검색어: kõrvalkilpnäärme (에스토니아어 - 폴란드어)

kõrvalkilpnäärme häire
zakażenia zaburzenia endokrynologiczne:

kõrvalkilpnäärme kartsinoomja primaarne hüperparatüroidism
30 rak przytarczyc i pierwotna nadczynność przytarczyc

kõrvalkilpnäärme kartsinoom ja primaarne hüperparatüroidism
19 rak przytarczyc i pierwotna nadczynność przytarczyc

see võib mõjutada kõrvalkilpnäärme laboratoorsete uuringute tulemusi.
może także zakłócać test czynności przytarczyc.

kui teil ravitakse kõrvalkilpnäärme vähki või primaarset hüperparatüroidismi
leczenie raka przytarczyc i pierwotnej nadczynności przytarczyc

farmakoterapeutiline grupp: kõrvalkilpnäärme hormooni pidurdavad ained.
grupa farmakoterapeutyczna: środki przeciwprzytarczycowe.

tiasiidide manustamine tuleb katkestada enne kõrvalkilpnäärme funktsiooni uurimist.
przed przeprowadzeniem badań czynności przytarczyc należy przerwać stosowanie tiazydowych leków moczopędnych.

forsteo toimeaine teriparatiid on identne osaga organismi enda kõrvalkilpnäärme hormoonist.
u kobiet osteoporoza jest częstsza po menopauzie, kiedy zmniejsza się

farmakoterapeutiline grupp: kõrvalkilpnäärme talitlust pärssivad hormoonid, atc- kood:
grupa farmakoterapeutyczna: hormon hamujący aktywność przytarczycy, kod atc:

kõrvalkilpnäärme pearakkude pinnal asuvad kaltsiumtundlikud retseptorid on pth sekretsiooni peamiseks regulaatoriks.
receptory wykrywające wapń na powierzchni głównych komórek gruczołu przytarczycznego zapewniają podstawową regulację wydzielania pth.

kõrvalkilpnäärme kartsinoomi ja primaarse hüperparatüreoosi korral soovitatakse täiskasvanud patsientidel alustada mimpara manustamist annusest 30 mg kaks korda päevas.
u pacjentów z rakiem przytarczyc lub pierwotną nadczynnością przytarczyc zalecana dawka początkowa preparatu mimpara do dorosłych wynosi 30 mg dwa razy na dobę.

analüüsid enne ravimi kasutamist pidage nõu oma arsti või apteekriga: • kui kontrollitakse teie kõrvalkilpnäärme funktsiooni.
przed zastosowaniem leku, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

kõrvalkilpnäärme kartsinoomiga või primaarse hüperparatüreoosiga patsientidel on samasugused kõrvalnähud kui pikaajalise neeruhaigusega patsientidel – kõige rohkem esineb neil iiveldust ja oksendamist.
w przypadku pacjentów z rakiem przytarczyc lub pierwotną nadczynnością przytarczyc, działania niepożądane są podobne do tych występujących u osób z długotrwałą chorobą nerek – najczęstszymi działaniami niepożądanymi są nudności i wymioty.

annust kohandatakse vastavalt patsiendi kõrvalkilpnäärme hormooni (pth) tasemele iga kahe kuni nelja nädala järel kuni maksimaalse annuseni 180 mg üks kord päevas.
dawkę należy dostosować co 2- 4 tygodnie na podstawie stężenia pth u pacjenta, maksymalnie do 180 mg raz na dobę.

see on haigusseisund, kus kõrvalkilpnäärmed eritavad paratüreoidea hormooni (kõrvalkilpnäärme hormoon; pth) liiga palju, mistõttu vere kaltsiumisisaldus suureneb.
preparat mimpara stosuje się u osób dorosłych i pacjentów w podeszłym wieku: • w leczeniu wtórnej nadczynności przytarczyc, schorzenia, w którym dochodzi do nadmiernego wytwarzania hormonu przytarczyc (pth) przez gruczoły przytarczycowe.

mimpara toimet uuriti ka 46 patsiendil, kellel oli hüperkaltseemia, sealhulgas 29 kõrvalkilpnäärme kartsinoomiga patsiendil ja 17 primaarse hüperparatüreoosiga patsiendil, kelle kõrvalkilpnäärmeid ei saanud eemaldada või kelle puhul kõrvalkilpnäärmete eemaldamine ei olnud tõhus.
preparat mimpara oceniano również w badaniu z udziałem 46 pacjentów z hiperkalcemią, w tym 29 pacjentów z rakiem przytarczyc i 17 z pierwotną nadczynnością przytarczyc, u których nie można było usunąć gruczołów przytarczycowych lub u których operacja chirurgiczna usunięcia gruczołów przytarczycowych okazała się nieskuteczna.

56 bondronat võib põhjustada ka muutusi arsti poolt teostatavates laborianalüüsides, milleks on kaltsiumi (metall) ja fosfaadi (mineraal) sisalduse langus, maksaensüümide aktiivsuse ja kreatiniinisisalduse suurenemine, kõrvalkilpnäärme hormooni taseme tõus veres, madal hemoglobiinitase (ja harva vererakkude arvu muutused).
należą do nich: niskie stężenie wapnia (metal), niskie stężenie fosforanów (minerał), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, zaburzenia przytarczyc (hormonalne), niskie stężenie hemoglobiny (oraz rzadko nieprawidłowy skład krwi).