검색어: banayad (타갈로그어 - 세부아노어)

banayad na puno ng saging
sana ol ka chat ilang uyab

ang panginoon ay puspos ng kahabagan at mapagbiyaya, banayad sa pagkagalit at sagana sa kagandahang-loob.
si jehova maloloy-on man ug puno sa gracia, mahinay sa pagkasuko, ug madagayaon sa mahigugmaong-kalolot.

ang panginoon ay mapagbiyaya, at puspos ng kahabagan; banayad sa pagkagalit, at dakila sa kagandahang-loob.
puno sa gracia ug maloloy-on si jehova; mahinay sa pagkasuko, ug daku sa mahigugmaong-kalolot.

nguni't ikaw, oh panginoon, ay dios na puspos ng kahabagan at mapagbiyaya, banayad sa pagkagalit, at sagana sa kagandahang-loob at katotohanan.
apan ikaw, oh ginoo, mao ang dios nga maloloy-on ug puno sa gracia, mahinay sa kasuko ug madagayaon sa mahigugmaong-kalolot ug sa kamatuoran.

ang panginoon ay banayad sa pagkagalit, at dakila sa kapangyarihan, at sa anomang paraan ay hindi aariing walang sala ang salarin: ang daan ng panginoon ay sa ipoipo at sa bagyo, at ang mga ulap ay siyang alabok ng kaniyang mga paa.
si jehova mahinay sa iyang pagkasuko, ug daku sa gahum, ug sa bisan unsang paagi dili gayud magisip nga walay sala niadtung mga sad-an: ang dalan ni jehova anaa sa alimpulos ug anaa sa bagyo, ug ang mga dag-um mao ang abug sa iyang mga tiil.

sa biyaya ng takipsilim, kung saan nakahanay ang mga bituin, mahalin mo ako, mahal, sa kaharian na ito ng banal. kung saan ang mga bulong ay humahabol sa banayad na simoy ng hangin, mahalin mo ako, habang sumasayaw tayo sa ilalim ng mga punong naliliwanagan ng buwan. sa yakap ng madaling araw, kung saan nag aalab ang pag asa, mahalin mo ako, habang binabati natin ang liwanag ng umaga. sa malambot na haplos at pusong nag aalab, mahalin mo ako, habang pinapaningas natin ang matamis na apoy ng
ilonggo