검색어: abandonado (스페인어 - 타갈로그어)

컴퓨터 번역

인적 번역의 예문에서 번역 방법 학습 시도.

Spanish

Tagalog

정보

Spanish

abandonado

Tagalog

 

부터: 기계 번역
더 나은 번역 제안
품질:

인적 기여

전문 번역가, 번역 회사, 웹 페이지 및 자유롭게 사용할 수 있는 번역 저장소 등을 활용합니다.

번역 추가

스페인어

타갈로그어

정보

스페인어

se sentía totalmente abandonado.

타갈로그어

pakiramdam niya ay naiwan siya.

마지막 업데이트: 2016-02-24
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

estando bajo juicio por haber abandonado su primer compromiso

타갈로그어

na nagkakaroon ng kahatulan, sapagka't itinakuwil nila ang unang pananampalataya.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

casi me han eliminado de la tierra, pero yo no he abandonado tus ordenanzas

타갈로그어

kanilang tinunaw ako halos sa ibabaw ng lupa; nguni't hindi ko pinabayaan ang mga tuntunin mo.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

las riquezas atraen muchos amigos, pero el pobre es abandonado por su prójimo

타갈로그어

ang kayamanan ay nagdadagdag ng maraming kaibigan: nguni't ang dukha ay hiwalay sa kaniyang kaibigan.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

pero sion dijo: "jehovah me ha abandonado; el señor se ha olvidado de mí.

타갈로그어

nguni't sinabi ng sion, pinabayaan ako ni jehova, at nilimot ako ng panginoon.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

he abandonado mi casa, he desamparado mi heredad, he entregado lo que amaba mi alma en mano de sus enemigos

타갈로그어

aking pinabayaan ang aking bahay, aking itinakuwil ang aking mana; aking ibinigay ang giliw na sinta ng aking kaluluwa sa kamay ng kaniyang mga kaaway.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

actualmente, se encuentra en paradero oculto, mientras que sus padres han abandonado siria para garantizar su seguridad.

타갈로그어

sa ngayon siya ay nagtatago sa isang lihim na lugar, at nilisan na rin ng kanyang mga magulang ang bansa para na rin sa kanilang kaligtasan.

마지막 업데이트: 2016-02-24
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

diciendo: "dios lo ha abandonado. perseguidlo y capturadlo, porque no hay quien lo libre.

타갈로그어

na nangagsasabi, pinabayaan siya ng dios: iyong habulin at hulihin siya; sapagka't walang magligtas.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

"pero ahora, oh dios nuestro, ¿qué diremos después de esto? porque hemos abandonado tus mandamiento

타갈로그어

at ngayon, oh aming dios, ano ang aming sasabihin pagkatapos nito? sapagka't aming pinabayaan ang iyong mga utos.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

pécaj hijo de remalías mató en judá a 120.000 en un solo día, todos hombres valientes, porque habían abandonado a jehovah, dios de sus padres

타갈로그어

sapagka't si peca na anak ni remalias ay pumatay sa juda ng isang daan at dalawangpung libo sa isang araw, silang lahat ay mga matapang na lalake; sapagka't kanilang pinabayaan ang panginoon, ang dios ng kanilang mga magulang.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

no habéis abandonado a vuestros hermanos en este largo tiempo, hasta el día de hoy; sino que habéis guardado los mandamientos que jehovah vuestro dios os ha encomendado

타갈로그어

hindi ninyo iniwan ang inyong mga kapatid na malaong panahon hanggang sa araw na ito, kundi inyong iningatan ang bilin na utos ng panginoon ninyong dios.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

centrándose en este mismo fenómeno social, cylixe comparte su trabajo sobre la torre de david, un edificio abandonado donde un número importante de personas ha hecho sus casas.

타갈로그어

ipinapakita naman sa "transgresiones" (pagsuway), isang maikling pelikula, ang patuloy na pagbabago ng lugar dahil sa mga taong napapadpad sa siyudad.

마지막 업데이트: 2016-02-24
사용 빈도: 1
품질:

경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

situada en lo alto de eski orhanlı, un pueblo de montaña abandonado cercano a la ciudad de seferihisar, doğa okulu, o la escuela de la naturaleza, no es una escuela corriente.

타갈로그어

matatagpuan sa mataas na bulubundukin ng eski orhanlı, isang abandonadong pamayanan sa bundok malapit sa bayan ng seferihisar, ang doğa okulu, o paaralan ng kalikasan, ay hindi isang karaniwang paaralan.

마지막 업데이트: 2016-02-24
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

así se rebeló edom contra el dominio de judá, hasta el día de hoy. por aquel tiempo, también libna se rebeló contra su dominio, porque él había abandonado a jehovah, dios de sus padres

타갈로그어

sa gayo'y nanghimagsik ang edom na mula sa kapangyarihan ng juda, hanggang sa araw na ito: nang magkagayo'y nanghimagsik ang libna nang panahong yaon na mula sa kaniyang kapangyarihan: sapagka't kaniyang pinabayaan ang panginoon, ang dios ng kaniyang mga magulang.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

"jehovah enviará contra ti maldición, turbación y reprensión en todo lo que emprenda tu mano, hasta que seas destruido y perezcas rápidamente a causa de la maldad de tus hechos, por los cuales me habrás abandonado

타갈로그어

ibubugso ng panginoon sa iyo ang sumpa, ang kalituhan, at ang saway, sa lahat ng pagpapatungan ng iyong kamay na iyong gagawin, hanggang sa ikaw ay mabuwal, at hanggang sa ikaw ay malipol na madali; dahil sa kasamaan ng iyong mga gawa, na sa gayo'y pinabayaan mo ako.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

oh jehovah, esperanza de israel, todos los que te abandonan serán avergonzados, y los que se apartan de ti serán inscritos en el polvo; porque han abandonado a jehovah, la fuente de aguas vivas.

타갈로그어

oh panginoon, na pagasa ng israel, lahat na nagpapabaya sa iyo ay mapapahiya. silang nagsisihiwalay sa akin ay masusulat sa lupa, sapagka't kanilang pinabayaan ang panginoon, na bukal ng buhay na tubig.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

스페인어

cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor planté mi choza humilde bajo arboleda amena, buscando de los bosques en la quietud serena reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor. su techo es frágil su suelo débil cana, sus vigas y columnas maderas sin labrar; nada vale, por cierto, mi rústica cabaña; mas duerme en el regazo de la eterna montaña, y la canta y la arrulla noche y días el mar. un afluente arroyuelo, que de la selva umbria desciende entre peñascos, la baña con amor, y un chorro le regala por tosca cañería que en la cálida noche es canto y melodía y néctar cristalino del día en el calor. si el cielo esta sereno, mansa corre la fuente, su cítara invisible tañedo sin cesar; pero vienen las lluvias, e impetuoso torrente peñas y abismos salta, ronco, espumante, hirviente, y se arroja rugiendo frenético hacia el mar. del perro los ladridos, de las aves trino del kalao la voz ronca solas se oyen alli, no hay hombre vanidoso ni importuno vecino que se imponga a mi mente, ni estorbo mi camino; solo tengo las selvas y el mar cerca de mí. el mar, el mar es todo! su masa soberana los átomos me trae de mundos que lejos son; me alienta su sonrisa de límpida mañana, y cuando por la tarde mi fe resulta vana encuentra en sus tristezas un eco el corazón. de noche es un arcano! ... su diáfano elemento se cubre de millares, y millares de luz; la brisa vaga fresca, reluce el firmamento, las olas en suspiros cuentan al manso viento historias que se pierden del tiempo en el capiz. dizque cuentan del mundo la primera alborada, del sol el primer beso que su seno encendió, cuando miles de seres surgieron de la nada, y el abismo poblaron y la cima encumbrada y doquiera su beso facundante estampó. mas cuando en noche oscura los vientos enfurecen y las inquietas alas comienzan a agitar, crusan en aire gritos que el ánimo estremecen , coros, voces que rezan, lamentos que parecen exhalar los que un tiempo se hundieron en el mar. entonces repercuten los montes de la altura, los árboles se agitan de confín a confín; aullan los ganados, retumba la espesura, sus espíritus dicen que van a la llanura llamadas por los muertos a fúnebre festín. silva, silva la noche, confusa, aterradora; verdes, azules llamas en el mar vense arder; mas la calma renace con la próxima aurora y pronto una atrevida barquilla pescadora las fatigadas alas comienza a recorrer. asi pasan los días en mi oscuro retiro, desterrado del mundo donde tiempo viví, de mi rara fortuna la providencia admiro: quijarro abandonado que al musgo solo aspiro para ocultar a todos el mundo que tengo en mí! vivo con los recuerdos de los que yo he amado y oigo de vez en cuando sus nombres pronunciar: unos estan ya muertos, otros me han abandonado; ¿mas que importa? ... yo vivo pensando en lo pasado y lo pasado nadie me puede arrebatar. el es mi fiel amigo que nunca me desdora que siempre alienta el alma cuando triste la ve, que en mis noches de insomnio conmigo vela y ora conmigo, y en mi destierro y en mi cabaña mora, y cuando todos dudan solo él me infunde fe. yo la tengo, y yo espero que ha de brillar un día en que venza la idea a la fuerza brutal, que después de la lucha y la lente agonía, otra voz mas sonora y mas feliz que la mía sabrá cantar entonces el cántico truinfal. veo brillar el cielo tan puro y refulgente como cuando forjaba mi primera ilusión, el mismo soplo siento besar mi mustia frente, el mismo que encendía mi entusiasmo ferviente y hacía hervir la sangre del joven corazón. yo respiro la brisa que acaso haya pasado por los campos y ríos de mi pueblo natal; acaso me devuelva lo que antes le he confiado los besos y suspiros de un ser idolatrado, las dulces confidencias de un amor virginal! al ver la misma luna, cual antes argentada, la antigua melancolía siento en mi renancer; despiertan mil recuerdos de amor y fe jurada ... un patio, una azotea, la playa, un enramada, silencios y suspiros, rubores de placer ... mariposa sedienta de la luz y de colores, sonando en otros cielos y en más vasto pensil, dejé, jóven apenas, mi patria y mis amores, y errante por doquiera sin dudas, sin temores, gasté en tierras extrañas de mi vida de abril. y despues, cuando quise, golondrina causada, al nido de mis padres y de mi amor volver, rugió fiera de pronto violenta turbonada: vense rotas mis alas, desecha la morada, la fe vendida a otros y ruinas por doquier. lanzado a una pana de la patria que adora, el porvenir destruído, sin hogar, sin salud, de toda mi existencia el único tesoro, creencias de una sana, sincera juventud. ya no sóis como antes, llenas de fuego y vida brindando mil coronas a la inmortalidad; algo serias os hallo; mas nuestra faz querida si ya es tan sincera, si esta descolorida en cambio lleva el sello de la fidelidad. me ofrecéis, oh ilusiones! la copa del consuelo, y mis jovenes años a despertar venís: gracias a ti, tormenta; gracias, vientos del cielo, que a buena hora supísteis cortar mi incierto vuelo, para abatirme al suelo de mi natal país. cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor, hallé en mi patria asilo bajo arboleda amena, y en sus umbrosos bosques, tranquilidad serena, reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor.

타갈로그어

pagretiro ko

마지막 업데이트: 2020-09-19
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

인적 기여로
7,788,065,980 더 나은 번역을 얻을 수 있습니다

사용자가 도움을 필요로 합니다:



당사는 사용자 경험을 향상시키기 위해 쿠키를 사용합니다. 귀하께서 본 사이트를 계속 방문하시는 것은 당사의 쿠키 사용에 동의하시는 것으로 간주됩니다. 자세히 보기. 확인