검색어: isip (타갈로그어 - 아프리칸스어)

ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
die goed van die ryke is sy sterk stad en soos 'n steil muur in sy verbeelding.

siyasatin mo ako, oh panginoon, at iyong subukin ako; subukin mo ang aking puso at ang aking isip.
toets my, here, en beproef my, keur my niere en my hart;

noong unang panahon, sa kyoto'y may isang relihiyosong lalaki. madalas siyang bumisita sa rokkaku-do (dambanang heksagonal) para mag-alay ng taimtim na panalangin kay kannon-sama, ang diyosa ng awa, na nakadambana roon. minsa'y bisperas ng bagong taon dumalaw siya sa bahay ng isang kaibigan. madilim na nang umalis siya rito. tumawid na siya rito. tumawid na siya sa modoribashi (ang tulay pabalik), nang pauwi na at nakakita siya ng maraming taong papalapit, na may dala-dalang mga naglalagablab na sulo. naisip niya na iyon ay grupo ng isang pinuno kasama ng kanyang mga ayudante. kaya umalis siya sa daraanan ng mga ito't nagtago sa ilalim ng tulay.hindi nagtagal at nakarating na sa may tulay ang mga tao. nag-isip tuloy siya kung sino kayang pinuno iyon. sumilip ang lalaki mula sa ilalim ng tulay at tyumingala. at naku! hindi pala sila mga tao. lahat sila'y mga oni (demonyo), na may tig-iisang pares ng sungay. ang ilan sa kanila'y iisa lamang ang mata, samantalang ang iba'y maraming mga kamay, at ang iba pa'y may tig-iisang paa lamang. gulat na gulat ang lalaki sa nakita niya. "hoy, may tao sa ilalim!" sigaw ng isa sa mga oni.. "hulihin natin!" sabi naman ng isa. sa isang iglap, ang lalaki'y nagging bilanggo ng mga demonyo. natakot ang lalaki dahil baka kainin siya ng mga ito at itinalaga na niya ang sarili sa kanilang gagawin. pero walang ipinahiwatig na kahit anong kalupitan ang mga oni. sabin ng isa, hindi raw bagay kainin ang lalaki at itinulak siya nito.pagkaraa'y pinagduduruan siya ng mga ito sa mukha at saka sila nag-alisan. nakahinga nang maluwag ang lalaki sa pagkakaligtas ng kanyang buhay. dali-dali na siyang umuwi. nang dumating siya sa bahay, ayaw siyang kausapin ang kanyang pamilya bagamat tinitingnan siya nang diretso ng mga iyon. " bakit ang tahimik ninyo?" tanong niya. pero hindi siya pinansin ng mga ito. nagtataka tuloy siya kung ano'ng nangyayari sa kanila. pagkaraan ng ilang sandal, biglang pumasok sa isip niya nab aka hindi na siya na
die spoeg van die demoon is hiroshi