검색어: wag mo ipagdamot ang mga bagay na hindi sayo (세부아노어 - 타갈로그어)

kun kabalo kalang kung ano nabatyagan ko kung ginahimo mo ang mga bagay nga hindi mo dapat himuon nagsalig ko simo mong dako ang salig ko pero wala nagbinutig ka sakon kada binutig mo kabalo ka kun ano na kasakit sakon? diba wala kay tungod kabalo ka kun pano moko makwa sa paghatag mo sang pasensya tas hindi mo na pagliwaton t ako man nga gaga pati pati man ko wala ka kabatyag sang gina batyag ko tane man bala magsulod mana sa pinsar mo nga ay kaluoy man lang siya hindi konani paghimuon siya kay hindi yani deserve ay ambot nalang kung ano man matabo saton t matabo e pero wala koya nagkulang simo tandaan mona tane mapaminsaran mo kun ano ka sakit sakon nga magbinutig ka tas magstorya ka sakon du wala lang
kun kabalo kalang kung ano nabatyagan ko kung ginahimo mo ang mga bagay nga hindi mo dapat himuon nagsalig ko simo mong dako ang salig ko pero wala nagbinutig ka sakon kada binutig mo kabalo ka kun ano na kasakit sakon? diba wala kay tungod kabalo ka kun pano moko makwa sa paghatag mo sang pasensya tas hindi mo na pagliwaton t ako man nga gaga pati pati man ko wala ka kabatyag sang gina batyag ko tane man bala magsulod mana sa pinsar mo nga ay kaluoy man lang siya hindi konani paghimuon siya kay hindi yani deserve ay ambot nalang kung ano man matabo saton t matabo e pero wala koya nagkulang simo tandaan mona tane mapaminsaran mo kun ano ka sakit sakon nga magbinutig ka tas magstorya ka sakon du wala lang

ako po si mary joy g. ravelo ng grade 11 stem-2 labing pitong gulang na nakatira sa tabon 3 kawit, cavite. ako po po ang bunso sa aming mag kakapatid at balak ko pong tahakin ang nursing sa kolehiyo. kung pag uusapan naman po natin ang isang pangyayari na hindi ko makakalimutan, ito ay noong umalis kami sa permanente naming tirahan upang lumayo sa aking mga kamag anak at kailangang iwan ang isang aso na tinuring kong parang isang tunay na kapatid sa kadahilanang hindi siya maaaring isama ng aking pamilya. dumating ang mga araw na hindi kami nag kikita at umabot sa puntong labis siyang nagkasakit. dahil dito ay nanghina siya at nagresulta ng kanyang pagkamatay. sobra akong nalungkot dahil kahit sa huling hininga niya ay hindi manlang ako ang kasama niya upang gumaan ang kanyang pamamaalam. masakit mang alalahanin ngunit isa ito sa nag patatag sa'kin upang magpatuloy sa aking buhay at tahakin ang daan na pinangarap ko kahit wala na ang isa sa aking inspirasyon.
ako po si mary joy g. ravelo ng grade 11 stem 2 labing pitong gulang na nakatira sa tabon 3 kawit, cavite. ako po po ang bunso sa aming mag kakapatid at balak ko pong tahakin ang nursing sa kolehiyo. kung pag uusapan naman po natin ang isang pangyayari na hindi ko makakalimutan, ito ay noong umalis kami sa permanente naming tirahan upang lumayo sa aking mga kamag anak at kailangang iwan ang isang aso na tinuring kong parang isang tunay na kapatid sa kadahilanang hindi siya maaaring isama ng akin