagawa ng kasamaan; na nangagsasalita ng kapayapaan sa kanilang mga kapuwa, nguni't kasamaan ay nasa kanilang mga puso.

apan ang adlaw sa ginoo moabut sama sa usa ka kawatan, ug unya ang mga langit mawagtang uban sa dakung dinagook, ug ang mga kasugdanan sa kalibutan mangatunaw sa hilabihang kainit, ug pagasunogon ang yuta ug ang mga buhat nga ania niini.
datapuwa't darating ang araw ng panginoon na gaya ng magnanakaw; na ang sangkalangitan sa araw na iyan ay mapaparam na kasabay ng malaking ugong, at ang mga bagay sa langit ay mapupugnaw sa matinding init, at ang lupa at ang mga gawang nasa lupa ay pawang masusunog.

ug si pedro nahinumdom sa giingon ni jesus, "sa dili pa motogaok ang manok, igalimod mo ako sa makatulo." ug siya migowa ug mihilak sa hilabihang kasakit.
at naalaala ni pedro ang salitang sinabi ni jesus, bago tumilaok ang manok, ay ikakaila mo akong makaitlo. at siya'y lumabas at nanangis na mainam.

apan si marta nagkalibuglibog sa hilabihang pag-amoma; ug siya miduol kang jesus ug miingon kaniya, "ginoo, wala ba ikaw magkabana nga gipasagdan man lamang niining akong igsoon nga mag-inusara ako sa pag-amoma? busa, ingna siya aron motabang kanako."
nguni't si marta ay naliligalig sa maraming paglilingkod; at siya'y lumapit sa kaniya, at sinabi, panginoon, wala bagang anoman sa iyo, na pabayaan ako ng aking kapatid na babae na maglingkod na magisa? iutos mo nga sa kaniya na ako'y tulungan niya.