검색어: monologo tungkol ay isang sarili ng isang dalaga (영어 - 타갈로그어)

컴퓨터 번역

인적 번역의 예문에서 번역 방법 학습 시도.

English

Tagalog

정보

English

monologo tungkol ay isang sarili ng isang dalaga

Tagalog

 

부터: 기계 번역
더 나은 번역 제안
품질:

인적 기여

전문 번역가, 번역 회사, 웹 페이지 및 자유롭게 사용할 수 있는 번역 저장소 등을 활용합니다.

번역 추가

영어

타갈로그어

정보

영어

monologo tungkol sa sarili ng isang dalaga

타갈로그어

monologo tungkol sa sarili ng isang dalaga

마지막 업데이트: 2015-02-12
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

script tungkol ay isang pang aapi

타갈로그어

script tungkol sa isang pang aapi

마지막 업데이트: 2020-11-14
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

ofw dula dulaan drama tungkol ay isang

타갈로그어

ofw dula-dulaan drama tungkol ay isang

마지막 업데이트: 2018-02-20
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

mga halimbawa ng slogan tungkol ay isang ekonomiya

타갈로그어

mga halimbawa ng slogan tungkol sa isang ekonomiya

마지막 업데이트: 2021-04-10
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

maikling drama script tungkol ay isang mag asawa

타갈로그어

maikling drama script tungkol sa isang mag asawa

마지막 업데이트: 2020-10-16
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

ang lengguwahe ay isang sistema sa kominukasyon na ginagamit ng isang bansa o komunidad.

타갈로그어

ang lengguwahe ay isang sistema na ginagamit ng isang bansa komunidad

마지막 업데이트: 2021-10-19
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

ang isang function ay isang bloke ng organisado, magagamit muli na code na ginagamit upang magsagawa ng isang solong kaugnay na aksyon

타갈로그어

ang isang function ay isang bloke ng organisasyon, magagamit muli na code na ginagamit upang magsagawa ng isang solong kaugnay na pagkilos

마지막 업데이트: 2022-05-05
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

ang isang sawikan o idyoma ay isang pagpapahayag na ang kahulugan ay hindi komposisyunal sa ibang salita hindi binubuo ng tumpak na kahulugan and mga kanya kanyang salita na nabuo ito ay dituwirang pagbibigay kahulugan at pagpapakita ng kaisipan at kaugalian ng isang lugar

타갈로그어

ang isang sawikan o idyoma ay isang pagpapahayag na ang kahulugan ay hindi isang komposisyon sa ibang salita na hindi binubuo ng tumpak na kahulugan at mga kanya-kanyang salita na nabuo ito ay binubuo ng pagkakaloob ng kahulugan at pagpapakita ng kaisipan at kaugnay ng isang lugar

마지막 업데이트: 2021-02-07
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

1. “pagkatantuin ng ina na ang kalinisan ng isang dalaga ay parang bubog na kahit di nagkalamat, kahit di mabasag, mahingahan lamang ay nagdurungisan.”

타갈로그어

1. "pagkatulungan ng ina na ang kalinisan ng isang dalaga ay parang bubog na kahit na nagkalamat, kahit na mabasag, mahinahon lamang ang nagtulakisan."

마지막 업데이트: 2021-09-27
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명
경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

영어

lens ng mata: ang lens ng mata ay isang matambok lente na ginawa ng isang transparent halaya tulad ng proteinaceous materyal. ang lens ng mata ay mahirap sa gitna at dahan nagiging malambot patungo sa mga panlabas na gilid. ang lens ng mata ay gaganapin sa posisyon sa pamamagitan ng ciliary kalamnan. ang ciliary kalamnan makatulong sa pagbabago ng kurbada at focal haba ng lente mata.

타갈로그어

lensa ng mata: ang lens ng mata ay isang matambok lente na ginawa ng isang transparent halaya tulad ng proteinaceous materyal. ang lens ng mata ay mahirap sa gitna at hindi magagawang malambot na patungo sa mga panlabas na gilid. ang lens ng mata ay gaganapin sa posisyon sa pamamagitan ng ciliary kalamnan. ang ciliary kalamnan ay tumutulong sa pagbabago ng kurbada at focal haba ng lente mata.

마지막 업데이트: 2021-08-04
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

ang aking mama ay isang nars, siya ay talagang maganda, malaking tulong siya para sa akin. ang buhok ng aking mama ay ang kulay itim, ang kulay ng kanyang balat ay puti. ang aking mama ay mabuting ina at inaalagaan ako at ang aking maliit na kapatid na babae. ang aking mama ay nagtatrabaho ng maraming at nagbibigay sa akin at sa aking kapatid na babae ng isang magandang buhay. hindi ko maisip ang aking buhay nang hindi ako pinagkakalooban ni mama at ng aking kapatid.

타갈로그어

마지막 업데이트: 2021-04-26
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명

영어

"hilahin ang lilim; nais kong makita," utos niya, tahimik. sumunod si sue. matapos ang matinding pag-ulan at mabangis na hangin na humihip sa gabi, may nakatayo pa sa pader ng isang dahon ng ivy. ito ang huli sa puno ng ubas. madilim pa ang berde sa gitna. ngunit ang mga gilid nito ay may kulay na dilaw. matapang itong nakabitin mula sa sangay mga pitong metro sa itaas ng lupa. "ito na ang huli," sabi ni johnsy. "akala ko tiyak na mahuhulog ito sa gabi. narinig ko ang hangin. mahuhulog ito ngayon at mamamatay ako nang sabay." "mahal, mahal!" sabi ni sue, isinandal ang kanyang pagod na mukha patungo sa kama. "isipin mo ako, kung hindi mo iisipin ang iyong sarili. ano ang gagawin ko?" ngunit hindi sumagot si johnsy. kinaumagahan, nang magaan, hiniling ni johnsy na itaas ang window shade. nariyan pa rin ang dahon ng ivy. matagal nang nakahiga si johnsy, tinitingnan ito. at pagkatapos ay tumawag siya kay sue, na naghahanda ng sopas ng manok. "ako ay isang masamang babae," sabi ni johnsy. "may isang bagay na ginawa sa huling dahon na manatili roon upang ipakita sa akin kung gaano ako masama. mali ang nais na mamatay. maaaring dalhin mo ako ng kaunting sopas ngayon." isang oras mamaya sinabi niya: "balang araw inaasahan kong ipinta ang bay of naples." nang maglaon, dumating ang doktor, at si sue ay nakipag-usap sa kanya sa pasilyo. "kahit na ang mga pagkakataon," sabi ng doktor. "sa pamamagitan ng mabuting pag-aalaga, mananalo ka. at ngayon dapat akong makakita ng isa pang kaso na mayroon ako sa iyong gusali. behrman, ang kanyang pangalan ay - ilang uri ng isang artista, naniniwala ako. pneumonia, masyadong. siya ay isang luma, mahina na tao. at ang kanyang kaso ay malubha. walang pag-asa para sa kanya; ngunit pumupunta siya sa ospital ngayon upang luwag ang kanyang sakit. " kinabukasan, sinabi ng doktor kay sue: "nanganib siya. napanalunan mo. nutrisyon at pangangalaga ngayon - iyon lang." kalaunan nang araw na iyon, dumating si sue sa kama kung saan nahiga si johnsy, at inilagay ang isang braso sa kanya. "may sasabihin ako sa iyo, puting mouse," aniya. "si mister behrman ay namatay sa pulmonya ngayon sa ospital. nakasakit lamang siya ng dalawang araw. natagpuan nila sa kanya ang umaga ng unang araw sa kanyang silid na wala sa silungan ng sakit.ang kanyang sapatos at damit ay ganap na basa at malamig na malamig. hindi nila maisip kung saan siya ay nasa tulad ng isang kakila-kilabot na gabi. at pagkatapos ay nakakita sila ng isang parol, naaaninag pa rin. at nakita nila ang isang hagdan na inilipat mula sa lugar nito. at mga suplay ng sining at isang board ng pagpipinta na may berde at dilaw na kulay na halo-halong dito. aow, mahal, sa huling dahon ng ivy sa dingding. hindi ka ba nagtataka kung bakit hindi ito kailanman lumipat nang humihip ang hangin? ah, mahal, ito ay obra maestra ng behrman - ipininta niya ito doon sa gabing nahulog ang huling dahon. "

타갈로그어

many artists lived in the greenwich village area of new york. two young women named sue and johnsy shared a studio apartment at the top of a three-story building. johnsy's real name was joanna. in november, a cold, unseen stranger came to visit the city. this disease, pneumonia, killed many people. johnsy lay on her bed, hardly moving. she looked through the small window. she could see the side of the brick house next to her building. one morning, a doctor examined johnsy and took her temperature. then he spoke with sue in another room. "she has one chance in -- let us say ten," he said. "and that chance is for her to want to live. your friend has made up her mind that she is not going to get well. has she anything on her mind?" "she -- she wanted to paint the bay of naples in italy some day," said sue. "paint?" said the doctor. "bosh! has she anything on her mind worth thinking twice -- a man for example?" "a man?" said sue. "is a man worth -- but, no, doctor; there is nothing of the kind." "i will do all that science can do," said the doctor. "but whenever my patient begins to count the carriages at her funeral, i take away fifty percent from the curative power of medicines." after the doctor had gone, sue went into the workroom and cried. then she went to johnsy's room with her drawing board, whistling ragtime. johnsy lay with her face toward the window. sue stopped whistling, thinking she was asleep. she began making a pen and ink drawing for a story in a magazine. young artists must work their way to "art" by making pictures for magazine stories. sue heard a low sound, several times repeated. she went quickly to the bedside. johnsy's eyes were open wide. she was looking out the window and counting -- counting backward. "twelve," she said, and a little later "eleven"; and then "ten" and "nine;" and then "eight" and "seven," almost together. sue looked out the window. what was there to count? there was only an empty yard and the blank side of the house seven meters away. an old ivy vine, going bad at the roots, climbed half way up the wall. the cold breath of autumn had stricken leaves from the plant until its branches, almost bare, hung on the bricks. "what is it, dear?" asked sue. "six," said johnsy, quietly. "they're falling faster now. three days ago there were almost a hundred. it made my head hurt to count them. but now it's easy. there goes another one. there are only five left now." "five what, dear?" asked sue. "leaves. on the plant. when the last one falls i must go, too. i've known that for three days. didn't the doctor tell you?" "oh, i never heard of such a thing," said sue. "what have old ivy leaves to do with your getting well? and you used to love that vine. don't be silly. why, the doctor told me this morning that your chances for getting well real soon were -- let's see exactly what he said – he said the chances were ten to one! try to eat some soup now. and, let me go back to my drawing, so i can sell it to the magazine and buy food and wine for us." "you needn't get any more wine," said johnsy, keeping her eyes fixed out the window. "there goes another one. no, i don't want any soup. that leaves just four. i want to see the last one fall before it gets dark. then i'll go, too." "johnsy, dear," said sue, "will you promise me to keep your eyes closed, and not look out the window until i am done working? i must hand those drawings in by tomorrow." "tell me as soon as you have finished," said johnsy, closing her eyes and lying white and still as a fallen statue. "i want to see the last one fall. i'm tired of waiting. i'm tired of thinking. i want to turn loose my hold on everything, and go sailing down, down, just like one of those poor, tired leaves."

마지막 업데이트: 2020-01-11
사용 빈도: 1
품질:

추천인: 익명
경고: 보이지 않는 HTML 형식이 포함되어 있습니다

인적 기여로
7,774,239,007 더 나은 번역을 얻을 수 있습니다

사용자가 도움을 필요로 합니다:



당사는 사용자 경험을 향상시키기 위해 쿠키를 사용합니다. 귀하께서 본 사이트를 계속 방문하시는 것은 당사의 쿠키 사용에 동의하시는 것으로 간주됩니다. 자세히 보기. 확인