검색어: maksmatajätmisele (에스토니아어 - 네덜란드어)

[] nagu märkis nera: "majandusteadlased ja teoreetikud on uurinud süvitsi reputatsiooni tähtsust ja väärtust. praktiliselt kõigis majandussuhetes eksisteerib ebakindluse aste seoses teise osapoolega. samas ei ole enamikul juhtudest osapool antud periodil haaratud ainult ühte, vaid tervesse seeriasse sarnastesse tehingutesse. on tavaline, et üks või mõlemad osapooled soovivad endale mainet luua, sest see võib neile hilisemas staadiumis kasulikuks osutuda. […] majandusteadlased on viimase 25 aasta jooksul maine omandamist põhjalikult uurinud ja selle kohta on erialaajakirjades avaldatud suur hulk artikleid. selle põhimõiste rakendusi erinevates valdkondades on rohkesti, kuid meie piirdume kolme näitega: keskpankade tegevus, tööstuslik korraldus ja riigilaenu turud. (…) maine kujundamine on sama oluline laenuandmise ja laenuvõtmise valdkonnas (rahvusvahelisel tasandil). sõltumatu üksus, nagu igasugune eravõlgnik, kes ei suuda oma võlga tagasi maksta, satub raskustesse, kui püüab tulevikus uusi võlausaldajaid leida. sel põhjusel paistavad riigid vahel eelistavat maksmatajätmisele majanduslangust koos kõigi tema raskustega. sama põhimõtte kohaselt on prantsuse valitsus tuntud selle poolest, et ta järgib endale võetud kohustusi oma paljude kaubandusettevõtete juhtimises ja asjades, mis puudutavad tema finantsseisu. see läheks väga kalliks maksma, kui tema sõna nendes valdkondades ei maksaks".("economists and game theorists have studied extensively the importance and value of reputation. in almost any economic relationship there is some degree of uncertainty regarding the nature of the counter party. however, very often a party is involved in not a single but a whole series of similar transactions over a period of time. it is a common observation that one or both parties may seek to establish a reputation for themselves, as this may be beneficial later on". (david m. kreps ja robert wilson, reputatsioon ja ebatäielik informatsioon, 27 journal of economic theory (27. majandusteooria ajakiri) 253-279 (1982)."economists have studied the phenomenon of reputation acquisition rigorously over the past 25 years, and the list of publications in leading journals is sizeable. applications of the basic notion to various fields abound, but we confine ourselves to three examples, i.e. central banking, industrial organization and sovereign debt markets. (…) the acquisition of reputation is also important in the area of (international) borrowing and lending. a sovereign entity, as well as a private debtor, that fails to pay back a loan will find it difficult to attract new funding in the future. that is why countries sometimes seem to prefer an economic downturn, with all its hardships, to a situation of default". (jeremy bulow ja kenneth rogoff, riiklik võlg: kas andestamine on unustamine?, 79 american economic review (79. ameerika majandusajakiri) 43-50 (1989)."in the same vein, the french government benefits from a reputation for honouring the commitment it makes regarding its management of many commercial enterprises, and matters affecting the fiscal position of the government. it would be very costly if its word could not be believed in these matters".)[] vt majandus-, rahandus-ja tööstusministeeriumi raportit riik aktsionärina 2003: " 31. detsembril 2002, kui oli kättesaadav viimane statistika, kontrollis riik otseselt või kaudselt 1616 ettevõtet, millest 97 on esmajärgulised. need on ettevõtted, mille peakorter asub prantsusmaal" http://www.paris-europlace.net/links/doc062197.htm.
(245) zo verklaarde in juli 2002 een analist dat met een rating baa3 het voor de onderneming erg moeilijk zou zijn haar schuldprobleem met nieuw aan te trekken kapitaal op te lossen: "[ft’s baa3 rating meant that it was] hard to say who would buy a potential bond issue. the negative outlook increases the possibility of the company becoming a fallen angel, if it is unable to solve its debt problem" (eigen vert.: "[de baa3-rating van france télécom impliceerde dat] erg moeilijk te zeggen viel wie op een eventuele obligatie-emissie zou inschrijven. de negatieve outlook versterkt de mogelijkheid dat de onderneming een 'gevallen engel'wordt wanneer zij er niet in slaagt haar schuldprobleem op te lossen.") [](246) een verslag van jp morgan van 2 december 2002 lijkt ook te bevestigen dat france télécom, zonder de ruggensteun van de staat, niet in staat was geweest nieuw kapitaal op de markt aan te trekken om haar schuld te herfinancieren. het verslag merkt op: "we continue to view ft’s risk/reward profile as unattractive pending the outcome of a strategy review. […] although we see significant scope for ft to cut costs and deliver a compelling yield and even though the ceo has strong track record execution, the government role in giving ft the flexibility it requires is pivotal. in the meantime, liquidity risk remains and in our view, a right issue is a matter of when not if. […] the government’s role will again be pivotal in refinancing and reducing this debt. however it is liquidity or refinancing risk that is the near-term focus of ft and rating agencies alike, with a daunting refinancing schedule ahead in 2003. […] this would be impossible without government intervention — even ft acknowledged this in its q3 conference call." (nadruk toegevoegd) (eigen vert.: "wij blijven het risico-/rendementsprofiel van france télécom als onaantrekkelijk beschouwen in afwachting van de uitkomst van een herziening van de strategie. (…) ook al zien we aanzienlijke mogelijkheden bij france télécom om op kosten te besparen en een aantrekkelijk rendement te verwezenlijken, en zelfs al kan de bestuursvoorzitter qua prestaties een goeie trackrecord presenteren, toch draait alles rond de vraag of de regering france télécom de flexibiliteit geeft die de onderneming nodig heeft. (…) ondertussen blijft het liquiditeitsrisico bestaan en volgens ons is het terecht een probleem, niet van óf, maar van wanneer. (…) de regering zal ook een doorslaggevende rol spelen bij de herfinanciering en vermindering van de schuld. toch moeten zowel france télécom als de ratingbureaus op de korte termijn vooral oog hebben voor het liquiditeits-of herfinancieringsrisico, zeker met een beangstigende reeks vervaldagen in 2003 in het vooruitzicht. (…) zonder de tussenbeidekomst van de regering zou dit onmogelijk zijn — france télécom erkende dit zelf op haar q3 conference call.").