검색어: poverino (이탈리아어 - 에스페란토어)

guarda, poverino.
kie vi trovis tion?

poverino, comincia a gridare:
Ĝi ekkriis:

poverino, vomitera' tutto, giovane com'e'!
la povrulo certe baldaŭ vomos sur tablotukon, - ĉar li estas tiel malsperta.

mentre la duchessa cantava il secondo verso, scoteva il bimbo su e giù con molta violenza, e il poverino strillava tanto che alice appena potè udire le parole della canzoncina:
dum la dukino kantis la duan verson ŝi forte kaj daŭre ĵetadis la infanon supren kaj rekaptis ĝin, kaj la kompatinduleto tiel forte kriegis ke alicio apenaŭ povis aŭdi la vortojn:—

non afferrò nulla; ma sentì delle piccole strida e il rumore d'una caduta, poi un fracasso di vetri rotti e comprese che il poverino probabilmente era cascato su qualche campana di cocomeri o qualche cosa di simile.
en la manon ŝi ricevis nenion, sed aŭdis subitan timekkrion, la falon de ia korpo, kaj samtempe la sonon de frakasata vitro. el tio ŝi konkludis ke ĝi falis en kukumejon, aŭ en ion tiuspecan.

alice afferrò il bimbo, ma con qualche difficoltà, perchè era una creatura stranissima; springava le mani e i piedi in tutti i sensi, “proprio come una stella di mare” pensò alice. il poverino quando alice lo prese, ronfava come una macchina a vapore e continuava a contorcersi e a divincolarsi così che, per qualche istante, ella dubitò di non poterlo neanche reggere.
la infano estis strangforma kreaĵeto, kiu etendis la brakojn kaj krurojn en ĉiu direkto (kiel marstelo, pensis alicio). do apenaŭ al ŝi prosperis kapti ĝin. tuj post la kapto ŝi rimarkis ke ĝi puf-puf—as kiel lokomotivo kaj alterne duobligas kaj rektigas sin. sekve dum la unuaj minutoj alicio apenaŭ povis teni ĝin. baldaŭ tamen ŝi eltrovis ke la unu nura metodo taŭge varti ĝin estas tordi la korpon en bantformon, kaj premteni dekstran orelon kaj maldekstran piedon, por ke ĝi ne malligu sin.