검색어: kaalam (세부아노어 - 타갈로그어)

kaalam
maaliwalas

tawo gigasahan sa kaalam
ang tao gitugyan sa dios

tama gid kaalam grave d gid malabawan
tama gid kaalam grave d gid malabawan

apan ang kaalam ginamatarung baya sa tanang mga manggialamon."
at ang karunungan ay pinatotohanan ng lahat ng kaniyang mga anak.

walay kaalam ni pagsabut ni tambag batok kang jehova.
walang karunungan, o kaunawaan man, o payo man laban sa panginoon.

kang kinsa natago ang tanang bahandi sa kaalam ug kahibalo.
na siyang kinatataguan ng lahat ng mga kayamanan ng karunungan at ng kaalaman.

tungod kay gikuhaan siya sa dios ug kaalam, ni gihatagan siya ug salabutan.
sapagka't binawian siya ng dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.

ang baba sa matarung magabunga ug kaalam; apan ang dila nga masukihon pagaputlon.
ang bibig ng matuwid ay nagbibigay ng karunungan: nguni't ang magdarayang dila ay ihihiwalay.

si job mosulti sa walay hibangkaagan, ug ang iyang mga pulong walay kaalam.
si job ay nagsasalita ng walang kaalaman. at ang kaniyang mga salita ay walang karunungan.

kong dili, magpatalinghug ka kanako: humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.
kung hindi, dinggin mo ako: tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.

apan asa ba ang kaalam igkita? ug hain ba ang pinuy-anan sa salabutan?
nguni't saan masusumpungan ang karunungan? at saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

manners before knowledge kay indi basehan ang gina padayaw mo nga kaalam kung bastos kaman batasan��
manners before knowledge kay indi basehan ang gina padayaw mo nga kaalam kung bastos kaman batasan��

ako miingon: ang mga adlaw maoy mosaysay, ug ang gidaghanon sa mga tubig motudlo sa kaalam.
aking sinabi, ang mga kaarawan ang mangagsasalita, at ang karamihan ng mga taon ay mangagtuturo ng karunungan.

ang kaalam sa buotan mao ang pagsabut sa iyang dalan; apan ang binuang sa mga buangbuang mao ang paglimbong.
ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.

ako nagtudlo kanimo sa dalan sa kaalam; ako nagmando kanimo sa mga alagianan sa katul-iran.
aking itinuro ka sa daan ng karunungan; aking pinatnubayan ka sa landas ng katuwiran.

ang binuang maoy kalipay niadtong walay kaalam; apan ang tawo nga masinabuton nagatul-id sa iyang paglakaw.
ang kamangmangan ay kagalakan sa walang bait: nguni't pinatutuwid ng maalam ang kaniyang lakad.

aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.

ako nga kaalam naghimo sa kabuotan nga maoy akong puloyanan. ug nagapangita sa kahibalo ug sa pagpili-sa-maayo.
akong karunungan ay tumatahan sa kabaitan, at aking nasusumpungan ang kaalaman at gunita.

maoy usa ka lingaw-lingaw sa usa ka buang ang pagbuhat ug kadautan; ug maingon niini ang kaalam alang sa usa ka tawo nga masinabuton,
isang paglilibang sa mangmang ang paggawa ng kasamaan: at gayon ang karunungan sa taong naguunawa.

batoni ang kaalam, batoni ang pagsabut; ayaw hikalimti, ni pag-ayran mo ang mga pulong nga gikan sa akong baba;
magtamo ka ng karunungan, magtamo ka ng kaunawaan; huwag mong kalimutan, ni humiwalay man sa mga salita ng aking bibig: