검색어: azotea (스페인어 - 타갈로그어)

인적 기여

전문 번역가, 번역 회사, 웹 페이지 및 자유롭게 사용할 수 있는 번역 저장소 등을 활용합니다.

번역 추가

스페인어

타갈로그어

정보

스페인어

azotea

타갈로그어

palikuran

마지막 업데이트: 2021-12-01
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

meaning of azotea

타갈로그어

kahulugan ng bubong

마지막 업데이트: 2016-11-13
사용 빈도: 3
품질:

추천인: 익명

스페인어

el que esté en la azotea no descienda para sacar algo de su casa

타갈로그어

ang nasa bubungan ay huwag bumaba upang maglabas ng mga bagay sa loob ng kaniyang bahay:

마지막 업데이트: 2013-12-07
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

el que esté en la azotea no descienda ni entre para sacar algo de su casa

타갈로그어

at ang nasa bubungan ay huwag bumaba, ni pumasok, upang maglabas ng anoman sa kaniyang bahay:

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

mejor es vivir en un rincón de la azotea que compartir una casa con una mujer rencillosa

타갈로그어

lalong maigi ang tumahan sa sulok ng bubungan, kay sa palatalong babae sa maluwang na bahay.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

y cuando habían descendido del lugar alto a la ciudad, él habló con saúl en la azotea

타갈로그어

at nang sila'y makalusong sa bayan mula sa mataas na dako, siya'y nakipagpulong kay saul sa bubungan ng bahay.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

antes de que ellos se acostasen, ella subió a la azotea, donde estaban, y les dijo

타갈로그어

at bago sila nahiga, ay sinampa niya sila sa bubungan.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

pero ella los había hecho subir a la azotea y los había escondido entre unos manojos de lino que tenía ordenados sobre la azotea

타갈로그어

nguni't kaniyang isinampa sila sa bubungan, at ikinubli sa mga puno ng lino, na kaniyang inilagay na maayos sa bubungan.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

entonces instalaron una tienda para absalón sobre la azotea, y él se unió a las concubinas de su padre a la vista de todo israel

타갈로그어

sa gayo'y kanilang ipinagladlad si absalom ng isang tolda sa bubungan ng bahay; at sinipingan ni absalom ang mga babae ng kaniyang ama sa paningin ng buong israel.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

consideró esencial para ourplanet tv reproducir los movimientos en vivo de los ciudadanos que participan en manifestaciones históricas y pidió una orden judicial para conseguir acceder hasta la azotea.

타갈로그어

noong hulyo 27, nagdesisyon ang tokyo high court na hindi bigyan ng pahintulot ang mamamahayag, kaya't umapela naman ito sa pangasiwaan ng press hall.

마지막 업데이트: 2016-02-24
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

al día siguiente, mientras ellos iban viajando por el camino y llegaban cerca de la ciudad, pedro subió a la azotea para orar, como a la sexta hora

타갈로그어

nang kinabukasan nga samantalang sila'y patuloy sa kanilang paglalakad, at nang malapit na sa bayan, si pedro ay umakyat sa ibabaw ng bahay upang manalangin, nang may oras na ikaanim;

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

david estaba sentado entre las dos puertas. el centinela fue a la azotea de la puerta de la muralla, y alzando los ojos miró, y he allí un hombre que corría solo

타갈로그어

si david nga ay nakaupo sa pagitan ng dalawang pintuang-bayan: at ang bantay ay sumampa sa ibabaw ng pintuang-bayan, sa kuta, at itinanaw ang kaniyang mga mata, at tumingin, at narito, isang lalake ay tumatakbong nagiisa.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

"cuando construyas una casa nueva, haz un parapeto a tu azotea, para que no traigas culpa de sangre a tu casa, si alguien se cayera de ella

타갈로그어

pagka ikaw ay magtatayo ng isang bagong bahay, ay igagawa mo nga ng isang halang ang iyong bubungan, upang huwag kang magtaglay ng sala ng dugo sa iyong bahay, kung ang sinomang tao ay mahulog mula roon.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명
경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

스페인어

en medio de aquella ciudad había una torre fortificada en la cual se refugiaron todos los hombres y las mujeres, con todos los señores de la ciudad. cerraron tras sí las puertas, y subieron a la azotea de la torre

타갈로그어

nguni't may isang matibay na moog sa loob ng bayan, at doo'y nagsitakas ang lahat na lalake at babae at ang lahat na nasa bayan, at sinarhan, at nagsisampa sa bubungan ng moog.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

también demolió los altares que los reyes de judá habían hecho, que estaban en la azotea de la sala de acaz, y los altares que manasés había hecho en los dos atrios de la casa de jehovah. los destrozó allí y arrojó su polvo en el arroyo de quedrón

타갈로그어

at ang mga dambana na nangasa bubungan ng silid sa itaas ni achaz, na ginawa ng mga hari sa juda, at ang mga dambana na ginawa ni manases sa dalawang looban ng bahay ng panginoon ay ipinagbabagsak ng hari, at pinaggigiba mula roon, at inihagis ang alabok ng mga yaon sa batis ng cedron.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

entonces el pueblo salió y las trajo. cada persona hizo cabañas para sí sobre su azotea, en sus patios, en los atrios de la casa de dios, en la plaza de la puerta de las aguas y en la plaza de la puerta de efraín

타갈로그어

sa gayo'y lumabas ang bayan, at nangagdala sila, at nagsigawa ng mga balag, bawa't isa'y sa bubungan ng kaniyang bahay, at sa kanilang mga looban, at sa mga looban ng bahay ng dios, at sa luwal na dako ng pintuang-bayan ng tubig, at sa luwal na dako ng pintuang-bayan ng ephraim.

마지막 업데이트: 2012-05-06
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

스페인어

cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor planté mi choza humilde bajo arboleda amena, buscando de los bosques en la quietud serena reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor. su techo es frágil su suelo débil cana, sus vigas y columnas maderas sin labrar; nada vale, por cierto, mi rústica cabaña; mas duerme en el regazo de la eterna montaña, y la canta y la arrulla noche y días el mar. un afluente arroyuelo, que de la selva umbria desciende entre peñascos, la baña con amor, y un chorro le regala por tosca cañería que en la cálida noche es canto y melodía y néctar cristalino del día en el calor. si el cielo esta sereno, mansa corre la fuente, su cítara invisible tañedo sin cesar; pero vienen las lluvias, e impetuoso torrente peñas y abismos salta, ronco, espumante, hirviente, y se arroja rugiendo frenético hacia el mar. del perro los ladridos, de las aves trino del kalao la voz ronca solas se oyen alli, no hay hombre vanidoso ni importuno vecino que se imponga a mi mente, ni estorbo mi camino; solo tengo las selvas y el mar cerca de mí. el mar, el mar es todo! su masa soberana los átomos me trae de mundos que lejos son; me alienta su sonrisa de límpida mañana, y cuando por la tarde mi fe resulta vana encuentra en sus tristezas un eco el corazón. de noche es un arcano! ... su diáfano elemento se cubre de millares, y millares de luz; la brisa vaga fresca, reluce el firmamento, las olas en suspiros cuentan al manso viento historias que se pierden del tiempo en el capiz. dizque cuentan del mundo la primera alborada, del sol el primer beso que su seno encendió, cuando miles de seres surgieron de la nada, y el abismo poblaron y la cima encumbrada y doquiera su beso facundante estampó. mas cuando en noche oscura los vientos enfurecen y las inquietas alas comienzan a agitar, crusan en aire gritos que el ánimo estremecen , coros, voces que rezan, lamentos que parecen exhalar los que un tiempo se hundieron en el mar. entonces repercuten los montes de la altura, los árboles se agitan de confín a confín; aullan los ganados, retumba la espesura, sus espíritus dicen que van a la llanura llamadas por los muertos a fúnebre festín. silva, silva la noche, confusa, aterradora; verdes, azules llamas en el mar vense arder; mas la calma renace con la próxima aurora y pronto una atrevida barquilla pescadora las fatigadas alas comienza a recorrer. asi pasan los días en mi oscuro retiro, desterrado del mundo donde tiempo viví, de mi rara fortuna la providencia admiro: quijarro abandonado que al musgo solo aspiro para ocultar a todos el mundo que tengo en mí! vivo con los recuerdos de los que yo he amado y oigo de vez en cuando sus nombres pronunciar: unos estan ya muertos, otros me han abandonado; ¿mas que importa? ... yo vivo pensando en lo pasado y lo pasado nadie me puede arrebatar. el es mi fiel amigo que nunca me desdora que siempre alienta el alma cuando triste la ve, que en mis noches de insomnio conmigo vela y ora conmigo, y en mi destierro y en mi cabaña mora, y cuando todos dudan solo él me infunde fe. yo la tengo, y yo espero que ha de brillar un día en que venza la idea a la fuerza brutal, que después de la lucha y la lente agonía, otra voz mas sonora y mas feliz que la mía sabrá cantar entonces el cántico truinfal. veo brillar el cielo tan puro y refulgente como cuando forjaba mi primera ilusión, el mismo soplo siento besar mi mustia frente, el mismo que encendía mi entusiasmo ferviente y hacía hervir la sangre del joven corazón. yo respiro la brisa que acaso haya pasado por los campos y ríos de mi pueblo natal; acaso me devuelva lo que antes le he confiado los besos y suspiros de un ser idolatrado, las dulces confidencias de un amor virginal! al ver la misma luna, cual antes argentada, la antigua melancolía siento en mi renancer; despiertan mil recuerdos de amor y fe jurada ... un patio, una azotea, la playa, un enramada, silencios y suspiros, rubores de placer ... mariposa sedienta de la luz y de colores, sonando en otros cielos y en más vasto pensil, dejé, jóven apenas, mi patria y mis amores, y errante por doquiera sin dudas, sin temores, gasté en tierras extrañas de mi vida de abril. y despues, cuando quise, golondrina causada, al nido de mis padres y de mi amor volver, rugió fiera de pronto violenta turbonada: vense rotas mis alas, desecha la morada, la fe vendida a otros y ruinas por doquier. lanzado a una pana de la patria que adora, el porvenir destruído, sin hogar, sin salud, de toda mi existencia el único tesoro, creencias de una sana, sincera juventud. ya no sóis como antes, llenas de fuego y vida brindando mil coronas a la inmortalidad; algo serias os hallo; mas nuestra faz querida si ya es tan sincera, si esta descolorida en cambio lleva el sello de la fidelidad. me ofrecéis, oh ilusiones! la copa del consuelo, y mis jovenes años a despertar venís: gracias a ti, tormenta; gracias, vientos del cielo, que a buena hora supísteis cortar mi incierto vuelo, para abatirme al suelo de mi natal país. cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor, hallé en mi patria asilo bajo arboleda amena, y en sus umbrosos bosques, tranquilidad serena, reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor.

타갈로그어

pagretiro ko

마지막 업데이트: 2020-09-19
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

인적 기여로
7,748,011,891 더 나은 번역을 얻을 수 있습니다

사용자가 도움을 필요로 합니다:



당사는 사용자 경험을 향상시키기 위해 쿠키를 사용합니다. 귀하께서 본 사이트를 계속 방문하시는 것은 당사의 쿠키 사용에 동의하시는 것으로 간주됩니다. 자세히 보기. 확인