검색어: lofsang (아프리칸스어 - 덴마크어)

besing die eer van sy naam, maak heerlik sy lofsang!
lovsyng hans navns Ære, syng ham en herlig lovsang,

en toe hulle die lofsang gesing het, het hulle uitgegaan na die olyfberg.
og da de havde sunget lovsangen, gik de ud til oliebjerget

en nadat hulle die lofsang gesing het, het hulle uitgegaan na die olyfberg.
og da de havde sunget lovsangen, gik de ud til oliebjerget.

aan u kom 'n lofsang toe, o god, in sion, en aan u moet die gelofte betaal word.
lovsang tilkommer dig på zion,o gud, dig indfrier man løfter, du, som hører bønner;

want in die dae van dawid en asaf, van die voortyd af, lê die oorsprong van die sangers en leiers van die lofsang en die danksegging aan god.
thi allerede på davids tid var asaf leder for sangerne og for lov- og takkesangene til gud.

en hy het 'n nuwe lied in my mond gegee, 'n lofsang tot eer van onse god. baie sal dit sien en vrees en op die here vertrou.
en ny sang lagde han i min mund, en lovsang til vor gud. mange skal se det og frygte og stole på herren.

daarop gee koning jehiskía en die owerstes aan die leviete bevel om die here te prys met die woorde van dawid en van asaf, die siener; en hulle het met blydskap die lofsang aangehef en gebuig en aanbid.
derpå bød kong ezekias og Øversterne leviterne at lovsynge herren med davids og seeren asafs ord; og de sang lovsangen med jubel og bøjede sig og tilbad.

en op die oomblik toe hulle die gejubel en die lofsang aanhef, het die here 'n hinderlaag opgestel teen die kinders van ammon, moab en die mense van die gebergte seïr wat teen juda gekom het, sodat hulle verslaan is.
og i samme stund de begyndte med jubelråb og lovsang, lod herren et baghold komme over ammoniterne, moabiterne og dem fra se'irs bjerge, der rykkede frem mod juda, så de blev slået.

en mattánja, die seun van miga, die seun van sabdi, die seun van asaf, leier van die lofsang, wat die loof hom aanhef by die gebed; en bakbúkja, die tweede in rang onder sy broers; en abda, die seun van sámmua, die seun van galal, die seun van jedútun.
og mattanja, en søn af mika, en søn af zabdi, en søn af asaf, lederen af lovsangen, der ved bønnen istemte ordene lov herren! og bakbukja, den næstøverste af hans brødre, og abda, en søn af sjammua, en søn af galal, en søn af jedutun.